SAVAŞÇILAR

Vazgeçme

Zeyna nın Bakış Açısı

yaklaşık bir saattir yoldaydım ve hala selimin bulduğu adrese ulaşamamıştım aslında ne yalan söyleyeyim aklım jamesteydi yani onu daha taze bir savaşçıyla yalnız bırakmıştım üstelik yaralıydı ama başka çarem yoktu bunları düşündükçe boğulacak gibi oluyordum o benim yüzümden şu an ölümle boğuşuyordu benim yüzümden tek suçu vardı o da Sevmek haddinden fazla sevmek...

onu kaybetme düşüncesi aklımdan her geçtiğinde daha çok basıyordum gaza ve sonunda gelmiştim eski bir fabrikanın önüne o pisliklerin beni öldürmek için arkadaşlarımı kaçırdığı bu yere gelmiştim biliyordum içeride bir dolu adam vardı bir dolu düşman ama dünya gelse farketmezdi karşıma onlar benim atardamarıma basmıştı bir kere...

depodan bağrışlar yükseliyordu en çok kendall logan ve Carlos un sesini duyuyordum James için endişelenmişlerdi belli ki James için acele etmem gerektiği halde durup konuşulanları dinliyordum vee duyduğum sesle içimdeki intikam ateşi yeniden yandı kedi kız da oradaydı şimdi düştün elime pislik!!

Eda nın orada olduğunu öğrenmiştim ama içimden bir ses hala beklemem gerektiğini söylüyordu savaşçılar okulundan öğrendiğim şeylerden biri de bir savaşçının hislerine güvenmesi gerektiğiydi biraz daha dinledim eda konuşuyordu''arkadaşınızın başına geleni söylemiş miydim ben size? Ya da o anlar anlatılmaz yaşanır durun ben size kamera kaydını getireyim''diyordu bir de utanmadan biz savaşçılar bir adeti de yaşadığımız her olayı kaydetmekti kameralara bunun iki nedeni vardı birincisi bir savaşçıya bir şey olduğunda arkada kanıt bırakmak ikincisi anıları yaşatmak beni düşüncelerimden çıkaran şey iç sesimin''girebiliriz''sinyali oldu ve saniyesinde daldım içeri. içeri dalmamla oğuz un bir tanecik düşmanı sedat ın bana kılıç çekmesi bir oldu biraz zor olsa da düşürdüm kılıcını elinden sonra işlerinin zor olduğunu anlayan deniz in rakibi selin üst kata kayıtları almak için giden ablasına haber uçuracaktı ki ben okla onu bacağından vurana dek sonraki işim arkadaşlarımı çözmek oldu onları çözer çözmez melike damla ve meleği ve tabii big time rush ı James in yanına gönderdim bizden geriye oğuz ben ve deniz kalmıştık yapacaklarını düşündüğüm şeyi engellemek için konuştum''eğer ikinizden biri ben bırakmadan onu elimden almaya çalışırsa önce onu alırım ayağımın altına! Sesim hiddetimi anlatacak kadar yüksek çıkmıştı ve eda ya olanları kavratacak kadar.merdivenlerden indiğini gördüğüm anda tüm gücümle''edaaa!!'' diye bağırdım sesimin şiddetine dayanamayan deniz ve oğuz kulaklarını kapatmıştı çoktan eda olacakları tahmin ettiğinden kaçmaya yeltenmişti ama fırsat vermedim hemen koşup yüzüne bir yumruk attım yumrun getirdiği bir yalpalamayla düştü yere sonra o sinsi gülümsemelerinden birini yapıştırdı yüzüne o zafer gülümsemesinin ardından konuştu''eee kime niyet kime kısmet bak okun ucunda sen vardın James çekti cezasını dedi o böyle deyince daha çok hırslandım ve kalkmasına izin vermeden bir yumruk attım ve konuştum''lan onun ne suçu vardı lan he! Sen niye bana saldırmıyorsun pislik he! Tabii ama siz pislikler hep suçsuzlara saldırırsınız zaten bu kez de onu tekmelemeye başlamıştım inlemeye başladığında deniz ona acıyan bakışlar atmıştı ama ben umursamamıştım James de inliyordu belki şu an eda umursamış mıydı? Hayır ben de yapmayacaktım tam tekmelerden tokatlara geçecekken anın büyüsünü telsiz sesi bozdu melike beni arıyordu hemen açtım:

-bir şey mi oldu?

+evet eda nın arkadaşları deponun önünü kapatmış içeri giremiyoruz hemen gelmen lazım!

-tamam geliyorum deyip kapattım.bu sırada fırsattan istifade kedicik ayağa kalkmıştı dudağını kanatmama canını yakmama rağmen gülüyordu demek duymuştu bizi o katıla katıla gülerken konuştum:

-ben sana soracağım dünyanın kaç bucak olduğunda dediğimde ukalaca cevap verdi

+senin gerekmiyor muydu? Dedi haklıydı gitmeliydim ama o kolay kurtulamayacaktı çocuklara onu bağlamaları için işaret verdim