Different Universe/Tony Stark

23.Bölüm: Yeniden

Natasha ve Clara birkaç dakika daha sohbet ettikten sonra yemeğe gitmek için kalktılar.

"Gerçekten Tony'nin sıkıntı etmeyeceğine emin misin?" Natasha göz devirdi. Daha kaç kere dile getirmesi gerek bilmiyordu.

"Eminim, hemde hiç olmadığım kadar."

Clara gülümseyerek Natasha'ya sarıldı. Natasha'da ona karşılık verdi. Bu kızın kendi öz kız kardeşinden farkı yoktu onun için.

"Hadi yemeğe inelim."
❤💙💜🖤🧡💛💚🤎❤💙💜🖤🧡💛💚🤎
Clara ve Natasha aşağıya indiğinde herkes masadaydı. Tony en başta oturuyordu ama yüzü fazlasıyla soğuktu. Normalde Clara ortama girere girmez ona bakarak gülümsemesi lazımdı. Gözlerinde kıvılcamlar olmalıydı. Ama sanki sönmüş bir ateş gibiydi.

Clara onun bu tepkisine şaşırsada bir şey demeden masada Tony'nin yanına oturdu. Natasha'da Steve'in yanında yerini aldı. Clara Masanın altından Tony'nin elini sıkıca tuttu. Onun varlığını hissetmeyi seviyordu ama bu sefer onu şaşırtan bir şey oldu. Tony elini Clara'nın elinden çektiğinde Clara'nın eli boşta kaldı.

Kalbine sanki o an bir hançer saplanmış gibiydi. Teni buz kesmişti. Tony ona bunu ne kadar yapmak istemese de onun korkularının, acılarının üstüne gitmesi gerekiyordu.
Oysaki Tony'nin şu an ki tek isteği onu kollarının arasına almak ve huzur dolu kokusunu içine çekerek kendini dünyadan uzaklaştırmaktı

Am artık geçmişinde ki acılardan kurtulması gerekiyordu. Geçmişinden tabi ki tam olarak kurtulamayacaktı. Tony bunu biliyordu. Kendisi de hâlâ o mağaradan çıkmamış gibi hissediyordu, ruhunu orada bırakmış gibiydi bazen. Yine de bunu bir kenara bırakıp hayatına devam etmesi gerekiyordu. Yoksa nasıl Ironman olabilirdi ki?

"Siz küs müsünüz?" Bruce'un aniden yönelttiği soru ile ikili bakışlarını ona çevirdi. Başından beri masada ki gerginlik herkesin dikkatini çekse de kimse tek kelime etmemişti.

"Hayır, küsmedik." dedi Tony. Clara elinde ki çatalı tabağa bıraktı. Tony'nin gözlerinin içine bakmaya çalışsa da Tony kafasını kaldırmaya tenezzül bile etmiyordu.

"Size afiyet olsun." Clara sinirle masadan kalktı. Eğer şu an da ortamı terk etmezse bu işin sonu Tony Stark için kötü olacaktı çünkü. Tony ise sadece onun arkasından bakmakla yetindi.

"Peşinden gitmeyecek misin?". Tony gözlerini giden kadının arkasından Natasha'ya çevirdi.

"Neden?" Natasha dişlerini sıktı. Tony Stark bazen dövülmeyi hak ediyordu. Tam ağzını açacaktı ki Wanda onun yerine konuştu.

"Bencilsin." masada ki tüm gözler ona döndü.

"Ne?"

"Bencilsin dedim." Tony kaşlarını çattı. Bu lafı defalarca duymuştu ama şu an da nedenini bilmediği şekilde biraz daha anlamlı gibiydi.

"hangi konuda Maximoff?"

"İnsan ilişkilerinde. kadınlar konusunda. Aynı zamanda empati yoksunusun." Wanda bunları o kadar sakin bir şekilde söylüyordu masadakilerin şaşırdığı şey söyledikleri değil, bunları söylerken ki sakinliğiydi.

"Wanda..."

"Aptal davranıyorsun. O koca beynin nerede Stark? kullanmayı mı unuttun?" Natasha gülümseyerek Wanda'yı izliyordu. Tony Stark onu tanıdığından beri ilk defa bu kadar aptal davranıyordu.