DABİxREADER

2.0

Gerçeklik algısını kaybetmiş bir kız,
Gerçekler için savaşıyordu..

O kız gene yanlızdı, insanlar gene onu arkasından bıçaklamıştı fakat o insanların iyiliği için kendisiyle savaşacaktı.

O kız bendim,

Nefret dolu gözlerle içimde karanlık yada Misaki'ye bakıyordum. O benim hayatımı maffetmişti , şimdi sıra bende...

Misaki elini yukarı kaldırdı ve kocaman bir ateş yaptı ve bana gönderdi. Gözlerimi bile kırpmadan ateşin benim içimden geçmesini sağladım. Ateş beni yakmadı.

" Yanlız benim güçlerimle bana zarar veremezsin " dedim sırıtarak.

Ağzından hafifçe lanet olsun sesini duydum. Sırıtmam büyüdü. Ellerimle bir kaç nesneye dokundum ve onun üstüne fırlattım. Dengesini pek koruyamadı fakat hepsinden kurtuldu ve yere düştü.

Yere düşünce gözlerim yere kaydı. Dabi yerdeydi . Kafasından kanlar geliyordu.

O yaptıklarının bedelini ödüyordu.

Ellerim ile kendime dokundum ve kendimi yönetmeye başladım. Uçtum. Misakide ateş ile kendini uçurttu.

" Pekala senin gücün senin canını yakmıyorsa bende kendi gücümü kullanırım "

Elleri ile bir karanlık yarattı. Dur bir dakika ne ?

" Ben senin içindeki karanlığım bunu unutma " dedi sırıtarak.

Üstüme birden karanlık şeyi fırlattı. Hemen geriye uçtum fakat o karanlık şey bir nesnenin üstüne geldi ve nesne yok olduı.

Onu ses gücüm ile yenemezdim,
O zaman ateşi kullanmalıydım.

Ellerim ile kocaman bir ateş yaptım ve onun üstüne sürekli olarak gönderdim.

Yaptığı karanlık ile ateşlerimi  yok etti ve bende o an ona yaklaştım.
Her şey ellerime bağlıydı,
Ona dokunmaya çalıştım fakat o benim üstüme kocaman bir boşluk gönderdi ve ben ani bir hareketle yere düştüm.

Lanet olsun.

Üstüme kocaman bir tane daha karanlık gönderdi. kendimi kenara attım karanlık top hemen yanıma geldi.

Korku dolu gözlerime lanet ettim , hızlıca hareket ettim ve kendimi havaya uçurdum.

Bugün kaybetmeyecektim.

Ellerimde ateşi hissetmeye başladım.
Ateşim kızgınlaşmaya başladı. Ateşim nereye değse yakardı. O çok sıcaktı.

Parmaklarımla bir sürü ateş yarattım ve onun üstüne fırlattım. En sonunda bir tanesi onun üstüne doğru geldi ve yanmaya başladı. Ona ellerimle dokunup yönlendirmek için ona yaklaştım. Tam ellerim ona değecekti ki beni kolumdan kavradı ve yere itti.

Kafamdan deliler gibi kan akıyordu. Sağ tarafıma döndüm ve Dabi'yi gördüm. Onunda kafasından kan akıyordu. Kapalı olan gözleri yavaş yavaş açıldı ve gözleri benim gözlerimle buluştu.

Sırıtmaya başladı.
" Onu böyle yenemezsin Kiyomi .."
Şaşkınlık ile ona baktım.
" Onu nasıl yenebilirim ..?" Dedim.

O sırada Misaki ona gönderdiğim ateşi söndürmüştü bile,

" O senin nefretin Kiyomi, sadece nefretini yok etmen lazım"

Anlamsız gözlerle ona bakıyordum. Bu halime gülümsedi ve
" Yaklaş bana Kiyomi " dedi.

Neye güvendim bilmiyorum ama ona yaklaştım ve o beni öptü.

Beni öpmesine izin verdim ve Misaki'den hiç bir ses seda çıkmadı. Arkamı döndüm ve Misaki'yi gördüm. Yerdeydi ve nefret dolu gözlerle bana bakıyordu...

Ayağa kalktım ve onun yanına yaklaştım.
" Nefrerine karşı çıkamazsın Kiyomi .." dedi ve toz oldu.
...

AĞGGGG BEN BİR BOK YEDİM AHAJHSJSJSUSJ