KURDA MÜHÜRLÜ

~ANNE VE BABA~

Uzun uğraşlar sonucunda evden çıkabilmiştim. İzin vermiyordu. Ama o da haklıydı, psikolojisi çok kötü. Bunu anlamamak imkansız. Daha ne olacak dediysem, beteri geliyordu. Ya da ben mi şükretmeyi bilmiyorum? Hayat bana bu yaşımda neler öğretiyor. Acaba her şey bir rüya mı? Şimdi gözlerimi açacağım, ve annemin yaptıgı yemek kokularıyla dolu evimizin içinde, koştura koştura mutfağa gideceğim ve annemin leziz yemeklerini gömeceğim. Rüya mı? Kurt adamalar gerçek mi? Ben gerçek miyim?

"Ne saçamalamaya başladın sen? Gerçeksin yaşadıklarını dönüşümünü de mi unuttun?"

"Zoey! Neredesin sen? Seni o kadar çağırdım neden bana cevap vermedin. Farkında değil misin neler yaşadık, yaşıyoruz."

"Farkımdayım, ama bunlar benim sana destek verebileceğim şeyler değil. Seni bu süreçte yalnız bıraktığım için üzgünüm affet. "

"Ne demek değil? Bana destek vermez misin? O zaman neden varsın, kafamın içinde boş yapmak için mi?" Acaba sondakini söylemese miydim.

"Vera öncelikle sakin ol, senin yaşadıklarının aynısını bende yaşıyorum.  Seni nasıl teselli edeyim, Marcos benimde eşim. Bizim eşimiz.  Sana cevap vermediğim her an vidal ile iletişime geçmeye çalışıyordum. Sen kasabaya dönerken, ben Marcosun kolundan haberdardım. "

"Bu şeyi bilipte sadece susmak, kendi içinde halletmek ne kadar zor haberin var mı? "

Haklıydı. Çok çok haklıydı. Ben hiçbir tepki vermiyor diye kızacaktım. Abarttım.

"Özür dilerim. Böyle oldugunu bilmiyordum, çok çok özür dilerim. Affet beni."

"Problem değil." Bu kadar daha da bir şey çıkmadı ağzından. Bekledim ama yok. Onu kırmıştım, gönlünü almalıyım.
Gözlerimi kısarak hangi taraftan gitsem daha kısa olur  derken, kendi adımı bağıran sesler duydum. İki farklı ses, iki kişi.
Hızla  arkamı dönmüştüm ki, anne ve babam.
Rüya mı?

"Vera kızım!" Diye ağlayarak bana doğru koşuyordu annem. Ben donmuş bir  şekilde onlara bakıyordum. Aramızdaki mesafeyi kapatarak  bana sarıldı. O kadar hızlıydı ki, dengemi kayıp edip yere düşecektim. Şok ile kalakalmıştım, karşılık veripte sarılamıyordum bile. Gerçek miydi?

"Güzel kızım." Diyerek ağlak sesi ile babam sarıldı diğer tarafıma. Aklım bana oyun mu oynuyor.

"Anne baba gerçek misiniz?"
Soruma ağlayarak annem cevap verdi.

"Gerçeğiz güzel kızım gerçek. Hadi zaman kayıp etmeden kaçalım burdan."
Gerçekti. Ama ne kaçması?

"Hadi kızım yürü yürü. Çabuk ol." Beni belimden ittiren babama döndüm.

"Durun! Ne yapıyorsunuz. Anne baba nereye?"

"Kaçıcağız kızım. Seni almaya geldik, hızlı ol yakalanmayalım." Aman tanrım.

" Anne hayır! Durun bi, ben her şeyi biliyorum. Bir kurtadamım. Ve olmaz, eşimi seviyorum."

"Sen ne diyorsun kızım! O adam barbar gibi gelerek seni bizden ayırdı. Hemde canımız ile tehtit  ederek. "

"Baba ne diyorsun, neler yaşadınız sonra detaylı konuşacağız. Ama şimdi olmaz, çok fazla şey yaşadık, ben ve Marcos. Şimi gelin evime ve neler oldugunu anlatayım size."

"Olmaz! Vera kızım neler diyorsun, hadi gel gidelim." Diyen annemden gözlerimi ayırıp babama döndüm.

"Baba... dinle beni lütfen, hadi gel evime gör bak her şeyi anlarayım size"
Babam dolu gözleri ile beni süzdü. Bir süre cevap almadıktan sonra, kurumuş dudaklarını araladı.

"Tamam seni dinleyeceğiz. Ama eğer istemediğimiz bir şey olursa, o barbar sana ters bir hareket yaparsa, bizimle geliyorsun. İtiraz yok."

"Baba, hadi gidelim. Uzatmayalım." Diyerek annemin elini tuttum ve çekiştirmeye başladım. Ben önden evimize giderken onlar da el mecbur beni takip ettiler.

***

Zoey ile kavga ettiğim yolları anne ve babamla geri döndüm. Uzaktan görününe evimizin çatısı ile yüzümde küçük bir gülümseme oluştu.
Daha neler olacak dediysem, baka bir şeyler çıkıyordu. Ama bu beni mutlu etmişti, anne ve babam gelmişti.

________________________________

Selamaarr!

Arkadaşlar vera'nın anne ve babası planda yoktu. Kitabı 5 bölüme kalmaz final edecektim. Ama bana ' Marcosun koluna protez yapacak mısın?"diye bir yorum geldi ve bendeki tüm dengeler altüst oldu. Veranın ailesinin gelmesi bize çok şey kazandıracak. Finali uzatacağım, ve sanki biraz spoiler verdim ama olsun...

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Yazım yanlışlarım varsa affedin 💞