Seni seviyorum¹¹

913 54 5
                                    

1 hafta sonra

Kekin hamurunu karıştırırken bir yandan da şarkı dinliyordum. Evde kimse yokken bir şeyler yapmayi çok seviyordum. Tabi gastronomi okuyup aşçı olamayınca evde hâl böyle oluyor.

Babam ve abim iş için şehir dışındaydı. Enes abimde zorla onlarla gitmişti, annemde arkadaşında. Saat beş civarında. Annem zaten hafta da bir gidiyor o zamanda geç saatte geliyor. Abimin nerede olduğu belli değil.

O an gelen mesajla ellerimi havluya sildim ve telefonuma uzandım.

Ay:
Napiyon lan hayvan

Siz:
Yemek yapıyorum

Sen

Ay:
He kolay gelsin

Hazırlanıyom kapıyı aç

Bu nasıl anlamsız cümle amk dur

Kuşlar söyledi evde kimse yokmuş

Yoldayım bende ama istemezsen geri dönerim

Siz:
Gel gel sorun değil

Ay:
Heh aç kapıyı

~

Telefonu cebime atıp kapıya gittim ve delikten bakıp Ayberk olduğunu görünce açtım.

"Hosgeldinn"

Gülümseyerek içeri girdi.

"Hoşbulduk"

"Öyle pat diye geldin noldu bakalım"

"Bir şey mi olması gerek"

"Yani böyle gelince genelde bir şey oluyor"

"Yok lan yok"

İyi o zaman diyerek mutfağa yürüdüm oda peşimden geldi ve sandalyelerin birine yarım yamalak oturdu. Bende brownieyi fırından çıkarttım ve masaya koydum.

"Oyy hamarat her zamanki gibi"

"Tabi oğlum"

"Evlenince kolaylık olur"

Yan yan baktım.

"Ben evlenmeyecegim ki"

"Baranla sevgili olunca da öyle dersin"

"Lan ne diyorsun"

Sinirle yaklaşacaktım ki elim fırına değdi, biraz yanmıştı. Hatta biraz değil baya. Hızla suyu açıp altına tuttum.

"Hay ben senin"

"Aşktandır kanka panik yapma"

Avucumda biriken suyu üzerine doğru serptim.

"Aptal kes"

"Aa çok ayıp yazarım bak Barana ona aşık olduğunu söylerim"

"Onun numarası niye sende var?"

"H..hiç neden olsun"

"Ver lan telefonunu bakicam"

"Noldu kıskandın mı"

Elim şuan umrumda değildi, hiç düşünmeden Ayberkin üzerine geldim ve ceplerine dokundum. Telefonu bulunca çıkartmaya çalıştım ama benimle çok büyük bir savaş veriyordu. Ne bu sanki hazine varda saklıyor. Zar zor telefonu çıkarttım ve almaya çalışacağı için mutfaktan çıkıp koşmaya başladım. Üst kata hızlı adımlarla çıkarken uzun süredir bakmadığım için unuttuğum şifreyi hatırlamaya çalışıyordum.

Enişte'cim' (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin