DABİxREADER

1.2

Bir şey bana iyi misin, kalk artık, kendine gel ' diye bağırıyordu. Gözlerimi açtım ve masmavi gözler ile karşılaştım.

' Dabi ?' dedim cılız sesim ile
' iyi misin ?' dedi Dabi.

Konuşmadım. Sadece onun gözlerini izledim. Onu gözleri o çocuğun gözlerine o kadar çok benziyordu ki resmen aynısıydı. Dabi o çocuk olabilir miydi ?

' Dabi ?' dedim tekrar cılız sesim ile
' efendim , bir şey mi oldu ?' dedi meraklı gözler ile bana bakan Dabi.
'Dabi ben seni daha önce gördüm mü ?'
' nasıl ?'
' senle önceden tanıştık mı, biz ?'

Dabi konuşmadı. Sadece izledi. Bir şeyler söyleme konusunda kararsız gibiydi .

' nerden çıktı ?'
' hatırlıyordum Dabi , senin mavi gözlerini hatırlıyorum '

Dabi sessiz kaldı. Sadece bana bakıyordu.

' cevap ver '

Konuşmadı . Neden konuşmuyordu ki . Dabi birden elini cebine attı. Her elini cebine attıktan sonra ben bayılıyordum. Belli ki cebinde bayıltıcı bir şey vardı.

' Bayıltma Dabi beni , bir kere gerçeklerle yüzleş. Kaçma ' dedim . Fakat dediklerimin aksine Dabi kaçmayı seçti. Gözlerim kapanıyordu. İstemiyordum .

...

Gözlerimi açtım. Her yer bulanıktı. Yatağa zincirlenmiştim. Dabi odada yoktu. Hinata burdaydı.

' sen yaşıyor muydun ?' dedi Hinata
' ne alaka ?'
' 2 gündür burda uyuyorsun . Gerçi sürekli kalktın fakat sarhoş gibiydin. Şuan iyi misin ?'
' evet '
' güzel '
' Dabi nerde ?'
' işleri var. Sen uyurken buraya neredeyse hiç uğramadı. Bir ara geldi ateşini ölçtü sonra ' artık yalnızca bana aitsin ' dedi ve gitti '

Artık yalnızca bana aitsin mi ? Ne alaka ? Acaba neden öyle bir şey dedi. Kesin bir şey yaptı.

' senin karnın aç mı ?' dedi Hinata
' evet ' dedim. Mutfağa doğru gitti. Mutfak ile salon bitişikti.

Hinata geldi. Elinde çorba vardı. Biraz çorba içtim. Sonra etrafı izlemeye başladım.

Kafam karışıktı. En son karşımda bir insan vücudu yanmıştı. Sonra çok uzun bir rüya görmüştüm. Rüya mıydı yoksa benim geçmişim miydi çok hatırlamıyorum. Ve Dabi benim kulağıma artık yalnızca bana aitsin diye fısıldadı. Garipti . Şu aralar iğrenç geçiyordu. Kendimi iğrenç hissediyorum.

Hinata televizyonu açtı. Haberlere girdi. Haberlerde üvey ailemin resimlerini gördüm.

Üvey ailem , beni yıllar önce yetimhaneden özgünlüğüm güçlü diye alan ve bana asla sahip çıkmayan ailem. 15 yaşına kadar bana özgünlüğüm için baktılar fakat sonra ' öz ailemi öldürüldüğümü ' öğrendiler. Benimle yaşamak o günden sonra onlara zulüm gibi geldi. En sonunda dayanamayıp başka bir şehirden bana ev tuttular. O günden sonra ne selam verdiler ne başka bir şey. Düzenli olarak para gönderdiler masraflarımı ödediler fakat yüzüme bile bakmadılar. Onlara bu yüzden kızgın veya kırgın değildim. Kim kızının katil olduğunu öğrense onu sevmeye devam ederdi ki ? Kimse.

Onları seviyor muydum peki? Kesinlikle evet . Beni özgünlüğüm için sevselerde geleceğe yatırım olarak görselerde onları kesinlikle çok seviyordum. Yetimhaneden onlar sayesinde kurtulmuştum. Onlara çok şey borçluydum.
Üvey ailemin isimleri ' Ami ve Riko '
İkiside çok özellerdi benim için.

Haberleri izlemeye devam ettim. Birden gördüğüm yazı ile dona kaldım.

' Ami ve Riko neden cinayete kurban gittiler ? Kaçırılan üvey evlatları Kiyomi ile bağlantılı olabilir mi ?'

Bir saniye ne oluyor ? Ne cinayeti ? Benim üvey annem ve babam öldüler mi ?

Ben gine yapayalnız mı kaldım ? Onlar beni bıraktılar mı ? Onlar öldüler mi ? Hey bu olamaz! Onlar ölemez! Beni yanlız bırakmazlar! Olamaz ! Neden ? Neden? Neden bunlar oluyor?

benim ailem öldürülemez.

Her bölüm sonu aynı şey söylüyorum. Arkadaşlar ben bir bok yedim. BZJSNZJZJZ.

OF BU SEFERKİ BAYA CİDDİ.

acaba diğer bölümü nasıl yazsam .

Diğer bölümden beklentiniz neler ? Ona göre bir bölüm yazayım .

Yeni bölüm yazmaktan tam vaz geçmiştim ama yazacağım. Sizi seviyorum ♥️