DENEK 101

*1*

Gözlerimi araladığımda bir koğuştaydım.

Ben Gamze Akay, 19 yaşındayım.

Etrafımda insan bozuntuları vardı. Birşeyler konuşuyorlardı ama bana uğultu gibi geliyordu. Kafamda bir sancı hissediyordum, dayanamıyorum.

Koğuşun kapısı açıldı.

"Gamze Akay psikolog görüşme saatiniz gelmiştir."

Benim psikolog görüşmem mi vardı?

Kapıya doğru yürüdüm ve gardiyanı takip ettim. İki tane koridor geçtik. Karşımda kırmızı bir oda vardı. Dikkat çekiciydi.

Gardiyan kapıyı açtı ve girmemi bekledi. Anlamsız ve boş gözlerle gardiyana baktım ardından içeri girdim. Bir masa vardı. Karşılıklı iki sandalye, sandalyenin birinde esmer yaklaşık 30 yaşlarında bir adam vardı. Oturmam için sandalyeyi gösterdi.

"Neden buradayım?"

"Yine unuttun değil mi?"

Neyi unutmuştum ki?

"Herşeyi anlatır mısınız?"

" Öncelikle ben senin psikoloğunum. Adam öldürme suçundan buradasın ve hafızan bir güne bir tazeleniyor."

"İnanmıyorum."

"İnanmam için birşey gösteriyim."

Yanıma yaklaştı. Ürkekçe geri çekildim.

"Sakin ol zarar vermeyeceğim."

Tişörtümün kenarlarını tutup biraz kaldırdı. Karnıma baktığımda derin bir kesik izi vardı.

Birden aklım buğulanmaya başladı. Gözlerimin önünden kesik kesik anlar geçiyordu. En belirgin an şuydu;

"Lütfen bana yaklaşmayın."

"Durun lütfen."

"Geri çekilin"

Bazı kodlar gözlerimin önünden geçiyor anlamını bilmediğim sayılar kafamı kurcalıyor. En belirgin olan iki kod;

6183721

19273621

Deftere bak o sana her şeyi açıklayacak.

Ne defteri?

Dolabında hemen defterine bak.

"Koğuşa dönmek istiyorum."

"Dönemezsin."

"Talebimi tekrarlıyorum; koğuşa dönmek istiyorum."

"O zaman görüşmemizi öğleden sonraya erteleyelim. Gelmemezlik yapma."

"Tamam, gidebilir miyim?"

"Gitmeden önce kan vermeyi unutma."

Hızlıca kapıdan çıktım. Gardiyan yolu gösterdi ve koğuşa geri döndüm.  

Dolabımı açtım, kahverengi kaplı eski bir defter vardı. Ve sayfalarda rakamlar çok fazlaydı.

348621: unutma

*101 no* senin için önemli bir bilgi peşine düşmelisin

9021542: sen suçlu değilsin sayıları hatırla

73566328: savunma talep et

9238475: sen kimseyi öldürmedin

92844747372: seni burda tutma sebeplerini öğren

Diğer sayfaya geçtim hapishanenin krokisi vardı. Bunu buraya nasıl çizmiştim ki?

Ve diğer sayfa..

293858: sürekli senden kan alıyorlar ve ilaç veriyorlar. Görüşme sırasında verilenleri yeme.

19387472: sen unutmuyorsun seni zehirliyorlar

2937463627: uyumak senin için tehlikeli

19376: sayı kodlarını unutmazsın o yüzden bu defteri kodluyorsun ve akılda kalıcı

1925746: ailen senin deli olduğunu düşünüyor

923836218: ailenle görüşmen gerek

9237632: aile evinde defter kaldı ona ulaşman lazım cevaplar onda
 
2837446: CEVAPLARIN HEPSİ DİĞER DEFTERDE

Büyük harflerle ve daha fazla bastırılarak yazılan yazı benim için önemliydi çünkü ben büyük harf kullanmazdım.

34. Sayfa kod-19273621 açmalısın

Nereden geldiğini bilmediğim bir bilgi eşliginde dediğini yaptım

19273621: psikolog iyi biri değil ona doğruları söyleme. kafamda dönen kodların biri buydu. O kadar hafızama işlenmiş ki sayılar biz buradayız diye bağırıyordu

Mürekkepli kalemle yazılmıştı. Ne kadar da garip bir beynim olsada kendime güvenmeliydim. Unutacağımı bildiğim için bunları yazmıştım ama nasıl?

27. Sayfa kod-6183721 cevap kendinde

Çevik hareketlerle sayfayı açtım.

6183721: bu bilgileri kendime saklıyorum çünkü ileride unutacağım.  koğuştaki arkadaşın biri bana unutmam için ilaç vereceklerini söyledi bende kodlar oluşturdum. cevapların hepsi bu defterde psikolog görüşmelerinden önce okuman gerekiyor UNUTMA OKUMADAN GİDERSEN HERŞEY EN BAŞTAN BAŞLAR
Aklıma takılan diğer kod da bu olmalı.

Lakin herşeyi açıklıyordu bu kod....