DABİxREADER

1.4

Çılgınlar gibi bağırıp ağlamıştım. İçimdeki tuttuğum bu nefretin hepsini kusmuştum adeta. Ağlamaya göz yaşım kalsa hala ağlardım fakat gözümde yaş kalmadı.

Dabi'nin kollarımdaydım. Yataktaydık. O saçımla oynuyordu ben ise one ters yönde yatmıştım. Düşünme yetkimi daha yeni kazanıyordum. Çünkü az önce ne yaşandı hatırlamıyorum.

Dabi bu sefer beni bayıltmadı , içindeki öfkeyi yok etmem için beni bayıltmadı.

Birden kulağıma fısıldadı Dabi,

' aileni öldüren kişiyi bulacağım . Onu sana getireceğim. İstersen yak istersen öldür istersen affet. Sadece bana zaman ver ' dedi.

Bir şey demedim. Bir şey diyemedim.

Kollarım hala açıktı belli ki bana güveniyordu. Açıkçası aklımda kaçma gibi bir fikir yok. Kaçacak birisi yok çünkü.

Hayatta ki tek arkadaşlarım Bakugou, Todoroki. Onların yanına gitmeli miydim ?
Onlara bela olmak istemiyordum , açıkçası onlardan uzak dursam daha iyi olur. Bela mıknatısı gibiyim. Tek değer verdiğim insanlarda ölürse sanırım intihar ederdim.

Gözlerim zonkluyordu, acısına dayanamıyordum. İstemsizce gözlerim kapanmaya başladı.

Gözlerim kapanırken gördüğüm şey Dabi'nin sinirlice odadan çıktığıydı .

...

' kızım geldiğinden beri yemek yemiyorsun , açlıktan ölüceksin ' dedj üvey annem.

Küçük ben duygusuz gözlerimi kaldırıp ona baktı.

' aç değilim , lütfen odamdan çık '

Üvey babam geldi.

' hayır, yemek yemen lazım '

Odamdan içeri girdi ve beni kucağına aldı. Ben tepkisizce duruyordum. Beni mutfağa götürdü ve zorla çorba içirmeye başladı.

Birden kırmızı bir ateş yanmaya başladı. Kıpkırmızı bir ateş. Ailemi öldürüldüğüm gün gördüğüm kan rengi ile aynı renkteydi.
Kırmızı rengi beni korkutuyordu .

Kırmızı ateşin içinden ejderha gibi bir şey çıktı. Kıpkırmızı bir ejderhaydı.

'merhaba ufaklık '
Dedi . Ben ona sadece bakıyordum . Küçük ben , ailem az önceki ateşten sonra yok olmuştu. Her yer karanlıktı fakat kırmızı ateş karanlıklar arasında net bir şekilde gözüküyordu.

Kocaman kırmızı ejderha benden cevap alamayınca konuşmaya başladı.

' içindeki gücü ne zaman fark
edeceksin ? Beni ne zaman fark edeceksin ? '
Anlamsız gözler ile ona bakıyordum.

' sen kimsin ki ?'
' içindeki güç olduğumu söylemiştim aptal kız '
' seni neden kullanayım ki ?'
' öyle mi ? Yıllar öncesinde öyle demiyordun ?'
' seni ilk defa görüyorum ?'
' beni 23 mayıs 2014 tarihinde gördün ilk. Sonra beni bir kere kullandın. '
' 23 mayıs 2014 mü ?

Benim ailemin öldüğü tarihti. Şuan ne olduğunu bilmiyorum. Fakat rüya görmediğime eminim. Onu hissediyorum. Ateşinin sıcaklığını hissediyorum. Canımı yakmıyor fakat ruhsal mânâdan beni öldürüyor.

' evet , aileni öldürmek için kullanmıştın beni , daha doğrusu duygularına yani bana karşı kaybedip onları yok etmemi izledin '

' ne anlatıyorsun sen ?

' sadece hatırla '

Dedi Kırmızı ejderha ve yok olmaya başladı. O yok olurken sadece onu izledim. Yok olunca her yer simsiyah oldu. Birden benim aynım olan bir kız geldi. Gelen kişi ben olabilir miydim ?

' bana bak aptal ' dedi . Bir şey demedim ve ona baktım.

' ben senin içindeki karanlığım , ve o gün aileni öldüren kişi benim . Şimdi aptal aptal ağlamayı bırak ve artık bir bok yap. Hatta yapma sadece bekle . Yakında her şeyi anlayacaksın '

' ne anlatıyorsun bana ?'
Kafam karışmıştı , hiç rüya gibi gelmese bile rüya dışında başka bir bok olamazdı bu .

Kız yani sözde " içimdeki karanlık " arkasını döndü ve yürümeye başladı.

' sadece biraz bekle , yakında her şey ortaya çıkacak. Ayrıca sakın kaçayım deme , sadece bekle '

Birden gözlerimi açtım ve derin derin nefes aldım.

Ben ne yaşadım az önce ? Ne oluyordu ? İçimdeki karanlık ne ? İçimdeki ejderha kim ? Ailemi kim öldürdü ? Yakında ortaya çıkacak olan ne ? Ben neyim ?
Daha doğrusu
' ben kimim '

Aklımdaki piçlikler heycanlanmaya başladı. Yavas yavaş kitabı istediğim yere getirmeye başladım. He bu arada ilerde size çok büyük ters köşe yapacağım , şimdiden söylemesi

Okumalar bu andan itibaren umrumda bile değil. Çok şükür kitabı istediğim yere getirdim . Bundan sonrasını zevk için yazacağım.

Neyse ben ders çalışmaya gidiyom bb ♥️