DABİxREADER

2.3

~ Dabi

Kiyomi söylediğim saate çıkmadı. Bu işte bir iş var. Ne olur ne olmaz diye 10 dakika daha bekledim Kiyomiyi fakat Kiyomi gelmedi .

Elime telefonuma götürdüm ve en üste yazan numara tıkladım.

Tomura

Telefonum çok beklemeden açıldı.

" Ne var Dabi?" Dedi Tomura

" Ren'i öldürmek için bir sebep arıyordun ya " dedim sırıtarak.

" Ee ?" Dedi Tomura. Sesinden heycanlandığı belli oluyordu.

" Kiyomiyi kaçırdılar . Al sana sebep " dedim .

" Nasıl! Kiyomi'yi nasıl kaçırırlar! Olamaz " dedi ve kahkaha attı.

" İşte bana güzel bir sebep. Konum at "

Kiyomiyi normalde umursamazdı bile fakat konu Ren olunca işler değişiyordu. Onlar bizi yarı yolda bıraktılar. Bizde onlara bunun cezasını çektireceğiz . Yani onlar çektiricek, benim derdim Kiyomi...

~Kiyomi

Bir silah sesi , hemen yanımdan geldi onu duyabiliyorum. Gözlerimi açtım.

Tek başımaydım. Fakat çok yakınımda savaş oluyordu. Seslerden duyabiliyordum.

Bana ne olmuştu ? Neden bu haldeyim ?

Lanet olsun , hatırladım. En son annemden kazık yemiştim.

Kollarım bağlı bir sandalyede oturuyordum. Sol elim ipe değiyordu. İpe dokunarak ipi yok ettim. Aynısını bacaklarıma da yaptım.

Neden kimse yoktu? Neden beni buraya başlamışlardı. Bu savaş sesleri nerden geliyordu ?

Dabi , o beni kurtarmak için gelmişti. Yani kendi tahminimce.

Sol elim ile kapıya dokundum ve kapıyı açtım. Kapıyı açınca bir sürü insan gördüm.

Bir sürülerdi. Herkes birbirini öldürüyordu. Herkes bunu yapıyordu. Şaşkınca onları izlerken gözlerimi mavi ateşlere kaydı. Mavi ateşleri görmek beni heyecanlandırmıştı.

Dabi gelmişti .

Yanıma geldi ve beni inceledi.

" İyi misin ?" Dedi
" İyiyim"
" Ağrın sızın var mı ?" Dedi . Sesinde endişe vardı.
" Yok turp gibiyim " dedim.

Gülümsedi.
" Savaşmak ister misin ?" Dedi .
Gülümsedim ve kafamla onayladım.
Herkesin savaş yaptığı bölgeye doğru yürüdük.

İnsanlara baktım. Birbirlerini tanımadan, kimsenin hayatını bilmeden hırsları için birbirilerini öldürüyorlardı. Hiç kimsenin gözünde merhamet yoktu. Herkeste tek bir duygu vardı:
Kibir

Evet, kibir...
Şeytanın cehennemden kovulma sebebi olan, kibir.
Şimdi o duygu bizi ele geçirmişti. Fakat kimse umursamıyordu.

Bende umursamayacaktım, bende intikam alacaktım. Bu sefer affetmeyecektim. Bu sefer güvenmeyecektim .

Gözlerim Ren ve Sakura'yı aradı . Onlar odanın sonundalardı. Saklanıyorlardı. Kaybedeceklerdi. Paralı askerleri bu sefer onları kurtarmayacaktı.

Onlarda bunu biliyorlardı. Gözlerindeki korkunun sebebi de buydu,
Ölüm korkusu

Dabi'ye baktım. Gülümsedim. Bana karşı hataları vardı fakat hepsini telafi etmek için çok çabalamıştı. Bende nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde ona aşık olmaya başlamıştım.
Onun sayesinde hayatımdaki sahteler ve gerçekleri ayırt edebilmiştim .
Onun sayesinde hayatımın gerçeklerini bulabilmiştim.
Onun sayesinde geçmişimin intikamını alıyordum.
Onun sayesinde yaşıyordum.
Onun sayesinde gerçek ailemi bulabilmiştim.
Hayatımdaki her şey onun sayesindeydi. Hiç anlamadığımız bir zamanda , şekilde ona aşık olmuştum.

Ben hero olacakken villian olmuştum,
Dabi için.

Başka da onun için yaptığım bir bok yoktu zaten. Fakat o hâlâ beni seviyordu. O benim gelecekteki kocam olmalıydı !

Dabi birden yere çöktü ve bana baktı .
" Benimle dans eder misiniz , küçük hanım?" Dedi .
" Sen delirdin mi ? İnsanlar burda savaşıyor" dedim
" Emin ol çok eğlenceli olacak" dedi .

Gülümsedim, onunla dans etmek ha.. bana en iyi gelecek şey Dabi'ydi, ve benimle dans etmek istiyordu. Bu şansı kaçıramam .

Bana uzattığı ellerini tuttum .
" İyi o zaman dans edelim " dedim .

Bir elini belime koydu ve diğer eli ile benim elimi tuttu. Bende onun omzunu tuttum ve diğer elimle onun elini tuttum.

Dans etmeye başladık.  Bu sefer onun ayağına basmamaya çalıştım.

" Siyah takım elbise giyenler düşmanımız " dedi Dabi
" Yani annem ve babamın adamları " dedim.
Sırıttı.

Dans ederken aynı zamanda insanları yakıyorduk. Dabi birden beni döndürdü ve çelme attı sonra tuttu. Ben ise ona uyum sağlamak dışında bir şey yapmıyordum. O beni tutarken diğer eliyle beni tutmayı bıraktı ve birisini daha yaktı. Sonra beni kaldırdı ve dansa devam ederken Dabi'nin arkasından ona balta ile vurmaya çalışan adamın baltasına sol elim ile dokundum ve baltayı kontrol etmeye başladım. Balta ile adamın kafasına bir kaç kere vurdum ve adamı öldürdüm. Sonra insanları yakmak yerine balta ile öldürmeye başladım.

...

Annemle babamın bütün adamlarını öldürdük. Şimdi sıra annem ile babamdaydı. Onlar odanın sonunda saklanıyorlardı.

Dabi onlara doğru yaklaşırken dansı bıraktı ve benim elimi tuttu. Beraber onların yanına gittik.

Ellerini havaya kaldırdılar ve teslim oldular. Dabi tam onları yakacaktı ki elimle onu durdurdum.

O kadına bir sürü şey söylemek istiyordum, içimdeki nefreti kusmak istiyordum. Bana yaşattığı her şey için bir açıklama bekliyordum... Belkide bir özür...

Fakat ağzımdan zorla bira kaç söz çıktı.

" Neden ? Neden beni kandırdın? " Dedim. Gözlerim dolmuştu. Ellerim ile göz yaşlarımı sildim. Bir daha akmayacaktı.

Sakura gülümseyerek baktı.
" Gücünü senden çalacaktım , saf kızım, ben en güçlüsü olacaktım. Herkesten daha güçlü olacaktım "

" Sen bu kibirle olsa olsa kül olursun anne. Cehennemde görüşürüz "

Mavi ve kırmızı ateşlerin dansı içerisinde yanan annem ile babama son kez baktım. Aslında onları cehennemde bile görmek istemiyordum.