SAVAŞÇILAR

Operasyon: Barıştırma

Geri döndüm bu okullar başladığı için bir moral bölümüydü ama artık daha zor yazıyorum bölüm ne zaman gelir bilmiyorum vote ve yorumu unutmayın umarım beğenirsiniz iyi okumalar!!!

Zeynadan

"kızım hala kalkamadın mı yataktan?"diye seslendi ne kadar kalkmak istemesem de içim kan ağlayarak kalktım yataktan bir saniye.benim içim zaten kan ağlıyordu dünden peki bu yan ne değişmişti? Kızların ısrarıyla zorda olsa nutella yemeyi bırakmıştım ağlamayı da öyle... ondan ayrılmak hala canımı yaksa da sevdiklerime etrafa sahte sırıtışlar yollamaya devam ediyordum ayrıca bu ayrılığı ekibimden başka kimse bilmiyordu yani eğer bu kedi kızın kulağına gitmiş olsa çoktan çenesini tutamaz ve bana yetiştirirdi ya da bir şekilde bunu anlardım öyle değil mi? Ama bu olmadığı için şanslıydım çünkü o öğrenirse iyi ya da kötü istisnasız bütün savaşçılar sosyal medya sayesinde bundan haberdar olurdu bunları daha fazla düşünmem gerektiğini farkettim çünkü bunları düşününce aklıma o geliyordu onu hatırlayınca da gözlerim doluyordu dolayısıyla zihnimi daha fazla yormamam gerektiğini düşünüp annemin hazırladığı muhteşem kahvaltı masasına oturdum tüm bu süreç içinde kendi dertlerim yüzünden ailemi çok ihmal etmiştim ayrıca artık yalan bulmakta zorlanıyordum ben zihnimle boğuşurken annem "kızım söylemeyi unutuyordum bu sabah arkadaşların aradı"dediğinde annemi arayabilecek arkadaşlarımı düşünmeye başladım şaşkınlığımı farkedip ekledi "hani şu aranın çok iyi olmadığı kızlar ilk başta buluşmak istemeyeceğini söyledim ama çok ısrar ettiler aranı düzeldi galiba ha?"diyerek sorduğunda bizim kızlar olduğunu anlamam uzun sürmedi "evet"dedim "barıştık biz"

Söylediklerimden sonra samimiyetle gülümsedi ve ekledi "buna sevindim" düşünüyordum da annem güldüğü zaman etraf çiçek açıyordu ama bugün bir şeyler ters gibiydi ya da eksik... bu sabah eksik olan şey deniz in sesiydi ona baktığımda yüzünü telefonuna gömmüş gibi görünüyor sanırım biriyle mesajlaşıyordu mesajlaşmasında sorun yoktu sorun bunu yaparken arada bir tırnakları yemesi ve kaşlarını çatmasıydı bu olaydan sevmediğim şeyler çıkacağına emindim annem de benim gibi durumu hissetmiş olmalı ki bakışlarını ona yöneltmişti ardından daha fazla dayanamayarak sordu

"kim o saatlerdir başını telefondan kaldırmamana sebep olan?"

"hiiç"dedi biraz düşündükten sonra "deniz"diyerek yanıtladı nedense ben deniz olmadığına adım kadar emindim bakalım deniz bu kez de beni sinir etmeyi becerebilecek miydi?

Denizden

Ucuz atlatmıştım az kalsın annem de ablam da bir şeyler peşinde olduğumu anlayacaklardı ki sabahın onunda Oğuzhanla mesajlaştığımı duyduklarında pek iyi şeyler düşüneceklerini de sanmıyordum açıkçası... off Allahtan telefonun sesi kısıktı yoksa şüpheleri daha çok üstüme çekerdim ona cevap vermeyeyim oyun oynayayım diyordum ama durmadan mesaj atıyordu mal son çare olarak yazdıklarını kabul etmeyi düşünebileceğimi farkettim ve bütün yazışmaya bir göz gezdireyim dedim

Kimden:Tescilli MAL

Nabiyon bilim ineği konuşmamız gerek

Kime:Tescilli MAL

Sana daha kaç kere söylemem gerekiyor bana şöyle aptal aptal lakaplar takma diye aa doğru senin jeton köşeliydi pardon cnm yha ayrıca senin kelime haznenin benimle konuşabilecek kadar çok olduğunu sanmıyorum . NOKTA

Kimden:Tescilli MAL

Lan iki dakika laf sokmadan dinle önemli diyoruz dimi! Ayrıca daha sen AGU diyemezken ben İstiklal Marşını okuyordum 