Kayıp olan hayaller

11 bölüm

Elimde lalelerle eve dönüyordum. Bu günki maceramın artık bitmiş olmasını istiyordum. Bir anda telefonuma bildirim geldi. Kimin gönderdiği artık hepimiz biliyoruz değilmi. Gölgem isminin üzerine tıkladım. Bu ismi o koymuştu ama bende hiç değiştirmek gibi bir fikre kapılmamıştım.

Gölgem; lalelerini beyendinmi ?

Biliyordum o göndermişti bunları.

Ben; beğendim teşekkür ederim.

Gölgem; benim gönderdiğimi nereden anladın?

Ben; bunu bilen çok az kişi vardır ve sende benim hakkımda her şeyi bildiğini için senin gönderdiğini hemen anladım.

Gölgem; önden motosiklet geliyor dikkat et

Bunu okuyunca hemen kafamı kaldırdım ve doğru söylediğini anladım. Motosiklet görüp hemen kenara çekildim. Sonra onun hala beni takip ettiği anladım. Ve arkama baktım. Fakat kimse yoktu. Onu artık görmek için sabırsızlanıyordum.

Sonra önüme döndüm.

Ben; hala daha beni takip mi ediyorsun gerçekten. Senin beni takip etmekten başka bir işin yokmu?

Gölgem; insan bir teşekkür eder değilmi. Ama nerede. Hayatını kurtardım be. Ayrıca yok benim senden daha önemli hiç bir işim yok.

Ne demişti o senden daha önemli işim yokmu dedi. Yoksa benmi yanlış okudum. Kesin ben yanlış okudum diyerek mesaja baktım ama doğru okumuştum.

Gölgem; yani başıma bela olduğun için senin yüzünden başka bir şey yapamıyorum. Küçük çocuklar gibisin. 5 dakika boş bırakmaya gelmiyorsun valla.

Sanki bana inat yazıyordu tüm bunları. İçimi mi okuyordu napıyordu anlamadım gitti.

Ben; teşekkür ederim oldumu rahatladın mı?

Gölgem; ha bir bakayım tamam şimdi oldu.

Şuan bir şey fark ediyordum. Ben kendimden aslı olmayarak onunla konuşurken sırıtıyordum. Ve bunu şuan fark etmiştim. Tam bu anda.

Gölgem; sen neden az önceden beri sırıtıyorsun ?

Fark etmişti yine ve yine. Nasıl oluyordu bilmiyordum fakat sanki iç sesimi duyuyordu ve bu beni aşırı sinir ediyordu. 

Şuan evdeydim ve favori kanepeme oturmuş kameraya bakıyordum. Tam kahvemden yudum alıcaktım ki mesaj geldi ve onu gönderdiğini düşünüp hemen açtım. Fakat bu defa yanılmıştım çünki o göndermemişti. tahmin edin kimdi tabki Alazdı. Çocuğa bir şey demen hemen oradan çıkmıştım. 

Alaz; kızım bir anda nereye kayıp oldun sen ?

Şimdi ne diyecektim ben çocuğa.Of of.

ben; ya  benim acil bir işim çıktıda o yüzden çıkmak zorunda kaldım. Sanada haber veremedim özür dilerim gerçekten. 

Tam bu anda ondan mesaj geldi.

Gölgem; Sen o lavuğa hesap vermek zorundamısın?

Bu nerden biliyor benim yazışmalarımı. Diye düşünmeye başladım. Yoksa gerizekalı telefonlarımı bağlamıştı bir birine. Allahım bana sabır ver nolursun. Bu her aklına eseni yapmak zorundamı ki ?

ben; Sen nereden biliyorsun Alazla konuştuğumu . Ayrıca lavuk ne ya. Malmısın arkadaşım sen ha ?

Gölgem; arkadaş derken o ne demek oluyor acaba ?

ben; mal kelimesine takılmadında arkadaş kelimesine mi takıldın gerçekten. Sana inanamıyorum. Pes doğrusus bu kadarıda. Ne diyeyim ki.

Gölgem; tabi takılıcam kızım

ben; ben senin kızın falan değilim tamam ?

Gölgem; Ben anlamam efendim o alaz mıdır nedir bilmem onunla bir daha görüşmeyeceksin nokta.

ben; sen kim oluyorsunda bana emir veriyorsun. Kiminle görüşmek konuşmak istiyorsam konuşurumda görüşürümde anladınmı. Sen benim hiç bi şeyim değilsin bunuda o odun kafana sok bir zahmet.

Dedim ve telefonu kapattım. Az önce onunla konuşurken yüzümde güller açıyordu. Ama şimdi aşırı dercede sinirliydim. Resmen Allah onu beni sinir etmek için yollamış çok belli ki zaten. Telefonum bir dakika olsun susmuyordu. Acaba ne zaman mesaj atmaktan bıkıcaktı. Attığim mesajdan sonra baya sinirlenmiştir kesin. O yüzden telefonu açmıyordum bile. 

Bir anda kapı çalmaya başladı. Yavaş adımlarla kapıya doğru gittim. Ve kapıyı açtım. Fakat hiç kimse yoktu. Merak edip dışarıda baktım fakat kimse yoktu.  Kapıyı tam kapatacaktım ki başımdan aldığım darbeyle sendeledim. Ve gözlerim yavaş yavaş kapandı. Ama bir şeyden emindim ki bu Miraçın işi olamazdı bunu çok iyi biliyordum.