KUMARBAZ KALP ♠️

7.BÖLÜM|SEÇİM

Lütfen okuyun:

 Kitabımı okuyan herkese çok teşekkür ederim. Çok büyük bir kitleye ulaştık. En azından benim için... Bir kaç konuya açıklık getirmek istiyorum. Şunu bilmenizi istiyorum ki ben okuyorum ve bu yıl çok önemli bir sınavım var.  O yüzden okullar açıldığında sık sık bölüm gelmeyecek. Ama elimden geldiğince bölüm aymaya çalışacağım. Şu konu hakkında da konuşmak istiyorum. Ben yazar değilim. Yani benim açımdan değilim. Çünkü tecrübesizim. Daha önce hiç bu kadar büyük bir kitleye kitap yazmadım. İnstagram hesabımı bir kaçınız biliyor. Oradan onlarla konuşuyorum. Çok tatlısınız. Ben ilk  başta bu kitabı sadece eğlence için yazmıştım. Bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştim. Şimdi ise bir sorumluluk aldığımı hissediyorum. Tatlı bir sorumluluk. Bundan memnunum. Çok teşekkür ederim iyi ki varsınız...

Kitap yazma konusunda becerikli miyim bilmiyorum. Ama eyer bu kadar kişi bu kitabı okuyorsa en azından bir şeyler başarmışım demektir. Lütfen kitaptaki yanışlarımı mazur görün. İlk başta bu kadar kişi olmadığımız için önem vermedim. Ama elimden geldiğince güzel yazacağım.  Kitap ergence, klişe, saçma veya kötü gelebilir. O yüzden şimdiden kitaptaki yanışlarımı mazur görün. İsterseniz de bana yanlışlarımı bana ulaşarak belirte bilirsiniz...

Keyifli okumalar dilerim <3

İnsan bazen istemediği seçimler yapmak zorunda kalıyordu. Bu seçimler hayatımıza şekil verip yönlendiriyordu. Bazen bu seçimleri yapmaya zorlanıyorduk. Bazense öylesine seçip gidiyorduk. Pişmanlık seçimlerin izleriydi. O izler ne kadar büyük bir seçim yaparsak verdiğimiz karadan o kadar nefret ediyorduk. 

Ben bir kumar oynamıştım. Ama bu kumarda oynayan kişi değil sadece bir kart olmuştum. Masaya koyulan basit bir kart. Ama bir kumarda kartlarda önemliydi. Onlar olmasaydı oyun olmazdı. Oyunun temeli karttı. Ben oyunun en başına koyulmuş bir kurbandım. 

Babam sırf borcunu kapatmak için beni hiç düşünmeden vermişti bu adama. Öleceğimi sanmıştım. Ama aksine bana nazik davranıp kalbimi bir sarmaşık gibi sarıyordu. Peki bu sarmaşıklar zehirli miydi? Bu sarmaşıklar beni korur muydu yoksa beni yavaş yavaş tüketir miydi. 

Güvenmek istemiştim. İlk defa bir kişi benim için bir şeyler yapmıştı. Belki de kalbim buna kanmış ve inanmıştı. Belki de bu yüzden deli gibi atıyordu. Ben hayatımda ilk defa birine güvenmek istemiştim...

Korku dolu gözlerle Diego'ya baktım. Anlamaya çalışır gibi beni izliyordu. Kalbim beni terk edip gitmişti. O kadar hızlı atıyordu ki kaburgalarım bu acıya dayanamıyordu. 

Üzerime doğru yürümeye başlayınca adımlarım geriledi. Üstü çıplaktı beyaz teni parlıyordu. Altına beyaz bir havlu sarmıştı. "burada ne yapıyorsun dedim Ela" dedi kalın bir sesle. Ben hala cevap veremiyordum. Korkuyordum. Ona bu mesajları amcası atmıştı. Teknik olarak beni savunmak yerine amcasını savunurdu. 

Tam karşımda durduğunda geriye doğru bir adım atacağım sırada kolumdan sert olmayacak bir şekilde tutup gitmeme izin vermedi. "ş-şey ben ben şey için gelmiştim" diye kekelemeye başlayınca dudakları biçimli bir şekilde yukarı doğru kıvrıldı. Tek kaşını kaldırmış verdiğim tepkileri izliyordu.

"şey için gelmiştim" dedi beni taklit ederek. "sen ne için geldin Ela. şey için mi?" dedi. Benimle oyun oynuyordu. Hemen kolumu ondan kurtarıp aramıza mesafe koydum. Ama o yine aramızdaki mesafeyi kapatmıştı. Kalçam çalışma masasına dayanınca daha fazla kaçmayacağımı anladım. Yüzünü bana eğmiş gözleriyle gözlerimin içine bakıyordu.