♪ Je te laisserai des mots - Patrick Watson
Tańczę, bo cóż mi zostało?
Z gracją, z powiewem wiatru na środku francuskiej uliczki.
Jakby świat stracił znaczenie, jakby otaczający ludzie byli wyłącznie tłem.
Ależ czyż nie są?
Czyż mają oni wszelakie znaczenie w tym krótkim pełnym niesprawiedliwości życiu?
Czy jeśli popełnie jakiś błąd, czy oni wszyscy spojrzą na mnie z góry? Ci wszyscy ludzie dookoła, czy oni nigdy nie zeszli z dobrego szklaku, którym podążali? Bez potknięcia na drodze pełnej przeszkód, dziur i głazów zwanej „życie”?
