Everywhere 4 | Heejake

And I'll Call You Mine

*9 yıl önce*

"Napıyosun oğlum?"

"Babam olucak o şeye dosya yetiştirmeye çalışıyorum."

"Heeseung."

"Anne."

"Sakin ol."

"Konuş kocanla sabrımı sınamasın o zaman."

"İyi misin?"

"Ne zaman iyiyim ki? Neyse acelem var yoksa kocan yine bağırıp çağırır."

"Akşam görüşürüz."

"Eve gelmeyeceğim. Görüşürüz anne." dedim ve telefonu cebime koydum.

Dosyaları elime aldım ve odadan çıktım.

Odadan çıktığımda biriyle çarpışmam bir oldu. Elindeki dosyalar yere düştü.

"Özür dilerim efendim." diyip eğilip hepsini toplamaya başladı.

Eğildim ve dosyalarımı kenara koyup onunkileri toplamaya yardım etmeye başladım.

"Patrona mı yetiştirmeye çalışıyorsun?" dediğimde kafasını kaldırıp bana baktı.

Bana baktığı an kafamın uçması bir oldu. Bir şeyler söyledi ama umursamadım.

Yüzü o kadar güzeldi ki o an içimdeki tüm siniri stresi atmıştı. Gözüm sonra üzerindeki o mavi renk sweatshirt'e takıldı.

"Efendim iyi misiniz?" dediğinde kendime geldim.

"İyiyim iyiyim evet."

"Gitmem gerekiyor." dedi ve elimdeki dosyayı da alıp hızlıca ayağa kalktı ve gitti.

"Hassiktir."

Kenara bıraktığım dosyaları aldım ve ayağa kalktım.

Kendime gelmek için kafamı yanlara salladım.

"Kendine gel Lee Heeseung." (dejavu?)

Dosyalarla patronun odasına gittim. Kapıyı tıklattım ve içeri girdim.

Girdiğimde o çocuk da buradaydı ama çıkmak üzereydi. sonra

Gülümsedi.

Gülümsedi ve gözlerini kaçırıp yanımdan geçip gitti.

Size yemin ederim hayatımda böyle güzel ve iç ısıtıcı bir gülümseme daha görmedim ben.

"Niye geç kaldın?" dediğinde babam ona döndüm.

"Odadan çıkan çocuk kimdi?"

"Sim Jaeyun. 19 yaşında daha üniversite öğrencisi. Güzel çocuk di mi?" dedi ve sırıttı.

"Ne?"

"Yok bir şey. Sana bir soru sordum. Neden geç kaldın?"

"Annem aradı."

"İş saatleri içindeyken annen de olsa konuşamazsın Heeseung."

Cevap vermedim ve dosyaları masasına bıraktım.

Masaya yumruğunu vurduğunda irkilmedim bile.

"Ne istiyosun?"

"Karşında patronun ve baban var. Saygılı ol biraz!"

"Çıkabilir miyim?"

"Çık, annesinin kuzusu."

"Senin oğlun olmaktansa annemin kuzusu olmayı tercih ederim."

"30 yaşındasın ve hâlâ annene muhtaçsın."