Het Kineke Archief

To make you feel my love (nsfw)

NSFW!!

--

28 jaar. Al 28 jaar liep hij rond op deze planeet. Hij had gereisd, had stukjes van de wereld gezien. Het Colosseum in Rome, het grote standbeeld in Rio de Janeiro, de piramides van Giza. Maar nog nooit, op eender welke reis, in al die tijd dat hij bestond, had Koen iets prachtiger gezien dan dit.

Uren zou hij naar haar kunnen kijken, had hij al naar haar gekeken, maar nog nooit was ze zo mooi geweest. Geen uniform om achter te verstoppen, geen masker om haar te beschermen. Dit was Tineke, puur Tineke, in haar reinste vorm. Het roodbruine haar dat vrij over haar schouder viel, haar hoofd lichtjes gekanteld, de kleine glimlach en de zucht die over haar lippen rolde. God, ze was bloedmooi.

Liefdevol kuste hij haar nek en streelde de zachte huid van haar onderrug. Koen nam zijn tijd om zo lang mogelijk te genieten van dit moment, van het wonder dat op zijn schoot zat en haar vingers door zijn haar haalde. Langzaam verkenden zijn vingers haar rug. Hoger, over kleine littekens die het bewijs waren van haar passie, over de moedervlek waarvan alleen zij twee wisten dat het bestond. Zijn lippen deden het omgekeerde. Hij kuste zich een weg neerwaarts, langs haar hals en sleutelbeen, tot aan het plekje tussen haar zachte borsten. Hij ademde haar in, de geur waar hij zo van hield en die nergens op haar lichaam sterker was dan hier. Als er al zoiets bestond als een liefdesdrank, dan was dit hoe het rook. Even werd hij overspoeld door een golf van emoties, door de overweldigende liefde die hij voor Tineke voelde. Hij zou kunnen huilen van geluk.

"Koen..."

Ze zuchtte zijn naam en hij werd op slag opnieuw verliefd op haar. Op haar stem, haar lach, haar natuurlijk parfum, op alles dat haar Tineke maakte. Hij keek op naar haar en smolt weer toen hun ogen elkaar vonden. De mooiste ogen, van de mooiste vrouw, met de mooiste ziel.

Na hun ogen vonden ook hun lippen elkaar weer. Voorzichtig trok Koen haar dichter tegen zich aan, draaide hen om, en drukte Tineke neer op het bed waarop ze zaten. Opnieuw kuste hij zich een weg over haar lichaam. Hij liefkoosde haar borsten en kreeg een goedkeurende zucht toen hij zachtjes in haar tepel beet. Het laatste dat hij wilde was haar pijn doen, maar hij was vastbesloten om elk deel van haar lichaam te leren kennen. Niet vandaag, maar ooit, na een avontuur dat de rest van zijn leven zou duren.

Hij zette zijn tocht voort naar beneden. Zijn tong gleed over haar navel terwijl zijn handen haar dijen streelden, tot ze samenkwamen aan het enige kledingstuk dat ze nog aanhad. Koen keek op, en wachtte tot Tineke knikte en hem toestemming gaf om verder te gaan. Hij ontdeed hen beiden van de laatste laag die hen scheidde en kuste zich een weg omhoog toen hij weer op het bed kroop. Van haar knieën over haar dijen, tot haar meest intieme lichaamsdeel.

Heel even werd hij opnieuw zenuwachtig. Uiteraard had hij dit eerder gedaan, maar dit was Tineke. De vrouw die hem op zijn knieën kreeg met een enkele blik, die hij wilde beminnen en aanbidden voor de rest van zijn leven, zijn Tineke. Hij hield van haar vanuit het diepste van zijn hart. Als zou blijken dat dit een grote fout was, zou hij het zichzelf nooit vergeven.

Ze zuchtte opnieuw zijn naam, en het was genoeg om zijn gedachten het zwijgen op te leggen. Zachtjes kuste hij haar op de meest intieme manier. Koen hoorde haar naar adem happen, voelde haar hand opnieuw in zijn haar, proefde haar op zijn lippen... Elk zintuig werd overspoeld door haar. Moest de wereld nu ten onder gaan zou hij het niet eens merken, maar hij zou sterven als een gelukkig man. Dit was niet enkel voor Tineke's plezier, ook hij genoot hier enorm van.

Koen hoorde hoe haar ademhaling versnelde, hoe ze zijn naam bijna smekend over haar lippen bracht. Zonder te stoppen, of het zelfs maar te overwegen, keek hij op en zag net op tijd hoe ze haar hoofd achterover sloeg voor ze zijn hoofd vastklemde tussen haar dijen. Hij proefde haar liefde op zijn tong en dronk ervan tot ze hem zachtjes wegduwde. Ze keken elkaar aan, elk met een lach op hun lippen en een verlangen naar meer.

Opnieuw liet hij een spoor van kussen achter terwijl hij omhoog kroop over haar lichaam. Hij verdacht haar ervan in de afgelopen minuten nog mooier te zijn geworden, maar misschien was hij het die dronken was van liefde. Hun lippen vonden elkaar in een passionele kus. Traag, maar zoveel zeggend, in een taal die niet uitgesproken kon worden. Hun handen verkenden elkaars lichaam, alsof ze elkaar opnieuw leerden kennen. Haar huid voelde zo zacht onder het eelt van zijn vingers dat hij er nooit genoeg van zou krijgen.

Uren zou Koen haar kunnen kussen en strelen, liefkozen, haar vasthouden en nooit meer laten gaan, maar Tineke wilde meer. Doelbewust kraste ze zachtjes met haar nagels over zijn borstkas, en lager over zijn buikspieren die hij onbewust spande onder haar vingers. Ze kon hem ontwapenen met een simpele aanraking, en hij liet het maar al te graag toe. Bij Tineke kon hij kwetsbaar zijn, bij haar was hij veilig. En uiteraard gelde het omgekeerde ook.

"Zijt ge zeker?" fluisterde Koen terwijl hij haar aankeek. Maanden, misschien zelfs jaren, hadden ze naar dit moment toegewerkt. Complimentjes op het werk werden filmavonden onder vrienden, die enkele weken geleden geleid hadden tot een eerste date. Elke stap was weloverwogen geweest om hun vriendschap, de ziel van hun relatie, te beschermen. Als ze deze stap zette was er geen weg terug.

Ze legde haar beide handen op zijn gezicht en vond zijn blik. Het voelde alsof ze recht in zijn ziel keek, en hij in de hare. Ze glimlachte. "Heel zeker."

Hij kuste haar opnieuw, beet zachtjes op haar onderlip alvorens de pijn weer weg te kussen. Met spijt verbrak Koen de kus en verplaatste zijn gewicht naar de onderarm die naast haar hoofd rustte. Zijn andere hand lag op haar heup, als een ankerpunt om haar dicht bij hem te houden. Hij rustte zijn voorhoofd tegen het hare en ze ademde dezelfde lucht toen hij zich in haar begroef. Haar warmte omhelsde hem, verwelkomde hem, alsof het altijd al zo had moeten zijn. Alsof Tineke voor hem gemaakt was, en hij voor haar.

Hij vulde haar met zijn liefde, die met elke beweging leek te groeien. Opnieuw en opnieuw werd hij één met haar, hoorde hij hoe ze er evenveel van genoot als hem, werd hij een beetje meer verliefd op haar. Koen had zijn ogen gesloten om volledig te kunnen genieten van hoe ze voelde, maar hij had er meteen spijt van toen hij haar even aankeek. Het was prachtig om te zien hoe Tineke zichzelf helemaal aan hem had overgegeven, hoe ze genoot, hoe ze op haar lip beet en haar hoofd in het kussen duwde. Ze was een meesterwerk, schoonheid in haar reinste vorm, en ze was van hem.

Dit moment had eeuwig mogen duren voor hem, maar hij voelde hoe ze beiden dichter bij het hoogtepunt van hun genot kwamen. Hun ademhalingen werden sneller en zwaarder, zijn bewegingen minder gecoördineerd, haar omhelzingen inniger. Tineke plantte haar nagels in de huid van zijn rug, steeds dieper, tot ze uiteindelijk verstijfde in zijn armen en haar adem stokte in haar keel. Pas wanneer Koen haar adem opnieuw op zijn gezicht voelde liet hij zichzelf toe om in haar te verdrinken.

Het kostte Koen al zijn energie om niet in haar armen te vallen. Het zou zo makkelijk zijn om zijn hoofd op haar schouder te laten rusten, hun harten tegen elkaar voelen kloppen terwijl ze op adem kwamen. Maar hij moest naar haar kijken. Hij moest de gelukzalige glimlach op haar lippen zien, het haar dat als een aureool op het kussen lag, haar borst die met haar adem op en neer bewoog. Ze was het mooiste dat Koen ooit zou zien.

Opnieuw werd hij overspoeld door een golf van emoties, zo sterk dat het hem moeite kostte zijn tranen te bedwingen. Hij hield van haar. Alleen Tineke kon hem dit gevoel geven, dit gevoel van liefde en intens geluk dat hij nooit meer met iemand anders wilde delen. Alleen Tineke. Zijn Tineke.