Things I Learned After Death

5.Bölüm

"Evet, evet-"

Dizginlerin çekiş sesi Kanna'nın başını kaldırmasına neden oldu.

Berbat olduğunu düşündüğü pazar yerinden bile daha kötü bir manzara onu bekliyordu.

Önünde bir kulübe vardı, tepenin yamacında ilkel bir ağaç yığını.

Renpesi başka bir şey söylemeden arabadan indi. Kanna da onun ardından atından indi. Eteklerine ve ayakkabılarına çamur ve pislik yapışmıştı.

"Adin ne demistin?"

Renpesi, koşum takımını kabaca çözerken Kanna'ya sordu.

Ama Kanna konuşamıyordu.

Ağzını açsa her yerden gelen kokunun boğazına geleceğini hissetti.

"Birkaç gün zor olacak. Ama alışacaksın."

Renpesi sanki Kanna'nın tepkisi belliymiş gibi konuştu ve kulübeye doğru yöneldi.

"......"

Kanna onu açık kapıdan takip etti.

İçerisi her şeyi bir bakışta görebilecek kadar seyrekti.

Masalar düzensizdi, dolaplar pürüzlü yüzeylere ve yıpranmış mutfak eşyalarına sahipti. Küçük bir pencere dışarı bakıyordu ama sanki bodrumdaymış gibi karanlıktı.

Sonra köşeye çömelmiş biri yavaşça başını kaldırdı.

Renpesi'nin karısı Margeda'ydı.

Sesi karanlıkta ağaç kabuğu gibi çatlıyordu.

"Sana onun işe yaramaz olduğunu söylemiştim."

"O sıradan bir kız değil. O, lord tarafından gönderildi."

"Birkaç gümüş para karşılığında onu veriyorlar mı? Böyle sıska bir şeyin burada ne işi var?"

"Ölü bir piçten daha iyi, ona basit bir şey öğret."

Renpesi gümüş paraları masanın üzerine koydu.

Margeda'dan kaçarak odadan çıktı.

Kapı kapandıktan sonra Kanna hâlâ kulübenin ortasında duruyordu.

Ölümcül bir sessizliğin ardından Margeda derin bir iç çekti.

Margeda bir bakışta Kanna'nın güzelliğinin sıra dışı olduğunu fark etti. Böyle bir yüzle birkaç gün içinde buralarda meşhur olurdu. Margeda bunun nasıl biteceğini herkesten daha iyi biliyordu.

'Bir grup adam uğrar ve o hamile kalır.'

Başlangıç ​​olarak onu birkaç dolar karşılığında bir geneleve satsak iyi olur.