Enişte'cim' (bxb)

²²

Yeni evimizde 7. günümüz yani ilk haftamız. Ama bana garip gelmeye başlayan hiçbir aksilik olmaması her şey o kadar yolunda ilerliyor ki bu bazen beni şaşırtıyor.

Benim fikrimle kütüphaneye çevirdiğimiz küçük odada oturmuş kitaplarıma bakıyordum. O sırada kapı çaldı. Baran olabilirdi ama o kapıyı çalmazdı ki.

Kitabımı kapattım ve kapının önüne geldim. Delikten bakmak aklıma gelmemişti ilk önce konuştum.

"Kim o?"

"Baran bey için gelmiştim evde mi?"

Tanıdık bir kadın sesiydi. Kapıyı açmak için hareket ettiğimde bir ses daha duymuştum.

"Burada ne işin var?"

Baran'ın sesini duymamla kapıyı açtım, gördüğüm görüntü karşısında ne diyeceğimi bilememiştim. Bu Melekti ama o kadar çok değişmişti ki öncekinden güzeldi yani. Baranla birbirlerine baktıklarını görünce öylece kalmıştım. Melek sinsice sırıtıyor Baran ise sinirle bakıyordu.

"Görüşmeyeli uzun süre oldu Baran"

Baran ismini bastırarak söylemişti. Dur bu evimizi nasıl öğrenmişti, Baran'ın gözlerine bakarken ilk bana sonra da Meleğe baktı.

"Neden buradasın?"

"Hani evlenecektik ya" Evlenmek..

"Melek kusura bakma gider misin"

"Bi konuşalıımm"

Sinirle elini sıktı.

"Miran izninle"

"Ha..tabi"

Biraz uzaklaşıp konuşmaya başladılar. Baran çok sinirli görünüyordu.

Gergin bir şekilde konuşmalarını bekliyordum. Melek konuşurken Baran onu dinlemek istemiyor gibi bir hâli vardı, bana döndü ve yürümeye başladı.

"Bu iş daha bitmedi seni seviyorum" melek hâlâ konuşmaya devam ediyordu. Baran içeri girince hızla kapıyı kapattı.

"Ne oldu"

"Bir şey yok güzelim bir şeyler anlattı bilmiyorum"

Onları ben ayırmıştım, ama isteyerek olmamıştı ki.

"Ben özür dilerim"

"Ne özürü sen hiçbir şey yapmadın" üzerime eğildi ve burnumu öptü. Tepki vermek istemedim, acaba onu tekrar seviyor olabilir miydi. Ya da benimle oynamak için plan yaptılarsa. Bu düşünceler aklımı karıştırırken Baran'ın öylece beni izlediğini fark edince kendime gelmiştim.

"Ne düşünüyorsun sen"

"Evimizi nereden biliyormuş"

"Görmüş sen boşver onu"

"Peki"

Yavaşça belimi sardı, bende boynuna sarılıp kafamı göğsüne yasladım. Bir süre öylece kalmıştık, yemek hazırlamam gerekiyordu yüzden geri çekilmeye çalıştım ama bırakmadı. Çok sıkı tutuyordu artık çabalamayı bırakıp kendini ona yasladım.

"Neden buraya geldi acaba"

"Çok düşünm-"

"Geçiştir diyorsun yani doğru orası sana kalmış"

"Hayır öyle demek istemedim"

"Gayette öyle demek istedin"

İttirdiğimde artık bırakması gerektiğinin farkındaydı.

"Duşa gireceğim" sessizce odama çıktım ve kıyafetlerimi alıp banyoya girip kapıyı kilitledim. Neden bu konuyu umursamıyordu, oturup konuşabilirken onun adı geçince bile yüzü bozuluyor konuşmuyor. Tamam sevmese bile insan konuşur yani.