DENEK 101

*9*

"Ben kimdim? Tamamen başka birisiydim.."

Dehşet saçan gözlerimle koluma bakıyordum. Tek dozu bile o kadar unuttururken ben neleri unutmuştum?

Belki ben gemze değildim. Belki benim bir ailem bile yoktu.

Gördüğüm rüyayı Eva'ya anlatmalıydım. Korkuyordum ama nedeni çok garipti.

"Eva buraya bak." Diyerek kolumu sıyırdım. Önce koluma bakıp yüzünü buruşturdu sonra yüz ifadesini değiştirip yüzüme baktı.

"Gamze bunlar da ne?"

"O psikolog gününü görecek Eva"

"Nasıl oldu bu?"

"Eva biri bana küçüklükten beri yapıyor bunu. Benliğimi unutmam için belki ben Gamze bile değilim Eva hatırlamıyorum ya da yanlış hatırlıyorum. Her şey burada başlamamış küçüklükten beri ilaç veriyorlarmış."

Ellerini kolumda gezdirdi bir süre bir noktaya baskı yaptığında inledim.

"Gamze bu çok yakın bir zamanda olmuş ya dün ya da akşam."

"Ben bayadır böyle birşey yaptıklarını hatırlamıyorum?"

"Uyurken yapıyor olabilirler."

"Uyku da haram oldu desene." dedim şakaya vurarak ama içimdeki kız çocuğu korkuyordu. Neden korktuğu apaçık belliydi.

"Gamze nöbetleşe uyuyacağız, güvenliğin için."

"Eva ben çok korkuyorum. Neden biz ya neden biz? Başka insan yok muydu bu lanet Dünya'da?"

"Gamze'm  geçecek bunlar hem buradan çıktığımızda beraber ev tutacağız ben çalışırım sen okursun bu işin aslını öğrenirsin. Onlara cehennemi yaşattırırız."

"Dediklerin biraz imkansız biz buradan çıkamayacağız."

"Umudunu kaybetme."

Bölüm sonuu

Kitap ilgi görmediği için bölümler düzensiz geliyor.

Umarım hak etiği değeri alır

Sizleri seviyorum

Diğer bölümde görüşürüz