Uyandığımda normalden daha fazla uyuduğum fark ettim. Normalde uykusu hafif biriyimdir. Fakat bu kez çok uzun ve derin uyumuştum. Ayağa kalktım. Banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadım. Derslere biraz ara vericektim. Tamamile kendime geldikden sonra gidecektim üniversiteye.
Aklımı kurcalayan bir çok konu vardı. Bunlardan biride Nebahat teyzenin söyledikleri olmuştu. Annem eğer beni terk edicekdilerse kadına niye öyle söylemişdi. Ayrıca annem yalan konuşmayan bir kadındı. Telefonu elime aldım. Ve yine kendime engel olamayarak onları aradım. Tâbi ki yine açmadılar. Telefonlarına ulaşılamıyordu. Ve artık bu kadar sakinliğini yeterli olduğunu düşünüb ayağa kalktım.Polise gidecektim. Her şeyi ancak öyle öyrene bilirdim belki de.
Üstümü giydim. Evden çıktım. Kapıyı kapadım. Ve merdivenlerinden inmeyen başladım. Yürümeye başladım. Fakat bir şeyler ters gidiyordu. Çünkü arkamda bana yaklaşmakta olan bir adam var gibi hiss ediyordum. Fakat kendimin uydurduğunu düşünüb yoluma devam ettim. Ama edemedim. Çünkü bir el ağzımı bezle kapatıp beni bayıltma ya çalışdı. Etrafda ise hiç kimse yoktu. Ve tabi ki bayıldım.
Kendime geldiğimde evimdeyim. Gerçekten söylüyorum evimdeydim kendi evimde. Ama bu nasıl olurdu. Bilmiyordum. Biri beni bayıltıp kendi evime mi getirmişti hangi salak bunu yapar ki. Ayrıca kim niye beni bayıltsın ki. Bildiğim kadarıyla bayıltdıktan sonra kaçırırlar. Daha doğrusu kaçırmak için bayıltırlar. Ama bende tam tersi olmuşdu. Biraz daha doğrulduğumda yatağımın yanında bir mektubun olduğunu fark ettim. Ve hiç tereddüt bile etmeden mektubu okumaya başladım.
𝑆𝑎𝑘𝚤𝑛 𝑏𝑖𝑟 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑝𝑜𝑙𝑖𝑠𝑒 𝑔𝑖𝑡𝑚𝑒𝑘 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑑𝑒𝑙𝑖𝑙𝑖𝑘 𝑦𝑎𝑝𝑎𝑦𝚤𝑚 𝑑𝑒𝑚𝑒. 𝐵𝑢 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝑖𝑙𝑘 𝑣𝑒 𝑠𝑜𝑛 𝑢𝑦𝑎𝑟𝚤𝑚𝑑𝚤𝑟. 𝐺𝑒𝑙𝑒𝑙𝑖𝑚 𝑎𝑠𝚤𝑙 𝑘𝑜𝑛𝑢𝑦𝑎 𝑏𝑒𝑛𝑖𝑚 𝑘𝑖𝑚 𝑜𝑙𝑑𝑢𝑔̆𝑢𝑚𝑎. 𝐴𝑘𝑙𝚤𝑛 𝑘𝑎𝑟𝚤𝑠̧𝑡𝚤𝑦𝑎 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑑𝑎 𝑘𝑎𝑟𝚤𝑠̧𝑡𝚤𝑟𝑎𝑐𝑎𝑘 𝑏𝑖𝑟 𝑠̧𝑒𝑦 𝑠𝑜̈𝑦𝑙𝑖𝑦𝑖𝑐𝑒𝑚 𝑠̧𝑖𝑚𝑑𝑖 𝑠𝑎𝑛𝑎. 𝑆𝑒𝑛𝑖𝑛 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑛 𝑠𝑒𝑛𝑖 𝑡𝑒𝑟𝑘 𝑒𝑡𝑚𝑒𝑑𝑖. 𝐸𝑣𝑒𝑡 𝑑𝑜𝑔̆𝑟𝑢 𝑜𝑘𝑢𝑑𝑢𝑛 . 𝐴𝑖𝑙𝑒𝑛𝑖 𝑏𝑒𝑛 𝑘𝑎𝑐̧𝚤𝑟𝑑𝚤𝑚. 𝐸𝑙𝑏𝑒𝑡𝑑𝑒 𝑘𝑖 𝑠𝑒𝑏𝑒𝑏𝑙𝑒𝑟𝑖𝑚 𝑣𝑎𝑟. 𝑌𝑜𝑘𝑠𝑎 𝑠𝑒𝑛𝑖𝑛 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑛𝑖 𝑏𝑒𝑛 𝑛𝑒 𝑦𝑎𝑝𝑎𝑦𝚤𝑚 𝑘𝑖. 𝐴ℎ 𝑛𝑒𝑦𝑠𝑒 𝑑𝑒𝑑𝑖𝑔̆𝑖𝑚 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑛 𝑏𝑒𝑛𝑖𝑚 𝑒𝑙𝑖𝑚𝑑𝑒 𝑦𝑎𝑝𝑡𝚤𝑔̆𝚤𝑛 𝑒𝑛 𝑢𝑓𝑎𝑘 ℎ𝑎𝑡𝑎𝑑𝑎 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑛 𝑦𝑜𝑘 𝑜𝑙𝑢𝑟. 𝑂 𝑦𝑢̈𝑧𝑑𝑒𝑛 𝑎𝑦𝑎𝑔̆𝚤𝑛𝚤 𝑑𝑒𝑛𝑘 𝑎𝑙 𝑚𝑖𝑛𝑖𝑘 𝑘𝑢𝑠̧𝑢𝑚. 𝐵𝑢𝑛𝑑𝑎𝑛 𝑠𝑜𝑛𝑟𝑎 ℎ𝑒𝑝 𝑏𝑒𝑛 𝑣𝑎𝑟𝚤𝑚. 𝐻𝑒𝑝 𝑒𝑛𝑠𝑒𝑛𝑠𝑒 𝑜𝑙𝑢𝑐𝑎𝑚 𝑚𝑖𝑛𝑖𝑘 𝑘𝑢𝑠̧𝑢𝑚. 𝑈𝑛𝑢𝑡𝑚𝑎 𝑏𝑢𝑛𝑢. 𝑉𝑒 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑛𝑖𝑛 𝑖𝑦𝑙𝑖𝑔̆𝑖 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑠𝑢𝑠. 𝑌𝑒𝑛𝑖𝑑𝑒𝑛 𝑔𝑜̈𝑟𝑢̈𝑠̧𝑚𝑒𝑘 𝑢̈𝑧𝑒𝑟𝑒 . 𝐻𝑜𝑠̧𝑐̧𝑎𝑘𝑎𝑙 𝑚𝑖𝑛𝑖𝑘 𝑘𝑢𝑠̧𝑢𝑚
Ve evet ailem beni terk etmemişdi. Yine yanılmamıştım. Ve artık her şey daha da karıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp olan hayaller
RomanceBir insanın en güvendiği, ilk sığındığı liman neresidir sizce?. Evet o bahsettiğim liman Aile. Aile nasıl 4 harfli ama içinde her şeyi barındıran bir kelime öyle değil mi?. Ama benim limanım çok uzaklara girdi.
