LÜTFEN YORUM YAPIN VE OY VERİN DÜŞÜNCELERİNİZİ BİLMEK BENİM İÇİN ÖNEMLİ İYİ OKUMALAR!!!!
O zamanlar çocukların eğitimi yeni bitmiş daha yeni yeni göreve çıkmaya başlamışlar o gün gayet sakin başlamıştı tabii James bana ilan ı aşk etmişti ama ben daha cesaret edememiştim dedikten sonra o gün gözümde canlandı:
#FLASHBACK# #GEÇMİŞEDÖNÜŞ#
Bu sabah gerçekten erken kalkmıştım oğuz, damla,deniz,melek ve melike sabah kahvaltı etmek için buraya geleceklerdi kahvaltıyı hazırlamam gerekiyordu ama tatlı uykumu bırakıp mutfağa gitmek ölüm gibi geliyordu bu arada çocukların Müslüman olmasının ve eğitimlerini tamamlamalarının ardından birkaç gün geçmişti bu kahvaltıyla hem bu güzel haberleri kutlayacaktık hem de yoğun bir güne birlikte başlayacaktık ama neden kahvaltıyı ben hazırlamak zorundaydım ki... ne kadar güzel bir şey gibi görünse de çok zordu...mutfak kapısına kadar gözlerim kapalı gelmiştim tuhaf bir biçimde kısık bir müzik sesi ve yemek kokuları yükseliyordu mutfaktan aralık olan kapıyı açmamla hayretler içinde kalmam bir oldu... kendall Carlos logan ve James kahvaltıyı hazırlamışlardı bile... üstelik masada bir kuş sütü eksikti
Geldiğimi hala farketmemişlerdi o kadar uyumlu çalışıyorlardı ki eminim radyodan yükselen 24/7 şarkısı onlara enerji veriyordu iş bölümünü de unutmamışlardı tabii.logan masayı hazırlarken kendall tavadaki omletten gözünü ayırmıyordu Carlos kahvaltılıkları çıkarırken James de kızartılacak olan patatesleri soyuyordu son anda sakarlığım yüzünden beni farkettiler ben ve sakarlığım yine çok iyi iş çıkarmıştık!
Yanlarına yardım edeyim diyecektim ama herşey hazırdı zaten böyle şeyleri oldum olası beceremezdim diğer kızlar bana göre daha hamarattı zaten yardım etmediğim gibi bir de sordum memnuniyetsizce:
-tatlı yok mu? Diye yakındım muzipçe fırsatını değerlendiren James son dakikada gol atmıştı:
-sen varsın yaa...dedi ardından sırtına hafifçe vurdum biz didişirken logan kahkahalarla gülüyor diğer ikisi de anlamamış bir biçimde bize bakıyordu yalnız logan utandığımda kızaran yüzüme mi yoksa James in yaptığı şirin ama soğuk espriye mi gülüyordu anlamamıştım
Logan aslında kendall ve Carlos tan biraz farklıydı kendall ne zaman başım sıkışsa bana akıl veren kişi oluyordu ne zaman ne yapılması gerektiğini gerçekten biliyordu Oğuzhan ın daha az korumacı hali gibiydi...
Carlos ise moralimi ne zaman yükselteceğini biliyordu beni her durumda güldürmeyi başarabiliyordu
Logan ise sırdaşım gibiydi.james e olan hislerimi ilk ona anlatmıştım tabii çok iyi saklaması şartıyla umarım söylememiştir...
Birazdan masada her şey hazırdı omletler servis edilmiş patatesler kızarmıştı üstelik ben elimi bile sürmemiştim sanırım her eve bir big time rush lazımdı...her şey hazırdı ve ekip te gelmişti bunu çalan kapıdan anlamıştım gidip kapıya baktım ayrıca bugün annem bütün gün teyzemler de olacağı için rahattım kapıyı açtığımda her zaman gibi didişen birdeniz ve oğuzla karşılaştım onları susturduktan sonra içeri geçtiler yemek kokularını duyan melike ''mutfak ne güzel kokuyor böyle görmeyeli ne kadar hamarat olmuşsun sen'' dedi buna inanamayan damla''bence kesin aşçı çağırdı''dedi mutfaktan içeri girip big time rush ı gördüklerinde ''big time rush sağolsun'' deyip sırıttım ben böyle söyleyince memnuniyetsiz bir ifade takındılar yüzlerine anlaşılan bu başarının bana kalmasını istiyorlardı ama haklarını yiyemezdim
Yemeklerimi yerken Oğuzhan ağzındaki salamı yutup konuştu:
-senin kedi kız günlerdir ortada yok?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞÇILAR
Fanfictioniyilik ile kötülük ezelden beri bir savaş halindedir hiç bitmeyen bir savaş aslında iyi olmak da kötü olmak da insana kalmıştır... bir kız iyilerle kötülerin savaşından insanları korumak zorunda olan fedakar cesur bir o kadar da duygusal her ne kad...
