1.1

131 10 2
                                    

Karşımda gördüğüm cesedin iğrenç görüntüsüne dayanamadım ve istem dışı gözlerim kapanmaya başladı.

Gözlerimi açtım. Karşımda annemin ve babamın mezarlığı vardı. Benim küçüklüğüm ise mezarın karşısında ağlıyordu . Kendimi ağlarken izledim. Bugünün tarihi annem ile babamın öldüğü tarih olmalıydı.
23/05/2014
Onların öldüğü gün.

Ben ağlarken masmavi gözlü bir çocuk sessizce arkamdan yaklaştı. Bugünü hatırlıyordum fakat bu çocuğu hatırlamıyordum.

Beyaz saçlı bir çocuktu. Acaba bu çocuk kimdi? Masmavi gözleri bana birini hatırlatıyor fakat beyaz saçları hiç hatırladık değil.

' onlar senin ailen mi ?' dedi çocuk. Ses tonu aşırı tanıdıktı.
' evet ' dedim çocuğun masmavi gözlerine hayranlıkla bakarken. Benim gözlerimde maviydi ama onunkisi okyanus gibiydi. İçine girsem yüzerdim sanki .

' nasıl öldüler ?' dedi hisleri yokmuş gibi davranan çocuk.
' ben öldürdüm ' dedim sakince . Aynı zamanda gözümden yaş akıyordu.
' onları öldürürken ne hissettin ?'
' neden soruyorsun ?' dedim göz yaşlarıma hakim olmaya çalışan küçük ben .
' bende ailemi öldüreceğim '

Çocuğa korkusuzca baktım ve gülümsedim.

' ben olanları isteyerek yapmadım. Fakat sen isteyerek yapacaksın . Ailen sana bu kadar ne yaşattı ki ?' dedim.

Oda gülümsedi.

' orası seni ilgilendirmez ' dedi
' peki '
' ee söylemeyecek misin ?'
' orası seni ilgilendirmez ' dedim.
Çocuk tekrar gülümsedi hatta sırıttı. Sonra yanına oturdu.
' sen biraz daha ağlasana '

Şaşkınlık ile ona bakan gözlerim önüme döndü ve mezarlığı izledim.

' gözümde yaş kalmadı '
' ben onları öldürünce senin gibi ağlayacak mıyım ?'
' değer veriyorsan ağlarsın ?'
' annem için ağlarım o zaman ' dedi ve ayağa kalktı gitmeye başladı.

' hey, dur ' diye seslendim oda durdu ve ne var manasında kafasını salladı.

' onları öldürme ' dedim o ise beni izledi.
' neden ?'
' çünkü onları öldürmek iğrenç hissettiriyor. İnsan hayata küsüyor. En önemlisi insan kendine küsüyor '
' insan kendisine mi küsüyor ?'
' evet, sen onları öldürdükten sonra kendine küsüceksin . Hayattan nefret ediceksin. Kendine güvenin ve bir gram sevgin kalmayacak. Kendine saygın kalmayacak ' dedim.
' bu soruyu sana yıllar sonra tekrar sorucam eğer cevabın değişirse ailemi öldüreceğim fakat değişmezse onlara hiç bir şey yapmayacağım ' dedi
' cevabım değişmeyecek '
' öyle olsun '

Dedi ve çocuk gitmeye başladı. Bir ormana gidiyordu. Sonra ben mezarlığa geri döndüm. Biraz mezarlığı izledikten sonra ormanın yandığını gördüm. Çocuğun masmavi gözleri aklıma tekrar geldi. Gülümsedim.

...

Bir şey bana iyi misin, kalk artık, kendine gel ' diye bağırıyordu. Gözlerimi açtım ve masmavi gözler ile karşılaştım.

Oww sanırım ben bir bok yedim.
Arkadaşlar aklımda müthiş fikirler var.

Okumalar aşırı düştü. Diğer bölümü yazdım ama düşük okunmasından korktuğum için atmıyorum :(

DABİxREADERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin