“Peki Bay Potter bir profesör onun derslerine girmesi gerekmiyor mu?”
“Bir süreliğine onun yerine geçici profesör atayacagız elbette, hem kendisi bu konularda çok becerikli işiniz çabuk biter”
Düşündüm en sonunda ise.
“Ne zaman Başlıyoruz?”
“Bu gece kütüphanede”diye cevap verdi.
☆~°•2 𝑯𝒐𝒖𝒓𝒔 𝑳𝒂𝒕𝒆𝒓•°~☆
~°•☆°•~
“Geç geleceğini zannediyordum”
“Böyle bir konuda gecikmek istemedim”
“Ne kadar çabuk biterse o kadar iyi diyorsun öylemi?”
“Kim böyle bir şeyi ister ki?”
“Sorun ders programını düzenlemeniz mi ? Yoksa yanınıza benim bulunmam mı?”
“Bunu nereden çıkardınız?”
“Ne kadar belli etmemeye çalışsanız bile ben anlıyorum, ailenizin ve diğer Ölüm Yiyenlerin Azkabana girme nedeni benim bu yüzden bana karşı duyduğunuz kini hissede biliyorum”
“Sizi suçlamıyorum”
“Yalan söylediğiniz gözlerinizden belli Mrs.Avery”
“Sizi diğer Ölüm Yiyenler Azkabana girdi diye suçlamıyorum..."
“Peki sorun ne?”
“Neden herşeyin altında bir sorun arıyorsunuz? Size sizi suçlandığımı belirttim.”
“İnanın bana size yardımcı olmaya çalışıyorum, başka bir niyetim yok”
“Siz isteseniz bile bana yardımcı olamazsınız”
“Çünkü herşeyin suçlusu benim”
“Aynı kelimeleri bozuk plak gibi tekrar etmeyin! Ayrıca madem merak ediyorsunuz evet bütün bunların suçlusu sizsiniz annemin Azkabana girme nedenide sizsiniz!”
“Annen bir Ölüm Yiyendi Avery”
“Değildi! O bir Ölüm Yiyen değildi işareti bile yoktu o sadece..."
“Sadece Ne? ”
“O sadece babamın kurbanıydı! Ve siz Malfoyların aklanmasını sağladığınız gibi annemle beraber diğer suçsuz büyücüleride aklaya bilirdiniz!”
“Ben sihir bakanı değilim”
Dediğinde sustum.
“Ayrıca benimle konuşurken sesinizin tonuna dikkat edin! Karşınızda bir yaşıtınız yok bir Profesör var!”
Dedi ve ardından.
“Lidia Avery, belki suçsuz yada isaretsiz ola bilirdi ama yinede suçlu sayılırdı çünkü bir örgütten örgütü bakanlıktan sakladı!”
“İsteyerek yapmadı, o sadece beni korumak istiyordu sen Voldemort'u tanımıyorsun-"
“İnan bana onu senden daha iyi tanıyorum, Ayrıca Anneniz isteseydi seninle beraber kaça bilirdi Yoldaşlık Onu Koruma Altına Ala Bilirdi! Ama kaçmadı!”
“Çünkü babamı çok seviyordu...”
“Bu yüzden yapa bilecek hiç bir şey yok”
“Madem ki öyle o zaman neden Malfoy’ları kurtardınız?”
“Eğer onlar olmasaydı şu an ne sen burada ola bilirdin nede diğerleri hayatta olurdu”
Sustum.
“Cezalısınız bir öğretmene ne olursa olsun saygısızlık etmemeliydiniz”
Cevap vermemeyi tercih ettim.
“Ama şimdi değil bu ders programı sorunu bittikten sonra, şimdi işinize dönün!”
Ben ise düşünmeye devam ediyordum. Malfoylar evet savaşın kazanılmasında büyük bir rol oynamışlardı fakat anneminde bir suçu yoktu ve onlar bunu anlamamakta kararlıydılar.
Herşeyin sorumlusu oydu Harry Potter... Annemi tanımadığını zannetmiştim ama tanıyordu. Peki neden Azkabana girmesine göz yummuştu?
Harry Potter sanılanın aksine soğukkanlı bir adamdı. Küçükken onun sıcakkanlı birisi olduğunu duymuştum. Belkide yaşadığı şeyler yüzünden bu hale gelmişti.
Ayrıca haklıydı o bir sihir bakanı değildi. Sadece tanıklık yapa bilirdi. Göz ucuyla ona baktım elinde tüy kalemi ile dikkatlice yazı yazıyordu. Çok olmasa uzun Kuzgun siyahı saçları yüzüne düşüyordu.
Sinirliydi galiba bu benim yüzümdendi. Onun yapa bileceği hiç bir şey yoktu ve ben onu suçlamıştım.
Aniden pişmanlık bedenimi kapladı. Ama yapacak birşey yoktu...
Aslında yapılacak birsey vardı. Ama ben cesaret edemiyorum. Ama gerekeni yapmalıyım. Ve en sonunda ona;
“Özür Dilerim...”dedim.
~°•Bölüm Nasıldı?•°~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑻𝒉𝒆 𝑩𝒍𝒂𝒄𝒌 𝑨𝒖𝒓𝒂|•𝑯𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑷𝒐𝒕𝒕𝒆𝒓•|
FanfictionAurora Avery, 3 yıl boyunca Norveç'te yaşamış orada eğitim almıştır. 13 yaşındayken ailesinin Azkabana girmesi nedeniyle geri dönmek zorundadır. Ama geri döndüğünde hiç bir şey geride bıraktığı gibi değildi.Voldemort ölümuştu. İskoçya 3 yılda tamame...
