Voice
Artemis POV
"Kumusta yung pag-aaral mo diyan?" Nag-alalang tanong ni Athan sa kabilang linya.
"Okay lang naman. Nga pala bat ka napatawag?" Balik n tanong ko sa kaniya.
"Wala lang mangamusta lang sa maganda kung —."
"Crap it." Putol ko sa kaniya.
"Hahaha... Kahit kailan hindi mo pa rin ako tanggap? Hanggang ngayon?"
"Alam mo na yung dahilan Athan." Yukong ani ko habang nakikinig sa paghinga niya.
"I know, na marami akong pagkukulang sa inyo. Kaya i hope someday you will forgive me." Napahinga ako at nagpaalam na. Ewan ko ba sa sarili ko bat nagkaganito kami.
Nung umuwi ako sa probinsya nangibabaw ang kalungkutan ko at sikip sa dibdib. Pero kapag andun ako bumalik sa akin ang lahat yung alaala na hindi ko gusto'ng ibalik. Yung araw na nawala ako... Sa sarili ko.
Alam ko ang pagkatao ni Athan. Alam ko sino siya kung ano siya sa buhay ko.
May biglang kumatok sa pinto. At pina-pasok ko naman ito at niluwal ito si Papa na sinout ang kaniyang nakakahawang ngiti.
"Bat para'ng hindi pumurma ang mukha ng aking prinsesa?" Tanong ni Papa na umupo sa kama ko.
Agad akong tumayo at tumabi kay Papa sinandal ko ang aking ulo sa balikat niya. I always do this habang may dinamdam ako kasi I feel protective around my Papa.
"Papa."
"Hmm?"
"Kaya ko ba siyang patawarin?" Tanong ko.
Hinarap ako ni Papa at hinawakan ang pisngi ko. Ngumiti siya sa akin. "Anak, desisyon mo ay desisyon mo sundin mo yang nasa puso mo."
Niyakap ko si Papa at sa hindi ko namalayan umiyak na pala ako. "Shh... Tahan na." Mas lalo akong humahagolhol.
"Anong nangya—?!" Biglang pumasok si Mama na nagka-gloves at nagsout ng apron halatang naghuhugas ito ng pingan. "Talagang nag drama pa kayo'ng mag-ama." Lumapit si Mama at hinubad yung gloves niya at tumabi sa kaliwa ko habang si Papa nasa kanan ko. "Bat ka umiyak?" Alalang tanong ni Mama habang nakatitig sa akin.
"Namiss ko kayo!" Agad ko silang inakbayan at niyakap mag kabila. "Wahh—aray!" Hinimas himas ko ang ulo ko binatukan ako ni Mama!!
Child abuse.
Agad akong tumakbo sa likod ni Papa. "Papa oh. Binatukan ako ng asawa mo." Sumbong ko na, habang tinuro si Mama pinaningkitan ako ng tingin habang tumawa lang si Papa.
"Tama na Ariana. Nasasaktan yung bata. Hahah." Hinarang ni Papa ang dalawang kamay niya.
"Bata? E desisyete na yan." Turo ni mama sa akin. Parang dragon si Mama kapag galit sasabog na maya-maya. "Matulog na kayo... At ikaw Artem matulog kana may pasok ka pa bukas."
Tumango nalang ako at nagpaalam na si Papa sa akin. Huminto pa siya sa pinto at may binulong sa akin 'Good night'. At tuloy na itong lumabas at sinara na ang pinto.
Humiga na ako at tinapunan ko pa ng tingin yung itim na sobre sa mesa yung nakasulat ano ba talaga ang kahulugan nun.
At sa hindi ko naramdaman tuluyan na akong naka-tulog.
————
Morning...
Andito ako ngayun nagbibisekleta sa gilid ng daan papunta sa school. Kasi hindi ako mahatid ni Papa dahil maaga silang mag open sa resto, oo may negosyo kami at syempre sila Mama yung nagpatakbo.
