GEÇMİŞİN KURBANI

3.BÖLÜM

"Ey sol yanıma düşen ince sızım ,öyle tepkisiz kalma."

"Yaktığın yürektir, çıra değil..."

                                                                                NAZIM HİKMET

                                                                                              *****

Aralıksız çalan alarmın sesiyle uyanmıştım çalan alarmın kurduğumun en son alarm olduğunu fark etmemle hızla yataktan doğruldum banyoya geçip yüzümü yıkadım. Hızla iki yan odamdaki Mete yi uyandırmak için odamdan çıktım. Mete 2345678 tane alam kursa da uyanamayıp servisi kaçırdığından onu uyandırma görevi bendeydi.

Sertçe kapısını açtım bizimde mışıl mışıl uyuyordu .

"METEE ablacım hadi kalk metee" bağrışlarım yanıtsız kalıyor Mete asla uyanmıyordu geç kalacağımızı fark ettiğim an çalışma masasının üzerindeki şişeyi elip alıp kapağını açtım ve bir anda Meteye doğru döktüm.

Mete hışımla "Ablaa tamda rüyamın en güzel yerinde"

"Rüyana falan başlatma hadi çabuk kalk geç kalıcaksın" deyip kalktığına emin olunca odama geçip hazırlandım beyaz gömlek üzerine gri bir kazak altınada siyah fırfırlı bir etek giydim kombinimi kovboy botlarımla tamamlayacaktım bugün süslenesim vardı .

Hafifte bir makyaj yapıp aşağı indim annem çoktan uyanmış bize kahvaltı hazırlamıştı Mete benden önce masaya oturmuş yemeye başlamıştı bile bende oturup bir şeyler atıştırdıktan sonra Meteyle evden çıkmak için vestiyerin önüne geçip montlarımızı giymeye başladık annemde bizi uğurlamak için yanımıza geldi sonradan aklına bir şey gelmiş olacaktı bana doğru

"Nilüfer kızım sakın geç kalma akşam işten direkt eve gel akşama cansugil yemeğe gelecek"

"Ne anne o da nerden çıktı şimdi zaten yorgun argın eve geliyoruz bide misafir mi ağırlıycaz"

Cansu abla abimin sevgilisiydi planlara göre iki hafta sonrasındaysa nişanlısı olacaktı Cansu ablayla hiçbir problemim yoktu aksine çok severdim onu ama bu misafir ağırlama yükünü hafifletmiyordu annemin aksine misafir sevmiyordum ama sorun misafir değil Cansu ablanın erkek kardeşi Serkandı Serkan aile tanışması yapıldığından beri bana yürümüyor adeta koşuyordu tabi bunu kendince doğru yerlerde yaptığı için kimse anlamamıştı abim dışında.

Annemle diyaloğumuzun arasına Metenin muzur sesi girdi kıs kıs gülerek "Abla hemen giyindin görümcelik rolünü kabul et artık abim evden na nay "

Metenin sözü karşısında annemle kahkaha attık abim yoktu ki mete bu kadar rahat konuşabiliyordu.

"Tamam anne erken gelmeye çalışırım hadi görüşürüz " deyip evden çıktım. Mete de benim ardımdan kapıya çıkıp servisini beklemeye başladı koşarak otobüs durağına yöneldim otobüsün 5 dk sı vardı geç kalamazdım.

Otobüse bindikten sonra köşede bir yere oturdum ve telefonumu alıp instagramda dolanmaya başladım o sırada whatsap dan gelen bildirime baktım Kudret dün gece benim mesajımın ardından iyi geceler demişti numarasına tıklayıp kudreti kaydettim içimden bir ses bu adamla daha çok karşılaşacağımı söylüyordu.

Kafamı kaldırdığımda ineceğim durağa gelmiştik ayağa kalkıp kalabalığın içinde otobüsün durmasını bekledim hastaneye çok yakın bir yerde iniyordum yaklaşık 5 dakika sonra hastaneye varmıştım kapıdan içeri girmemle Kudreti görmem bir olmuştu nerden çıkmıştı gene bu adam beni görür görmez kocaman gülümsedi bu sefer sempatik gelmişti gözüme, geçenki buluşmaya göre daha rahat giyinmişti siyah eşortman beyaz bir spor ayakkabı siyah şişme montla gayet yakışıklı görünüyordu koyu siyah saçlarını gelişi güzel bırakmıştı sakalları yeni tıraşlanmıştı yüzü parlıyordu.