Enişte'cim' (bxb)

Tanışma¹⁷

Heyecanla saçlarımı tekrar tekrar düzelttim.

"Salak görücüye gelmiyorlar sakin ol"

"Sevgilim geliyor abi sen anlamazsın..doğru seninde vardı"

"Biz ayrıldık be"

"Yaa neden ki"

"Olmuyormuş iyi değilmişim"

"Ondan olmazdı zaten abim en iyisi sensin boşver"

"Boşver ya"

"Sana Ayberki ayarlayayım mı"

"Salak sus"

"Ciddiyim"

Abimin kafama vurmasıyla gülerek odadan kaçtım.

Kapı çalınca ne yapacağımı bilememiştim. Korku ve heyecanım birbirine karışmıştı, hızlı adımlarla kapıya yürüdüm ve açtım. Gördüğüm ilk şey Baran olması gerekirken kocaman bir gül buketi görmüştüm. Gerçekten kocamandı yüzünü bile göremiyordum.

"Baran bu ne"

Çiçeği kenara yatırdı ve etrafımda kimse olmadığını görünce konuştu.

"Hediye yavrum"

"Ne gerek vardı"

Bana uzattığı buketi aldım, ne kadar ağırdı. Kim bilir ne kadara aldı bunu.

"Ya niye masrafa girdin"

"Sorun değil gireceksem senin için masrafa girerim"

Elindeki çikolatayı görünce gülmemi tutamadım.

"İstemeye mi geldin bunlar ne"

"Yakında oda olur merak etme"

"Şşt gel hadi"

"Öpeyim mi"

Bana yaklaştığı sırada adım sesleriyle arkamı döndüm.

"Hoşgeldin" Enes abim sesiyle hızla geri çekilip abime doğru yürüdüm.

"Tam zamanında geldin salak"

Kulağına fısıldadım. Baran'ın arkamdan geldiğini fark etmemiştim büyük ihtimal duymuştu ama önemli değildi. Ben çiçek ve çikolatayı mutfağa bıraktım ve salona geldiğimde babam oturuyordu ben tekli koltuğa Baran ise babamın karşısındaki koltuğa oturmuştu. Babam ilk başta iş konuşmaya başladı normal olarak tabi oda orada çalışıyordu. Çok gergin olduğum için yanımdaki koltukta oturan Enes abimin kolunu sıkıyordum.

"Lan düzgün dur"

Sessizce konuşmaya çalışıyorduk.

"Abi ne diyecek ya korkuyorum"

"Sakin ol"

Konuşmalarını dinledim ama şirket işlerinden çok anlamadığım için pek dikkatimi vermedim. O sırada Baran'ın cebindeki güle gözüm takılmıştı. Dört gün önce bana aldığı çiçeklerin birinin cebinde olması gibi. Neden hep bir tanesini alıyordu ki?

"Gelelim asıl meselemize..sen oğlumu gerçekten seviyor musun"

"Tabikide seviyorum"

Gözlerime baktı, ister istemez gülümsemiştim. Az önce stresli ben gitmişti sevecen biri olmuştum. Baran'ı görünce hep böyle oluyordum gözleri beni çok rahatlatıyordu. Babamın öksürmesiyle kendime geldim ve babama baktım.

"Tamam buna karşı çıkamam sonuçta..sadece hafta sonları el ele tutuşabilirsiniz"

"Ya babaa"

Babamın gülmesiyle ikimizde güldük ve birbirimize baktık.