"Ne yapacağız şimdi?" dememle gözlerime baktı ve derin bir nefes aldı. Hina'ların evinde odaya geçmiş olanları konuşmuştuk. Gerçi çok bir şey de konuşmamıştık. Taehyung'un olanı hazmetmesini beklemiştim bir süre.
"Ne yapacağımız belli." deyip bana döndü ve "Ailelerimize söyleyeceğiz ve evleneceğiz." dedi.
"Ne? Yani... evleneceğiz? Biz mi? İkimiz? Sen ve ben?"
Tamam düşünmüştüm bu ihtimali ama hemen kabullenip 'evlenelim' demesini de beklemiyordum.
"Başka ne yapacağız ki? Yani sonuçta hamilesin... bunu ailelerimiz öğrenince bizi evlendirmek isteyecekler ayrıca bir bebeğimiz olacak. Onu babasız büyütmeyeceksin herhalde."
"Tabii ki öyle bir niyetim yok. Ben sadece şaşırdım... bu kadar çabuk kabullenip evlenmek istemene yani."
Söylediğimle kaşlarını çatıp bedenini bana döndürdü ve "Ne yapsaydım Lavin? 'O çocuk benden değil, git kimden yaptıysan onunla evlen' mi deseydim?" dedi.
"Sen çok pisliksin!" diye sinirle konuşmamla "Öyle demedim Lavin. Çocuk benden biliyorum. Sen öyle bir insan değilsin." dedi.
"Sağol ya. Çok rahatladım şuan."
Yanaklarını şişirip nefesini dışarı verdi ve bana döndü. "Ailelerimizi bir yere toplayıp söyleyelim ama hata sonucu olduğunu bilmesinler. Biz birbirimizi seviyormuşuz, birlikteymişiz öyle olmuş. Olur mu?"
Başımı onaylar anlamda sallamamla ayağa kalktı. Tuhaf olsada başka çaremiz yoktu. Annemle babama gidip 'ben içtim, sarhoş oldum ve Taehyung'la yatıp hamile kaldım diyemezdim. En mantıklı seçenek buydu. Sevgili olup hamile kalmam... gerçi ben bile inanmamışken bu yalana annem inanır mıydı orasını bilmiyordum ama inandırmamız gerekiyordu.
...
"Halasının birtanesi, halasının en tatlısı, halasının en minnoşu-"
"Bebeğin en şımarık halası, bebeğin en çirkef halası, bebeğin en cadı halası." Jimin gülerek karnımı seven Larin'in sözünü kesip konuştuğunda Larin yavaş bir şekilde ona dönüp sinirle baktı ve yanda duran yastığı alıp Jimin'e attı.
"Yiğenimle arama girme civciv."
"Bana civciv deme Larin." diye sinirle söylediğinde Larin omuzlarını silkip "İstediğimi derim sevgilime, sen karışamazsın." dedi.
"Salak sevgilin benim."
"Sus be!" deyip yeniden elini karnıma koyarak okşamaya başladı.
"Hayır ben bu ikisinden beklerdim de sizden beklemezdim. On iki senedir her hafta sevişen ve birbirlerine deli gibi aşık bir çiftin hâlâ çocuğu yok ama birbirlerini hiç sevmeyen ve sadece bir kez sevişen çiftin çocuğu var. Garip."
Yoongi uzandığı yerden konuştuğunda Jungkook "Biz korunuyoruz, onlar artık ne durumdalarsa korunmayı unutmuşlar." diye imayla konuştu.
"Jimin ver şu yastığı bana." deyip elimi uzatmamla Taehyung "Sen zahmet etme." deyip kendi yanındaki yastığı Jungkook'a fırlattı.
"Ah kafam!"
"Hyung! Karıma neden atıyorsun yastığı?!"
"Görende taş attım sanacak, yastıktı alt tarafı. Abartmasın karın."
"Karım ister abartır ister abartmaz, sana mı soracak?!"
"Hay ben sizin ilişkinize tüküreyim! Yeter ulan! Gidin evlenin artık! Ya da kalkın siktirin gidin sevişin be! Biraz rahat bırakın bizi!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Best Mistake - Kim Taehyung
Fiksi PenggemarAsla anlaşamadığım adamdan çocuk sahibi olmam ve evlenmem planlarımın arasında yoktu...