GÖKLERİN SIRRI - ⚖️ MALBONTE ROTASI ⚖️ -

8.Bölüm // Kurtar beni Malbonte

Viki'nin ağzından;
Öylece yürürken arkamdan bir ses duydum,korkmuştum arkama bakmadan hızlanmaya başladım ama nafile.Bayılmadan önce hatırladığım tek şey kafama ağır bir şeyle vurulmasıydı..

Kendimi bir hapishanede buldum,parmaklıkların ardında Veba'yı gördüm,anlaşılan çok kızgındı.

Veba:Sana verdiğim görevi tamamlamak yerine korumalarımla flört mü ediyorsun Viki Walker!
Viki:Öyle bir şey asla yaşanmadı.
Veba:Zihnine girip her şeyi bulabileceğimi bilmene rağmen yalan söylemen komik kuşum.
Viki:...

Sessiz kaldım,bir süre konuştu ve gitti.Hapishanedeyim dediğime bakmayın,ellerim kollarım her yerim bağlıydı.Hareket etmemde yasaktı.

Ayrıca Veba'nın ne kadar acımasız olduğunu biliyordum.Bana yemek veya su getirmeyeceğini de.İçimden gelen tek şey avazım çıktığı kadar bağırmaktı.

"ÇIKAR BENİ BURDAN,BENİM BİR SUÇUM YOK!"
"BİRGÜN SANA GÜNÜNÜ GÖSTERECEĞİM!"

Kimsenin beni duyamayacağını anladım ve sessizce ağlamaya başladım.Malbonte gelip beni buradan kurtarsaydı,mutluluktan onun kucağına atlardım.Burası çok soğuktu,küflüydü temiz değildi ayrıca yemek verilip verilmeyeceği belli değildi.

Bu şekilde tam 3 gün geçti,kimse gelmedi.Aç,susuz ve uykusuz kaldım.Kimse mi benim yokluğumu anlamıyordu?

~~~~
Veba:Ahhaha hepiniz toplantıma gelmişsiniz.İyi bari kötü haberden hepinizin haberi olsun.Özellikle korumalarımın ve sevgili Rebecca'nın ;)

Rebecca:Sen ne saçmalıyorsun? Ayrıca kızım nerede?
Veba:Hahah tam üzerine bastın hayatım.Kızın artık hapishanede.Orada aklı başına gelene kadar kalacak,aklı başına gelir mi onu bilemem.

Malbonte şok olmuş bir şekilde Veba'nın gülen suratına bakıyordu.Lucifer ise endişelenmişti,önceden kuralları çok ihlal etmişti ve hapishanenin nasıl bir yer olduğunu çok iyi biliyordu.

Rebecca:Kızıma ne yaptın,kaltak!?
Veba:Sakin ol tatlım,sadece hapishanede aç,susuz ve bağlı bıraktım :)

Veba tekrardan konuşmaya başladı.
"Sakın onu kurtarmaya çalışmayın,sizin de sonunuz onun gibi olabilir."

~Herkes oradan ayrıldı~

Vinchesto Rebecca'yı teselli ediyordu.Bu arada Dino,Mimi,Adi ve Sami de olanları öğrenmişti.Mimi kendini tutamadı ve herkesin önünde ilk defa ağlamaya başladı.

Chris:Sakin ol sevgilim,her şey yoluna girecek onu kurtaracağız.
Mimi:Ben onsuz ne yapacağım! Biz onunla çok yakındık Chris ben onsuz nasıl yapacağım..

Chris Mimi'yi kollarının arasına alıp sakinleştirmeye çalışırken Malbonte etrafta gergin bir şekilde bir oraya bir buraya yürüyordur.En sonunda hapishaneye gitmeye karar verir ama bunu şu an değil ertesi gün yapmak zorundadır.Çünkü gardiyanların yarın orada olamayacağını biliyordur.

4.Gün

Viki artık gözlerini açamayacak kdar yorgun düşmüş,soğuktan donmaya başlamış ve açlıktan bayılacak hale gelmişti.

(Ölümsüz oldukları için açlıktan veya susuzluktan 2.kez ölme gibi bir durum yok.)

Malbonte gizlice Veba'nın odasına girdi ve aradığı şeyi buldu.O çok önemli anahtarı buldu.Viki'yi çıkaramayacaktı ama ona yardım edebilecekti.

~~~~
HAPİSHANE

Malbonte:Nerede bu!?

Onu bulduğunda gözleri yaşlarla doldu ama ağlamadı.Anahtarla hücreyi açıp içeri daldı.

Malbonte:Geldim bebeğim,ben buradayım bak aç gözlerini hadi!
Viki:M-malbonte..
Malbonte:Evet,benim üşümüşsün sen!

Malbonte üstünde ceketi çıkarttı ve onun üzerine örttü.Ellerini ayaklarını çözdü ve onu kucağına aldı.Her halinden donduğu belliydi.

Malbonte:Sana su ve yiyecekte getirdim,hadi gel yiyelim aç gözlerini!

Malbonte Viki'yi bu halde gördükten sonra onu buradan kaçırmaya karar verdi.Onu yere bıraktı ayağa kalktı ve tekrardan kucakladı.Her şeyi orada bırakıp onu kendi odasına götürdü.

Tabii çoğu kişinin Malbonte'nin bu girişiminden haberi vardı.Rebecca bu yüzden endişelenmiyordu.

Rebecca:Kızımı sağsalim getirsin,ona çok içten bir teşekkür edeceğim!
Vinchesto:Bende öyle Rebecca,bende öyle..

~~~~
Malbonte'nin ağzından;
Onu bu halde görünce dayanamamıştım,benim güzel çiçeğim hapishanenin bir köşesinde solmaya başlamıştı.Buna dayanamazdım.Onu o soğuk yerden kurtardım ve yatağıma yatırdım.Üzerini iyice örttüm.Sandalyenin başında uyanmasını bekliyordum.O sırada Rebecca,Mimi ve diğerlerine haber verdim.

Malbonte:Evet,merak etmeyin.O iyi ve daha iyi olacak.Pekala uyanınca size haber veririm.Hoşçakalın.

Saat geç olmuştu ama o uyanmadan uyumaya niyetim yoktu.Üzerimde ağır bir yorgunluk vardı ve birden o..benim güzel çiçeğim gözlerini açtı,ilk sözü ise;

Viki:M-malbonte b-bu sen..misin?
Malbonte:Evet,hala üşüyor musun?
Viki:eevet..
Malbonte:Ehm,bu bir fırsat değil.İstersen yanında..yani yanına gelebilirim demek istedim.

Çok üşüdüğü her halinden belliydi.Onun yanına gelmem için elleriyle işaret yaptı.Yatağıma uzandım ve bana sarıldı.Şuanki halimiz başka hiçbir zaman olamayacak gibiydi,Veba bunları bedelsiz bırakmayacaktı ama şu an önemli olan Viki'nin iyiliğiydi.

20 dakika sonra

Malbonte:Istersen diğerlerine haber verebilirim?
Viki:Hayır,şu an değil.Ben seninle böyle olmayı çok özledim Malbonte..
Malbonte:Ehm,onlara uyandığında haber vereceğimi söyledim.
Viki:Şuan sorarlarsa,uyanmadı dersin.

Bana sımsıkı sarıldı,sanki hiç gitmemi istemiyormuş gibi.Tabii ben de karşılık verdim ve ona sarıldım.Diğerlerine sabah söylemeye karar verdik.

Yüzümüzü birbirimize döndük ve sadece göz teması kurduk.Bir anda Viki sessizliği bozdu.

Viki:Uzun zamandır yalnızdık.
Malbonte:Artık değilsin.
Viki(gülerek):Sen de öyle.
Malbonte:Uyumayı düşünüyor musun artık,ha?
Viki:Ben 4 gün boyunca yeteri kadar uyudum.
Malbonte:Sabaha kadar yüzüme mi bakacaksın?
Viki:Rahatsız mı oldun? Gözlerine bakmak hoşuma gitti.Uzun zamandır hissetmediğim bir duygu..(gözleri dolar)
Malbonte:Hayır,rahatsız olmadım.Bunlar senin iyiliğin için.

Gözyaşlarını sildim ve kafasını göğsüme yasladım.Böylece hemen uyuyakaldı,her ne kadar uyumayacağını söylese de.

DEVAM EDECEK