KUMARBAZ KALP ♠️

3.BÖLÜM|İSYANKAR

Merhaba. Bu aralar bölüm atamadım. Meşguldüm. Hızlı bölüm gelmeyecek ama elimden geldiğince güzel bölümler atmaya çalışıyorum. Kitabımı okuduğunuz için sağ olun iyi okumalar... :)

İnsan bazen hiç beklemediği bir anda bir olayın içine sürüklene biliyordu. Ben de aynen bunu yaşamıştım. Normal kızlar gibi okuldan eve evden okula giden bir kızken, şimdi ise babamın beni tanımadığı bir adama satılan bir kız olmuştum. Bu mide bulandırıcıydı. Hayır kendimden iğrenmiyordum çünkü ben bu hikayede masum kız olacaktım. Ama yaşananları hak ediyor muyum? onu bilmiyordum işte... Ve şimdi bu haldeydim.

Olacaklardan hem korkuyor hem de olacaklara kendimi hazırlamıştım. Kendime güveniyordum. Her ne olursa olsun asla pes etmeyecektim. Hayat bazen bizi esiri altına almaya çalışırdı. Ama ben kaderin kuklası olmayacaktım. Kendi ipimi kendim tutacaktım. O ipi ne olursa olsun bırakmayacaktım. Çünkü o ipleri bıraktığım an oyun biterdi. Bende özgürlüğümü kayıp ederdim. Çaresizce somu olmayan bir okyanusta boğuluyordum. İşin şu kısmı var yüzmeyi bilmezken hayat bana zorla yüzmeyi öğretmişti. Buradan yüzerek çıkacaktım. Her ne olursa olsun...

Dehşet içinde Diego'ya bakıyordum. Ne yani kaçış planımı erkene mi almam gerekecekti? Gözlerim bir az önce bağıran kadına döndü. Kadın çok güzeldi. Esmer teni, dolgun dudakları, büyük göğüsleri ve kıvrımlı kalçası ile çok güzel bir kadındı. Gözlerin kadının gözlerini bulunca irkildim. Bana acıyan gözler ile bakıyordu. Bunun sebebini anlayamamıştım. Gözlerim tekrardan Diego'ya döndü. Alaycı ifadesi hala yerindeydi. Kaşlarım çatılmıştı.

Kadın Diego'ya dönüp "o kız bu mu" diye sordu. Bilerek benim anlamam için İngilizce konuşmuştu. Kadın birden kahkaha kopardı. Kadınsı sesi evin en uç köşelerine çarpıp kulaklarıma doldu. "ben de korkmuştum" dedi. Anlamaz gözler ile ona baktım. Gözleri ile beni işaret edip Diego'ya döndü. "cidden bu çelimsiz kızı buraya getirip evleneceğini mi söylüyorsun" dedi kınayan gözlerle. Diego'ya doğru yaklaşıp "beni kandıramazsın Diego" dedi. "bir kere o sana asla hitap etmiyor. Şuna bak küçücük bir kız" dedi. Sözleri beni öfkelendirmişti. Sinir ile tırnaklarımı avucuma bastırdım.

Diego rahat görünüyordu. Gözleri yeniden bana döndü. Vücudumu süzünce ürperdim. Gözleri gözlerime baktı. "bu seni alakadar etmez Lisa" dedi. Demek adı buydu Lisa. Bana doğru yaklaşıp "odana dön" dedi. Emri beni sinirlendirmişti.

Tam arkamı dönüp gideceğim sırada Lisa'nın sesi kulaklarıma doldu. "bu sürtüğü benim yerime seçtiğine inanmıyorum. Tek gecelik bir kız için mi hepsi." dedi ardından kahkaha attı. Bu bardağı taşıran son damlaydı. Kimse bana bu şekilde hitap edemezdi.

Arkamı dönüp hızlı adımlarla Lisa'nın karşısına geçip tokat indirdim. Elimin tok sesi herkesi susturmuştu. Elim acıyordu. Çok acıyordu. Aniden gözlerim dolmaya başladı. Ben bunları hak etmiyordum. Lisa'nın suratı yana doğru düşmüştü. Saçları yüzüne dökülmüştü. Öylece durdu.

Hıçkırıklar içinde konuşmaya başladım "kimse bana bu şekilde hitap edemez! Sen ne biliyorsun ki benim hakkımda. Kim ne biliyor benim hakkımda! O ağzını topla yoksa ben toplarım. Asıl sürtük sensin. Hala seni istemeyen bir damın evini basıp hesap soruyorsun" diye bağırdım. Dolmuştum. İçim içime sığmıyordu. "biraz kendine değer veriyorsan salak gibi adamların peşinden koşmazdın. Çok güzel ama bir o kadar da salaksın" dedim. Sesim titriyordu.

Kafasını kaldırıp bana baktı. O gözler ile beni anlayamazdı. Beni kimse anlayamazdı. Ben bile kendimi anlayamamaktan yorulmuştum. Derin bir nefes aldım. Yok geçmiyordu göz yaşlarım. Lisa'nın gözleri dolmuştu. Bunu beklemiyor olmalıydı. Haklıydı. Ben bile beklemiyordum.