KURDA MÜHÜRLÜ

~EŞİM~

Marcos'tan
Sabahın erken saatlerinde bebeğimi almak için uyandım. Dün bayağı bir içmiştim. Hızla şişeleri toplamaya başladım.Vera'nın eve geldiğinde, bunları görüpte aklında kötü adaman profili oluşturmasını istemiyorum.
Şişelerin hepsini çöpe attıktan sonra, atıştırmalık bir şeyler hazırlamak için mutfağa geçmiştim ki, kapı çalmaya başladı. Kapıyı açmak için mutfaktan ayrıldım.

Kapının ardında beni Anna karşıladı. Ahh ne işi var bu kızın burada. Ben İvan, Alex ya da digerleri sanmıştım. Be istiyor bu kız.

"Günaydın lider. Beni içeri almayacak mısın?"
Yine saçmalamaya gelmişti anlaşılan. Anna evlenmiş ama sonrasında dul kalmış bir kurttu
Eşi diğer başıboş kurtlar tarafından saldırıya uğrayarak öldürülmüştü. Herkes Anna'nın eşinin ölümünden sonra uzun süre yaşamıyacağını düşünüyordu. Çünkü hep böyle olurdu, böyle olması gerekirdi. Ama aksine Anna kendine yeni erkekler aramaya başlamıştı.

"Müsait değilim Anna" Umarım anlar.

"Bu gün işinin olmayacağını düşünmüştüm Lider Marcos."

"Hayır Anna bu gün eşimi almaya gideceğim." Bunu söylemem ile yüzünün değiştiğini görmüştüm. Anna pek bir şey demeden ayrıldı yanımdan. Bende bişeyler atıştırıp odama çıktım. Üstümü hızla giyip aynaya bakarak saçımı taramaya başladım. Vera beni ilk defa bugün görecekti. Oysa ki ben onun her anında yanındaydım. Gözlerim aynadan yatağa kaydı. Ve Verayı yatağımızda uyurken hayal ettim. Bu durum kurdumu heyecanlandırmıştı. Ve kurdumun sözleri aklımın başka yerlere gitmesine sebep oluyordu.

''Onu yatağımızda çıplak düşünsene, bizim için yalvarıyorken''

Kurdumu susturarak odamdan çıktım. Dış kapının önündeki kar botlarımı giyerek evden de çıktım. Benim evim Alaska sürüsünün yaşadığı kasabaya yürüme mesafesi uzaklığındaydı. Alaska sürüsünün Lideriyim, Alfasıyım. Ve şu an Lunamı yanıma alma heyecanı ile kasabama doğru yürüyorum. Tam 10 yıldır onu bekliyorum, büyümesini bekliyordum. Onu henüz 8 yaşında iken yanıma almak için gittim ailesine. Ve çift dün de olduğu gibi yine yalvarmaya başladı.

'Alma kızımızı bizden'

'Daha çok küçük'

'Senden korkar, yapamaz bizsiz'

'Büyüsün onu sana vereceğiz, bize zaman ver.'

Onlara tanıdığım süre dolmuştu, bebeğimi yanıma alıyorum.Yıllarca rüyalarıma giren o gün sonunda gerçekleşiyor. Kurdumu deli eden kokusu evimizin her yerine sinecekti.

Alex'in evinin önünde durdum. Çoktan dışarı çıkmış beni bekliyordu.

"Günaydın lider!" O da tüm sürü gibi heyecan içindeydi. Yıllardır bekledikleri lunaları geliyordu. Alexe günaydın dedikten sonra, arabaya bindim. Önce birkaç işimizi hallettik saat bayağı bir geçmişti. Şimdi ise, bebeğimin yaşadığı eve gidiyoruz. Kurdum heyecandan ve mutluluktan deliriyordu,bu durum beni çok zorluyordu. Kısa süre sonra ev göründü, araba durdu. Beklemeden indim ve kapıyı çalmaya başladım. Kapının ardından hasret kaldığım ince sesini duydum. Kendimi ona tanıtarak kapıyı açmasını bekledim.

Kapıyı kısa boy ile açtı. Üstüne şimdiden montunu giymişti. Yani beni bekliyordu. Kurdum deliriyordu, onu zor dizginliyordum.

'Üzerine atlamak onu öpücüklere boğmak istiyorum marcos'

'Hadi yap dediğimi'

Ben kurdumu susturmaya çalışırken o evden çıktı. Kapıyı kilitledi ve anahtarını cebine attı. Arabaya doğru, kara bata çıka geliyordu. Bu hali penguene benziyordu, gülmemek için kendimi tuttum. En sonunda arabaya yetişti ve binmesine yardımcı oldum yola çıktık.

________________________________

Nasıl ama yorum yapın lütfen, düşünceleriniz benim için önemli.
Hatta hikayede olmasını istediğiniz yerleri yazın.

Yazım hatalarım varsa affedin.

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.💞