Teacher to Student -Taekook-

08

(Jungkook)

Jk: 4. Üniteye geçtik arkadaşlar, Dönüşümler konusu. Şimdi...

Ders anlatıyordum. Fakat, Taehyung aslında onun için verdiğim bu emeği umursamıyordu. Yine defterine çizim yapıyordu.

Zil çalmıştı. Bu son ders olduğu için herkes dağılmıştı. Normalde sınıftayken konuşurdum fakat şüphe etmemeleri için erkenden çıkmıştım.

Eve varar varmaz mesaj attım.

----

(Taehyung)

Haşmetlim
Taehyung
Neden dersi dinlemedin?
Beni hep görmezden geldin.
Gönderildi, 06:16
Görüldü, 07:35

Hayır
Sadece bana o gün yaptığın şeyi yaptım.
Görmezden geldim.

Haşmetlim
Sana bir şey olmuş
Senli benli konuşuyorsun.

Evet.
İyileşip okula geldiğin gün
Yani dün
Kızlar yanına geldi
Onlar beni itti ve yere düşüp yaralandım.
Senin bakmanı bekledim ama
...
Sma bskmqdın
Ngedwn bsjkmadım

Haşmetlim
Ağlıyor musun sen?

/Anlayabildi...
Hayır.

Haşmetlim
Özür dilerim
07:37

Bu özrümü bana gelmenle halletmek istiyorum
Gelebilir misin?

Hocam
Ben yurtta yaşıyorum
Unuttunuz mu?

Haşmetlim
Pardon
Unutup duruyorum
Hangi yurt?

/nalaka şimdi ya?
***** Erkek Yurdu

Çevrimdışı

H: Buraya geliyor, kesin!

T: Hass... siz dağ ayılarını görecek yani!

Y: Daha önceden görmedi mi zaten?

T: (düşünme) HASSİKTİR! GÖRDÜ! BAŞKA ODAYA GİDİN, ÇABUK!

H: Ni-

T: SONRA ANLATIRIM!

Onları hızlıca başka odaya gönderdim. Odayı toparladım. Bir süre sonra kapım tıklatıldı. Hızlıca ranzaya çıkıp oturdum.

T: Gir!

İçeri Jungkook girmişti. Onu içeriye girmesini nasıl kabul ettiler acaba...

Kapıyı kapattı ve yanıma oturdu.

Jk: Neren yaralı?

Dizimi işaret ettim. Cebinden yarabandı çıkarttı.

Jk: Sıyır.

T: Ne?

Jk: Aç dizini.

T: Ne??

Bana baktığında şaşkınlığımı saklayıp pijamamı dizime kadar sıyırdım. Yarabandının paketini çıkartıp dizimdeki yaraya yapıştırdı. Daha iyi yapışması adına biraz bastırmıştı. İnlememi duymaması için dudaklarımı birbirine bastırmıştım fakat bir faydası olmadı.

Jk: Sıkıntı olmazsa...

Tam ne diyecekken kolları etrafıma dolandı. Çenesi ise omzumdaydı. Kalbim, çıkacak gibi atıyordu.

Jk: Özür dilerim.

Ellerimi omzularına koymaktan başka şekilde sarılamamıştım.

T: S-sorun değil...

Tanrım bana yardım et, aşktan ölüyorum!

---

Jk: Bende çocukken ailem tarafından sevilmezdim, böyle yurtta yaşardım. Bana çocukluğumu hatırlatıyorsun.

İkimizde yaşlarımızı sildik. Birbirimize bakıp gülümsüyorduk.

T: İki birbirini sevmeyen insan birbirini sevdi. Sevgiyi tanımayan kişiler, bu şekilde öğrendi...

Jk: Hikaye yazsana sen.

T: Nasıl yazayım ki? Hem yazsam kim okuyacak?

Jk: Sen yaz, ilk okuyucu ben ve arkadaşların olacak. Sonrada onu bana vereceksin, kitabı bastıracağım. Paralar sende.

T: Ben mi ödeyeceğim?

Jk: Hayır, maaşın gibi düşün.

Yeni silinen gözlerim tekrar yaşlarla doldu.

T: Olmaz, istemem. Siz ve arkadaşlarım bana yetersiniz, para ne ki yanınızda...

Jk: (Gülümseme) Peki, sen bilirsin.