"Cenk?" Sesim bir fısıltı gibi çıkmîştı. Ama sesimi Mertin duyduğunu bana kaşlarını çatarak bakmasıyla anlamıştım.
"Ada sen bu çocuğu tanıyor musun?"
Ben Mertin sorusuna cevap veremiyordum. Cenk benim ićin gelmişti. Cenk gözlerini benden bir saniye bile ayırmadan yanıma doğru yürümeye başladı. Bende ayağa kalkmıştım. Bütün gözler bizim üzerimizdeydi. Cenk yanıma geldiğinde hiçbir şey söylemeden gözlerine bakmaya devam ettim. İlk konuşmaya başlayan o oldu.
"Ada?"
"Efendim?"
"Ben...özür dilerim"
Birşey söylemeden gözlerine bakmaya devam ettiğimde elimi tutarak önümde diz çöktü. Bu sefer herkesin duyacağı şekilde konuşmaya başladı.
"Ada...ben..çok özür dilerim. Seni görmediğim bir ayda sensiz yaşayamayacağımı anladım. Ben bu okula senin için geldim. Eşşeklik ettim biliyorum. Lütfen beni affet?"
Demesiyle bende ona gülümseyerek baktığımda ayağa kalktı ve tekrar konusmaya başladı.
"Affettin mi?"
Başımı sallayarak ona sarıldığımda herkes alkışlamaya başladı. Cenk de bana sarılarak beni kendi etrafında bir kez döndürmesiyle çığlık attım.
Birbirimizden ayrıldıktan sonra Cenk hâlâ yanımızda bizi izleyen Merte sinirli bir şekilde bakmaya başladı.
"Ada kim bu çocuk?"
"Arkadaşım. Yeni tanıştık."
Gülümseyerek Merte döndüğümde şaşkın bir şekilde bize bakıyordu.
"Mert tanıştırıyım. Sevgilim Cenk. Aşkım bu da Mert. Mert tanıştığımıza tekrardan çok memnun oldum. Görüşmek üzere." Dedim ve Cenkin elinden tutarak oturduğum yerin yanına da onu oturtturdum. Bende yanına oturdum ve ona dönerek konuşmaya başladım.
"Neden benim için düzenini bozup buralara kadar geldin ki? Sonucta üniversiteyi zaten yaşadığın şehirde kazandın."
"Ben senin için herşeyi yaparım."
"Seni çok seviyorum"
"Bende seni çok seviyorum" dedi ve tekrar bana sarıldı. Bende ona sarıldığımda hocanın gelmesiyle birbirimizden ayrıldık.
***
İlk ders bittiğinde Cenkle otururken kapıdan Eceyle Ahu girdi. Yanıma gülümseyerek gelirken Cenki gördüklerinde şaşırmışlardı. Cenkle ikimizde ayağa kalktık. Yanımıza geldiklerinde Ecenin "Cenk?" diyip Cenke sarılmasıyla ben şok oldum. Cenk de Eceye sarılmıştı. Cenkin yaptığına daha da çok şok olmuştum. Birbirlerinden ayrıldıklarında
Ece: "Özlettin kendini."
"Sende özlettin kendini. Ne zamandır görüşemiyorduk"
"Evet. Bu arada amcam nasıl oldu? Daha iyi mi? Biz hastaneye geldik ama ben seni göremedim."
"Evet daha iyi. Siz geldiğinizde ben evdeymişim. Annem söyledi"
Bizim burda olduğumuzu ikiside unutmuş gibiydiler. Konuşmalarını ben böldüğümde ikiside bana baktı.
"Siz nereden tanışıyorsunuz?"
Cenk: "Ada, Ece benim kuzenim"
"Kuzenin mi?"
"Evet. Amcamın kızı."
Ece Cenke dònerek konuşmaya başladı.
"Cenk bu arada senin burda ne işin var?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH ÖKÜZÜM
RomansaHerkesin bir ruh ikizi vardır. Ama benim ruh ikizim değil ruh öküzüm var!