Everywhere 4 | Heejake

I Pick My Poison

"Afiyet olsun." yazılı bir not yanına Taehyun'un bahsettiği o değerli çikolata.

Ona belli etmeden masasına bıraktım.

Ordan ayrıldım ve onu görebiliceğim ama beni fark etmiyceği bir yere geçtim.

Masasının yanına elinde bir kahveyle geldi.

Gözleri yorgun bakıyordu hâlâ. Elindeki kahveyi bıraktığında masadakini fark etti.

Masadakini eline aldı ve baktı bir süre.

Gözlerini elindekinden ayırmadan sandalyesine oturdu.

Etrafına bakındı. Kimseyi göremeyince tekrar elindekine baktı.

Yüzü güldü sonra.

Neşelendiğini görebiliyodum. Gülümsediğini görmek yüzümü gülümsetti.

Taehyun haklıydı.

Elindekini yerken telefonunun çalmasıyla ayaklandı ve birkaç dosyayı alıp ayaklandı.

Tabii ki babamın odasına gidiyodu.

Arkasından bakıyodum. Önümden geçip gitti.

Dediğim gibi babamın odasına girdiğinde beklemeden arkasından gittim.

İçeri girdiğimde tam Jaeyun'un elini ellemek üzereydi ki beni gördüğünde Jaeyun'un ellerini ellemeden sadece dosyaları aldı.

Ona dokunmaya çalışması bile beni çıldırtmaya yetecek bir sebepti.

"Sen çıkabilirsin Jaeyun." dediğinde Jaeyun eğildi ve tekrar bana gülümseyip odadan çıktı.

Bu sefer gülümsemesi içimdeki siniri atamazdı ama.

"Çağırmamıştım ama gelmişsin."

"Jaeyun'un yanında çalışmama izin ver."

"Ne diyosun?"

"Jaeyun'un yanında çalışmama izin ver."

Gülmeye başladı ve "Sen baya etkilenmişsin bu çocuktan. Yüksek bir yerden en düşük yere geçmek istiyosun."

"İkisini aynı anda halledebilirim."

"Sana mı güvenicem?"

"İster güven ister güvenme. Umrumda değil. Sadece bırak Jaeyun'a yardım ediyim."

"Geçemezsin."

"Emin misin?"

"Niye tehdit mi ediceksin beni?"

"Akşam eve geç kalma." dedim ve odasından çıktım.

Odama giderken annemi aradım.

"Anne akşam yemeğe geliyorum haberin olsun."

"Tamam oğlum."

"Görüşürüz." dedim ve telefonu kapattım.