Seni Seyrederdim - BxB

26

Ömer uyandığında başı ağrıdan çatlıyordu. Dün gece sabaha karşı eve gelmişti ve kendi evine girip yatmıştı. En son Berk'in evden çıktığını hatırlıyordu ama sonra hemen eve geri girmişti. Telefonunu alıp açtığında mesajlara girdi. Berk'e yazdıklarını görünce eliyle kafasına vurdu. "Yine rahatsız etmişim çocuğu ya. Şu telefonu kullanan kafama sıçayım." Yazıp özür dilemek istedi.

Ömer: Berk, dün gece için çok özür dilerim. Kafam güzeldi saçamalamışım.

Yazıp gönderdiğinde tek tik oldu, üstelik profil fotoğrafı da gözükmüyordu. "Engelledi mi beni acaba? Gerçi haklı çocuk rahatsız etmişim." Aramaya karar verip tuşa bastı ve kulağına götürdü. Bu sefer de ulaşamadı. "Beni her yerden engellemiş galiba."

Telefonu bırakıp başını tutarak ayağa kalktı ve mutfağa girdi. Dolaptan su ve ilaç çıkarıp içti. Odasına gidip tekrar uzandı, biraz daha uyumaya ihtiyacı vardı.

"Berk ağlama artık lütfen. Gözlerin çok şişmiş." Sabah olduğunda Doruk direkt Berk'e gelip evden almış kendi evine getirmişti. Süsen ve Kaan'ı da çağırmıştı. Geldiklerinden beri de Berk ağlıyordu. Hatta dün geceden beri de denebilirdi.

Kaan yanına oturup ellerini tuttu. "Kanka ben çok özür dilerim, bu kadar kötü olacağını bilseydim söylemezdim." "Sen söylemesen de ben bir şekilde duyacaktım ki. Tamam evleneceğini biliyordum ama bu. Ömer nasıl böyle bir şey yapar ya? Gece bana gelip özlediğini söylerken nasıl?" İç çekerek ağlarken Süsen daha fazla dayanamayıp dışarı çıktı.

Ömer üzersem gel beni vur demişti madem o da gidip hesap soracaktı. Arkadaşını bu kadar ağlatmaya, üzmeye hakkı yoktu. Durağa gelen ilk otobüse bindi ve mahalleye varmayı bekledi.

Apartmanın önüne gelip zile bastı. Kapı açıldığında Ömer'in evinin önüne geldi ve kapıya ardarda vurmaya başladı. Ömer sesle birden uyanıp ayağa kalktı ve kapıya koştu. Açtığı anda Süsen onu itti ve bağırdı. "Sen ne şerefsiz ne adi bir insanmışsın be." Bir kere daha itip parmağını kaldırdı. "Bana bak bir daha asla ama asla Berk'e yaklaşmayacaksın. O iğrenç kalbinden nasıl sildiysen hayatından silip atacaksın."

"Ne oluyor sen ne diyorsun ya?" "Kes sesini. Bak eğer yaklaşırsan ve bir daha senin yüzünden üzülürse seni gebertirim Ömer. Şakam yok blöf de yapmıyorum duydun mu?" Tam gidecekken Ömer önüne geçip durdurdu. "Süsen ne anlatıyorsun? Berk'e bir şey mi oldu?"

"Oldu. Senin gibi bir yalancıya aşık oldu, inandı." "Ben şuan hiçbir şey anlamıyorum. Bana düzgünce anlat."  "Yediğin boktan haberin yok herhalde ama ben söyleyeyim. Baba oluyormuşsun,tebrikler." Deyip alkışladı. Ömer anlamayarak ona baktığında, Süsen sinirle güldü.

"Tüh bak görüyor musun haberin yokmuş. Pot kırdım." "Ne diyorsun anlamıyorum." "Leyla hamileymiş hem de senden. Rezilsin sen ya rezil." Deyip çıkıp gitti. Ömer duyduklarıyla kapının önünde bir süre bekledi. Hiçbir şey anlamamıştı. Eve girip telefonunu aldı ve kapıyı kapatıp çıktı.

Leyla'nın evinin önüne gelip kapıyı çaldı. Annesi açtığında içeri girdi ve salonda oturan kızı gördü. "Aa hoşgeldin Ömer. Hiç bekle-" "Hamile misin?" Diye sorduğunda Leyla şaşırarak annesine baktı. "Bana cevap ver hamile misin?" Annesi araya girip "evladım gel otur şöyle bir." "Leyla ile konuşuyorum. Konuşsana." Leyla kafa sallayıp gözlerini kaçırdı.

"Madem böyle bir şey vardı niye söylemedin ya? Neden 2 aydır bunu sakladın." "Yeni çünkü. 1 haftalık." Dediğinde Ömer şaşırdı. "Ne? Ulan ben sen varsın diye Off Leyla Off. Kimden hamilesin?" "Kimden mi? Bir de soruyor musun oğlum?" "Size sormadım. Leyla söyle kimden?