düşman asker| bxb (+18)

Yemek

Atilla çalan zil ile kocaman gülümseyip kapıya yöneldi, duvardaki aynadan son kez kendine bakıp kapıyı açtı. Alejandro elinde gevreklerle kapıda bekliyordu, bugün Atilla'nın izin günü olduğu için onu yemeğe çağırmıştı. Atilla belinden kavrayıp kendine çekti ve yanağına bir öpücük bıraktı. "Hoşgeldin,açlıktan ölücem hemen kahvaltıya oturalım" İtalyan Subay aldıklarını poşetten çıkarıp masaya oturdu, görüşmeyeli olanları konuştular,gülüştüler. Kahvaltıdan sonra Atilla onu belinden kavrayıp yukarı yatak odasına çıkardı,
"Özledim seni yavrum"
"Evet farkettim,elini bacağımdan çekemedin yemekte"
"Kucağıma oturdun farkındasın dimi Aleko"
Çapkın bir gülüşle söyledi bunu.
"Sen çektin beni kucağına ben sandalyeme oturacaktım"
"Hmm sen de hiç istemiyordun oturmak"
"Hiçç!"
Onun sözüyle yatakta yanında yatan Atilla bir anda üstüne çıktı ve yüzüne öpücükler kondurdu, bir yandan da bacağını okşuyordu. İçi gidiyordu sanki ona bakarken Atilla'nın...
"Biraz özlem giderelim ha?"
Onu kırmadı Alejandro,nasıl kırardı ki?
Boynuna kocaman bir öpücük bırakıldı, öpücükler... Ardı arkası kesilmeyen! Bütün gece öpüşüp koklaştılar, fazlası olmadı ihtiyaç duymadılar. Sadece Atilla'nın saçlarını okşamak ta yetti İtalyan Subay'a, sadece dudakları da yetti Komutana..
Gece geç saatlere kadar beraber vakit geçirdiler ama sabah Alejandro'nun gitmesi gerekiyordu insanlar onları görmemeliydi betaber. Önce Alejandro motele döndü,sonra Atilla evden çıkıp işe gitti.

Akşam Alejandro motel odasının kapısının çalınmasıyla yataktan kalkıp üstüne birşeyler giydi, keşke giymeseydi. Gelen elinde koca bir buket beyaz zambak ve bir poşet yiyecek içecekle Atillaydı.
"Özledim yavrum"
Alejandro cevap veremeden dudaklarına yapışmıştı, çiçeği de hızlıca eline tutuşturup odanın kapısını kapattı.
"Güzelim benim bunlar sana, dün fark ettim çok zayıflamışsın"
Poşetteki atıştırmalıkları çıkarttı, bikaç tanesini açıp taburenin üstüne koydu ve kendini yatağa attı. Kumral Suba tüm bunları sırıtarak izliyordu.
"Ee gelsene aşkım"
aşkım mı?
bu ilk defa oluyordu bu fırsatı kaçıramazdı
"Aşkım derken?"
"Değil misin? Bak Alejandro ben karar verdim bundan böyle gelecekte yanımda bir tek seni istiyorum."
Karşısındaki yüzü elleri arasına aldı,
"Çok seviyorum seni,aşktan öte bir duygu bu. Sanki seni her gördüğümde kalbim ayrı çarpıyor,her seferinde aklımı başımdan alıyorsun. Ölene kadar tuttuğum tek el seninki-
"Olmaz"
"Ne?"
"Ben böyle olsun istemiyorum"
"Benimle olmak mı istemiyorsun?"
"Hayır böyle yaşamak istemiyorum"
"Ne istiyosun o halde"
"Seninle birlikte olmak istiyorum!"
"Tut o zaman ellerimden"
"Hayır! Seninle BİRLİKTE olmak istiyorum, tüm gece aynı yatakta uyumak ama sabaha karşı komşular görmesin diye evden atılmadan. Seninle yemek yemek istiyorum, diğer çiftler gibi, bir restoranda. Topluluk içinde,sevgili gibi davranmasak da en azından beni yanında tutmanı istiyorum."
Atilla anlamıştı, sonunda korktuğu başına gelmişti.
"Ben yapamam Alejandro"
Alejandro derin bir iç çekti,Atilla haklıydı. Yapamazdı, aşk cesaret gerektirir,onur gerektirir en önemlisi kalp gerektirir.Onlar olmazsa tabii ki yapamaz.
"Benimle birlikte olmak mı istiyorsun yoksa benimle beraber olmak mı?"
Farkı ikiside biliyordu.
"Ne yaptığımı bilmiyorum,ne istediğimi de ama senin yanında olmak istiyorum be olursa olsun"
"Ah Atilla sen beni asla benim seni sevdiğim gibi sevmeyeceksin"
"Sen ne kadar seviyorsun ki beni?"
"Seni öyle çok seviyorum ki,kadının olmak istedim, erkeğin olmak istedim, nasıl seveceksen nasıl anlayacaksan sevdiğimi o olmak istedim."
Uzun bir süre sessizlik oldu,
"Neden sessizsin?"
Atillanın saçma sorusuyla iç çekti Alejandro,
"Ben sessiz değilim aen sessizsin, demek istediğimi dedim bir cevabın yok mu."
Atilla burda durdugu sürece bundan kaçamazdı, aslında o da bilmyiordu neyden kaçtığını. Alejandrodan mı,konuşmaktan mı, kendinden mi?

Alejandro bütün gece bunu düşündü. Anlamıyordu ki, onun için bir Türkü sevmek ona aşık olmak sorun değildi, eğer o bir erkek olmasaydı ama zaten bu yüzden arkadaş gibi davranmayı kabul etmişti. Ama bilmiyordu Atilla için de bir erkeği sevmek sorun değildi eğer o bir İtalyan askeri olmasaydı...