Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaşça gözlerimi açtığımda yanan boğazımla hafifçe öksürdüm. Hava hala karanlıktı, içeriye sadece kenarı açık olan perdeden sıyrılan sokak lambasının ışığı hafifçe vuruyordu. Komodinin üzerinde duran telefonumu açtığımda saate baktım.
04.32, bildirim yok.
Telefonu geri yerine koyduğumda elimi başıma attım. Biraz terlediğim için alnım ıslaktı. Çok halsiz hissediyordum, içtiğim çay tek başına tabiki de fayda etmemişti.
Yataktan doğrularak kapıyı açtığımda karanlık koridorda lavaboya doğru ilerledim. Kendime gelmek için elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime baktığımda halim biraz vahimdi. Büyük bir ihtimal okul için de izin almam gerekecekti. Işığı kapatıp merdivenlerden aşağı mutfağa indiğimde kendime bir bardak su doldurup odama geri çıktım. Tekrar yatağıma geri uzanırken uykum açıldığından biraz sosyal medyada dolaşmaya başladım.
Instagram'a girdiğimde Niki'nin de benim gibi aktif olduğunu gördüğümde şaşırmıştım. Bu saatte ne yapıyordu ki?
Banane ki diye içimden geçirip telefonu kapattığımda suyumdan biraz içip geri gözlerimi kapattım. Bu haftasonu iyi bir dinlenmeye ihtiyacım vardı. Tam gözlerimi kapattığımda telefonuma bir bildirim de düşmüştü fakat tekrar kalkıp bakmaya halim olmadığından gözlerimi kapatıp kendimi uykuya geri bıraktım.
Niki uyku mu tutmadi (Bu mesaj silindi.)
bugun olanlar hakkinda ne desem bilemiyorum ne hissettigimi bilmiyorum sanirim ama asla pisman degilim umarim sen de degilsindir (Bu mesaj silindi.)
neyse zaten gormeyeceksin (Bu mesaj silindi.)
iyi geceler aecha (Bu mesaj silindi.)
🎀
Sabah dinlenmiş uyanmanın aksine daha da yorgun uyanmıştım. En ufak soğukta hastalık beni hemen ele geçiriyordu bu yüzden biraz daha dikkat etmem gerekirdi.
Yataktan doğrularak lavaboya gidip işlerimi hallettiğimde aşağıdan gelen konuşma sesleri ve tıkırtılarla annemlerin kahvaltı hazırladığını anlamıştım. Ben de adımlarımı mutfağa yönlendirip oradaki sandalyeye kendimi attığımda ikisinin de bakışları bana dönmüştü.
"Günaydın, bugün nasılsın bakalım?" Annem arkasını dönerek sorduğunda babam da yanımdaki sandalyeye oturmuş elini alnıma dayamıştı.
Benim konuşmama gerek kalmadan, "Biraz ateşi var gibi Nayeon, hastaneye götürsek mi?" diye anneme soru yönelttiğinde babam, annem de elindeki işi bırakıp babam gibi elini alnıma dayamıştı.
