Tam tamına 2 ay geçmişti, milli turnuva bitmiş ve tekrar kulüp sezonuna çok az zaman kalmıştı. Bu süre zarfında Aslı hastalığıyla uğraşırken bir yandan da voleyboldan uzak kalmamak için antrenmanlara devam ediyordu, ancak vücudu bir türlü iyileşmiyordu. Hande ise milli turnuvada tüm acısını, öfkesini ve kırgınlığını performansına dökmüştü; takımın en iyilerinden biriydi. Salih, Aslı'nın sürekli haberlerini alırken, uzaktan ona belli etmeden sürekli ilgileniyordu. Ancak artık tekrar aynı yere dönme zamanı gelmişti ve her ikisi de çok karmaşık duygular içindeydi.
Aslı,
Kontrat ve hastalığımın genel durumuyla ilgili kulüple olan toplantıma gidiyordum. Tüm takım oradaydı, tabii ki Hande yoktu, ama çoğu arkadaşım oradaydı. Hande'nin gelmesine 2 gün vardı, milli turnuva bitse de hala gelmemişti. Kulübün kapısından girerken, ilk günkü gibi heyecanlanırdım her zaman, ama bu sefer tatsız şeyler konuşacaktık. Toplantı odasında karşımda takım menajeri, antrenörüm ve yöneticilerden birkaç kişi oturuyordu ve karşılarında ben. Giriş faslı tamamlandıktan sonra asıl konuya geçtik. Menajer konuşmaya başladı.
"Aslı, öncelikle içinde bulunduğun durumun ne kadar can sıkıcı olduğunu hayal edemeyiz, ama doktorunla yaptığımız konuşmalar sonunda bu sezon oynamanın imkansız olduğunu bize iletti. Bundan senin de haberin olduğunu biliyoruz. Yola nasıl devam etmeyi düşünüyorsun?"
Bu kulübe 7 yaşında gelmiştim ve şu an 24 yaşındaydım. 17 yıldır buradaydım. Hala çok tuhaf geliyordu. Düşüncelerimden sıyrılıp kendimi dikleştirdim.
"Evet, bir karar vermek benim için gerçekten zor, ama sağlığımın el vermemesi gerçekten çok can sıkıcı. Bundan dolayı mevcut olan sözleşmemizin feshi en mantıklısı ve... Ben İtalya'ya gitmeyi planlıyorum. Hastalığımın tedavisi için çok iyi bir klinik bulduk, doktorumla birlikte. Bundan dolayı da temelli oraya taşınacağım ve tedavim sonlanana kadar da orada kalmayı planlıyorum." Bu söylediklerimde hastalığımın çok büyük etkisi vardı, ama en büyük sebebim Hande ile aynı yerde olmak bana çok fazla zarar verecekti.
"Aslı, kararına saygı duyuyoruz. Umarız her şey gönlünce olur ve çabucak iyileşip geri dönersin. Sana ihtiyacımız var."
"Benim de size, umarım döndüğümde hala beni istersiniz," dedim gülerek.
Bütün işlemleri halletmiştik, şimdi en zoru olan takıma veda etmekti. Bir hafta sonra tekrar kulübe geldim. Herkes antrenmandaydı, antrenör herkesi toplayarak duyuru yapacağımı söyledi. Hande de onların arasındaydı, ona bakmamaya çalıştım; çünkü bakarsam yenik düşeceğimi biliyordum. Her ne kadar ona kızsam da, nefret etsem de, ona aşıktım ve onu her şeye rağmen seviyordum. Boğazımı temizleyerek konuşmaya başladım.
"Arkadaşlar, öncelikle hepinize çok teşekkür etmek istiyorum. Bugüne kadar hep birlikte her şeyin üstesinden geldik, güldük, ağladık, yendik, yenildik ama en çok birlikte ayakta kaldık. Bu kulüp benim için her zaman bir evdi ve siz de benim tek ve gerçek ailemdiniz. Bunları her zaman en içten şekilde bana hissettirdiğiniz için çok teşekkür ederim, ama benim için bu hikâyenin şimdilik sonuna geldik. Maalesef hastalığım hala devam ediyor ve bundan dolayı da bu sezon sizlerle olamayacağım ve tedavime İtalya'da devam edeceğim. Her şey için çok teşekkür ederim. Eğer sizi kıracak bir şey yapmışsam, hepinizden tek tek özür dilerim." Tüm bunları söylerken sesim yer yer titremişti.
Konuşmamı bitirir bitirmez herkes kocaman bir takım sarılması yapmıştı. Herkesle tek tek sarıldım. Kimse bir şeyi bilmediği için, Hande ile karşı karşıya kaldığımızda yaklaşıp son defa sarıldım, ama bir o kadar da kısa bir sarılmaydı. Kollarımı çekmek istemiyordum, ama yapmak zorundaydım. Tüm kokusunu içime çekmiştim; bu koku benim için son bir kereydi. Kızlarla son kez vedalaştıktan sonra kulüpten çıkarak havaalanına doğru yol almak için arabama bindim. Arabaya kadar kendimi zor tutmuştum. Bindiğim gibi ağlamaya başladım.
Hande,
Milli takımdan döndüğümde, kalbim Aslı ile doluydu. Onu düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum. Aramızdaki buzları eritmek, ona duyduğum sevgiyi tekrar hissettirmek istiyordum. Ancak her ne kadar ona ulaşmaya çalışsam da, sessizliğiyle bana cevap vermediğini bilmek acı veriyordu. Onun hastalığıyla boğuştuğunu ve zor zamanlar geçirdiğini biliyordum, ama yine de yanında olup destek olmak istiyordum. Onunla yüz yüze gelmek, geçmişteki yanlış anlamaları düzeltmek ve ona sıkı sıkıya sarılmak istiyordum.
Kulüp binasına adım attığımda, takım arkadaşlarım sevgiyle beni karşıladılar. Onlarla hasret giderirken, gözlerim sürekli Aslı'yı aradı. Ancak onu göremeyince endişelenmeye başladım ve antrenörden durumu sordum.
"Aslı nerede? Onu göremedim."
Antrenörün ciddi ifadesi dikkatimi çekti.
"Aslı bugün buraya gelecek. Takım ile konuşması gereken bir şeyler var."
"Ne demek istiyorsun? Bizimle ne konuşacak?"
" O gelince her şeyi öğreneceksin. Şimdi antrenmana başla."
Antrenörün kelimeleri kalbimi hızlıca çarpmaya başladı. Acaba ne olmuştu? Aslı'nın ne söyleyeceğini merak ediyordum. Antrenman boyunca zihnim onunla doluydu. Antrenman sona erdiğinde, antrenörümüz bizi topladı ve Aslı'nın bir konuşma yapacağını duyurdu. Derin bir nefes alıp Aslı'yı bekledim. Birden ortaya çıktı. O güzel yüzünü gördüğümde, kalbim hızla atıyordu. Gülümsemeye çalıştım, ancak o bana bakmadı bile. Konuşmaya başladı.
"Arkadaşlar, öncelikle hepinize minnettarım. ....................................Hepinizden tek tek özür dilerim."
Aslı'nın sözleriyle dudaklarımın kuruduğunu hissettim. İtalya'ya gidiyordu ve belki de uzun bir süre boyunca onu göremeyecektim. Bu düşünce beni derin bir üzüntüye boğdu. Onunla konuşma şansımı kaybetmiş olabilirdim. Onu tutmak, ona sarılmak istiyordum ama bedenim adeta taş kesilmişti. Sadece orada durup, gözlerimde yaşlarla izledim. Herkes ona sarılırken, ben sessizce geri çekildim. O bana doğru geldiğinde, sarıldı ama bu kez çok kısa sürdü. Onun bedenini hissetmek, ona dokunmak istiyordum ama sanki bir engel vardı aramızda. Onun gözlerine bakmak, ona sonsuz sevgimi ifade etmek istiyordum ama ne yazık ki buna gücüm yetmedi. Sadece sessizce ağladım, içimdeki acıyla baş başa kaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
