İTİRAF (5 BÖLÜM)

36 8 0
                                    


yasemin...



"Tam birbirinize uygun bir çiftsiniz iki çılgın!" diyen Derekle bakışlarımı hızla kaçırdım ve tabağıma diktim bakışlarımı.

Bizim çıktığımızı düşünüyordular ve bunu düşünmekte haksızda sayılmazdılar. Peki ama biz gerçekte neydik, bir çift mi olmuştuk gerçekten...

Peter bana iyi geliyordu. Onunlayken sorunlarımı neredeyse unutuyordum ama ya Sevgili? b u ağır bir kelimeydi ve daha da kötüsü ben buna hazır değildim. Bunu ona nasıl söyleyeceğimi de bilmiyordum. Onu kaybetmekten korkuyordum ve onu yanımda tutmak bencilce olsa da buna ihtiyacım olduğunu biliyordum!

Olivia ve Derekle vedalaştıktan sonra yola çıkmıştık; hava çoktan kararmıştı ve ben oldukça yorulmuştum. Esneyince gülen gözleri üzerime döndü


"Yoruldun mu, uykun mu geldi?

"İyiyim" dediğimde gülümsedi

"Bu gün söylediğin şeyde neydi? yani yarın ki programla ilgili olan"

"Güneşi özlediğini söylemiştin ve bende güneşli bir yere gitmenin iyi olacağını düşündüm" kaşlarım havalandı

"Tehlikeli kısmı ne peki?"

"Aslında dalacağız" bana bakarak gülümsedi

"Bununda hoşuna gideceğine eminim, yüzeriz de" dudağımı ısırdığımda gülümseyişi büyüdü

"Aklına bir şey mi takıldı?"

"Yok, sadece yüzmeyeli uzun zaman olmuştu"

"iyi işte, mayonu da alırsın beraber açılırız" Aslında mayom yoktu ama bunu söylemek yerine

"Nereye gideceğiz peki?"

"Bildiğim gizli bir koy var, dalış için oldukça uygun. Balıklarla beraber yüzeceğiz, oldukça eğlenceli olacak!" sustum

"Olivia seni sevdi, özellikle Perla onun kalbini de çaldın" dediğinde yaptığı imayla kızardığımı hissettim

"Olivia ve Derek çok iyiler ve bende Perlayı çok sevdim"

"Ailem konusunda şanslıyım hepsi çok iyiler" onun iyi niyetli bu cümlesi aklıma benim ailemi getirdi ve ürperdiğimi hissettim. ilgimi tekrar sohpete vermek için sordum

"Bir kardeşin daha olduğunu bilmiyordum" yüzünde yumuşak bir gülümseyiş belirdi

"Emily! küçük kardeşimiz. Aslında onunla kan bağımız yok ama o her zaman ailenin küçük, yaramaz kızıydı" bakışlarımda ki merakı görünce devam etti

"Ailesini küçükken kaybetti. Henüz beş yaşındaydı eve geldiğinde. Ailem onu evlat edindi ve o kaçık o zamandan beri bizimle beraber" sözcüklerinden bile kardeşine olan sevgisi anlaşılıyordu

"Ve şimdi evleniyor mu?"

"Evet" derin bir iç çekti bu onu üzer gibi

"Kelvin iyi biri ve birbirileriyle uzun zamandır birlikteler" kaçamak bakışları üzerime döndüğünde hızla  kaçırdım bakışlarımı

"Çılgınca şeyler yapsa da o iyi bir kardeş"

"Diyene bak!" onu eleştirmeme güldü

YaseminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin