"Hadi kalkın sizi çok güzel bi mekana götürcem" içeri giren Atilla'nın sesiyle herkes o tarafa baktı. Askerler çekinseler de rütbeleri nedeniyle onu reddetmeleri doğru olmazdı. Atilla'nın da üstündeki komutandan izin alıp çıktılar neyse ki komutanları Atillayı severdi. Havanın kararmasına biraz daha vardı, çok rüzgarlı olmasa da tatlı meltemlerin estiği havada gayet zinde hissediyprdu kendini; beyaz gömleği gri yeleği ve pantolonuyla Beyoğlu Hanımlarının dikkatini çektiği kesindi. Askerlerle dar sokaklardan ilerlediler, Pera Palasın biraz ötesindeki bir mekana geldiker. Mekana girince askerler Fransız lokantası olduğunu anlayıp biraz tereddüt ettiler,ortalık yeterince karışıkken kumandanların dikkatlerini üstlerine çekmek istemiyorlardı. Ama Atilla da bir kumandan olduğu için kabul ettiler. Atilla garsonun onlara gösterdiği masaya değil de salonun ucundaki masaya oturmak istedi ve bu konuda ısrarcıydı.Restoranın en güzel yemeklerini söylediler.Yemekleri söyledikten sonra subaylar kendi aralarında siyasal diplomatik bir şeyler konuşmaya başladılar fakat kumandan sohbete pek katılamadı, kendisinin gözü hep kapıdaydı. Beklediği gelmiyordu,ama gelecekti.Biraz sonra içeri giren beden ile dudaklarının kenarı kıvrıldı. İpek kumaştan yapılmış beyaz gömleğin üzerine gece mavisi ketenden bir yelek ,altına da yelekle uyumlu bir keten pantolon giymişti. Kıyafeti hanımları bile kıskandıracak fiziğini ortaya çıkarıyordu, kum saatini andıran beli tam Atilla'nın koluna göreydi. İtalyan askeri Alejandro'nun onu görünce şaşırması o kadar keyiflendirmişti ki Atilla'yı. Askerin arka masalarına oturacağını biliyordu,hep öyle yapardı. O yanlarında geçerken askerlerin fark etmeyeceğine emin olup İtalyan Subayın gözlerinin içine bakıp keyifle gülümsedi ve sigarasından bir nefes çekip üfledi. İtalyan askeri siparişini verirken Türk askerleri onu görüp İtalya ve Osmanlının eski anlaşmazlık ve savaşlarından bahsetmeye başladılar. Alejandro bunların birazına kulak misafiri oldu,savaş istemiyordu. Duydukları ile korkuyla arkasına dönen askerin gözleri kumral kumandanınkilerle birleşti. Alejandro gözlerini kaçırmak istiyor fakat kaçıramayacak kadar çekiniyordu. Atillaysa gözlerini ondan çekmemişti bir süre. Ona her bakışında aklına ona dokunuşları geliyordu,onu öpüşleri, kucağına oturması, dudakları,sözleri. İtalyan Subay da bunları düşünüyordu kesin, yoksa nedrn bu kadar kızarırdı ki yanakları. O da utanıp önüne dönünce Atilla hevesi kırılmış bir şekilde masadaki askerlere döndü.
•••
Gecenin sonunda askerler masadan kalkmıştı fakat Atilla biraz daha oturmak istediğini söyleyip onları gönderdi. Arkadaşları gittikten biraz sonra kalkıp arka masaya İtalyan subayı Alejandro'nun tam karşısına oturdu.
İlk bölüm beğenmişsinizdir umarım.Kapakta bir adet Alejandro'yu izleyen Atilla🤭Alejandro'nun okunuşu /Alehandro/ şeklinde bu arada
ŞİMDİ OKUDUĞUN
düşman asker| bxb (+18)
Ficción GeneralKomutan konuştu "Zevcem yok,yarim de yok. İstemem, ihtiyacım da yok." Gözleri tüm gece uyumayıp onu bekleyen subaya bakıyordu. "İhtiyacım olan o" diye geçirdi içinden.
