Babamın yanındaydım bir süreliğine ve saat akşam 6'ya geliyordu. İşinde birkaç sorun çıktığı için ona yardıma gelmiştim. İşi hallettikten sonra çıkıp tramvaya doğru yürümeye başladım ama gelmesine daha çok vardı. Orada oturup beklerim diye düşünmüştüm.
Yere bakarak yürüyordum ve birine çarpınca hemen arkama döndüm. Tam özür dileceyekken gördüğüm yüzle afalladım.
"Heeseung hyung? Burada ne yapıyorsun?"
Dediğine çok geçmeden yanıt verdim.
"Babamın yanındaydım iş meselelerinden dolayı, sen napıyorsun?"
"Aslında öyle geziyordum sadece ev biraz bunalttı" Kafamı anladım dermişçesine salladım ve tam görüşürüz diyecekken tekrar konuştu.
"Benimle gelmek ister misin? Bir yerde oturucam sanırım tek olmak istemiyorum"
Yorgundum ama zaten tramvayın gelmesine daha çok olduğu için gülerek onayladım. Yüzünde önemli bir zafer almışçasına bir ifade vardı. Çok tatlı gülümsemişti.
Yan yana yürümeye başladığımızda içimde anlamsız bir heyecan vardı. Bir date olarak kabul edebilir miydim bunu? Hayır sanırım.
Date dediğin planlanmış oldurdu. Ama sonuç olarak anlık bir randevu gibiydi. Belki de bunun heyecanıdır içimdeki.
Biraz yürüdük ve ikimizden de ses çıkmıyordu. En son sessizliği bozarak konuştu.
"Hyung aç mısın?" Dediğinde fark ettim aç olduğumu.
"Hadi şuraya gidip yemek yiyelim" Dedi heyecanla. Tatlı heyecanına bir kez daha gülümserken kafamı onaylar şekilde salladım ve eliyle gösterdiği yere doğru yürümeye başladık.
Onunla olduğum her zaman nasıl bu kadar güler yüzlü olduğuma her seferinde şaşırıyordum. Jungwon son zamanlarda asık yüzlü olmamdan şikayet etmiyordu.
Restoranta girdik ve oturup menüye bakmaya başladık. İçecek alkol dışında pek bir şey yoktu ama yemek çeşitleri fazlasıyla doluydu. O siparişini verdikten sonra ben de istediğim yemeyi ve içmeyeceğimi bildiğim alkollü bir içeceği söyledim.
Yemek sırasında fazlaca gülmüş ve sohbet etmiştik. Benden küçük olmasına rağmen bana karşı rahat ve samimi olan ikinci kişiydi sanırım. Bundan rahatsız değildim, aksine hoşuma gidiyordu. Ve birinci kişi tabii ki de Jungwon'du. Bana her ne kadar hyung demesi gerektiğini söylesem de demiyordu. Ben de artık o kadar önemsemiyordum zaten. Sonuç olarak en yakın arkadaşımdı.
Jake yemekten sonra alkolün etkisiyle biraz kızarmış ve konuşması yavaşlamaya başlamıştı. Çok neşeli ve konuşkandı ama dinlemek yorucu değildi çünkü o anlatırken o kadar tatlı oluyordu ki sanki dinlemezse çok şey kaçıracakmış gibi hissediyordu insan.
Ben ise yemeğimi yiyip arkama yaslanmış gülümseyerek Jake'in anlattıklarını dinliyordum.
Bir anlık durdu ve telefonunu çıkarttı.
"Ahg gitmem lazım şimdi galiba çok eğleniyordum seninle" Dedi ağlamalı bir sesle ve kafasını masanın boş kısmına koydu.
Güldüm ve cevap verdim. "Eğlendiysen bir ara tekrarlarız ne dersin?"
Bir anda kafasını kaldırdı ve yüzünde yarı şaşkın, yarı mutlu bir ifadeyle konuştu. "Gerçekten mi?"
Kafamla onayladıktan sonra hesapları ödeyip çıktık. Evlerimiz yakın yerlerde olduğundun ikimiz için bir taksi çevirdim. Bu sırada o zaten omuzumda yarı baygındı. Onu taksiye bindirip yanına geçtim ve taksiciye yeri söyleyip geri yaslandım.
Benim evim normalde onun evinden daha yakındı ama az önce Jungwon'un beni arayıp onlara gelmemi söylediği için Jungwon'un evine gidecektim ve onun evi Jake'inkinden biraz daha uzakta kalıyordu. Arabada giderken kafamı yorgunluk ve mutlulukla arkaya yasladım ve gözlerimi kapattım.
Bir süre sonra omzumda hissettiğim ağırlıkla gözlerimi tekrar açtım.
Ona döndüğümde çoktan sızmıştı ve kafasını omzuma koymuştu.
Biraz büzüşmüş dudaklarını ve önüne gelen siyah saç tutamlarını izledim. Tek kelimeyle inanılmaz duruyordu. Bu tatlılığı beni onu ne olarak gördüğüm konusunda tekrar düşünmeye iteliyordu.
Gözüne giren saçla yüzü memnun olmayan bir ifade alınca elimi saçına çıkarttım ve gözüne giren saç tutamını arkaya doğru götürdüm.
Biraz daha gözlerim yüzünde oyalandıktan sonra bugünün bu kadar iyi gitmesinin verdiği huzurla tekrar kafamı geri yasladım.
ℳ.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
