2.

811 26 24
                                    

Selam! Nasıl gidiyor pamuklarım?

Ben iyiyim çok şükür pqkksnsmn  yeni bir bölüm ile sizlerleyim.

keyifli okumalar...

Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyor olacağım ♡

*

( Dedublüman- Rüya gibi 🎶 )

Ablamın saçlarını okşarken Gökhan denen adamın ismini ağzından düşürmemesi kalbimi acıtıyordu.

her şey o kadar üst üste geliyordu ki.Hem annem hem de ablam çok kötü durumdaydı.annemi yine hizmetçiler yardımı ile sakinleştirmeye çalışmış uyutmaya babama göndermiştik.Ablam ise uyuyuncaya dek yatağının kenarında oturmuş saçlarını okşamıştım.Uyuduğu halde hala yanı başında duruyor
vicdanımla konuşuyordum.

Ne yapacağız Helin? diye sorup duruyordu.

Hangi yolu seçeceksin? diye adeta haykırıyordu.

Ablamı bile bile ölüme göndere bilir miydim? Hayır.

Ailemi tekrar savaşa mermilerin arasına gönderebilir miydim?

Hayır.

Azad abim Şilan'a tecavüz falan etmezdi.kavuşmak için yalan uydurmuşlardı.Ben abimi sevdiği ile kalmayıp hayattandan da koparmalarına izin verir miydim.

Yine hayır.

Peki benliğimi,kendimi,hayatımı çürütürmüydüm? Evet.

Ailem için evet.Ben vefakâr bir kızdım.göz göre göre bu kadar insanın vebaline giremem.bu kadar insana haksızlık edemezdim.hem ben kimdim ki? benim ne kıymetim
vardı? bugüne kadar Aileme tek bir tane yararım dokunmamış sıradan zararına yaşayan bir kızdım.bu topraklarda kızlar değerli değildi.
varsa yoksa erkekler.yine de ben Ailem için Babamın,onuru için,
Ablamın,hayalleri ve sevdiği adam için.Abimin,aşık olduğu kadın için.
Annemin canı ciğerleri olan çocukları için.feda edecektim kendimi.

Ben Helin Yılmaz,Ailem için kendimi kurşunlara siper edecektim.

gözümden onlarca yaş akmaya başladı.ancak hiçbiri içimdeki sıkıntıyı alıp götüremedi.hiçbir
şey düşündüğünüz gibi değildi.
Eğer tek damla aksa her şey geçer sanıyordum ama hayır.Zilyonlarca
yaş döksen o acılar dinmezdi.
o yaşlar acılarına serpilmezdi.
eğer bir kaç damla acılarıma denk gelse belki içimdeki ateş dinerdi.

hıçkırarak ağlamaya başladığımda ablam uyanmasın diye koşar adımlarla odasından çıkıp odama doğru yürüdüm.

Kapıyı arkamdan kapattığımda daha fazla dik duramadım.dibe çöktüm.sarsılarak ağladım.

Sağ yanımda ben

Sol yanımda Ailem.

ve bilirsiniz sol taraf her zaman daha kıymetlidir.Sizden bile.

HÜZÜN ŞEHRİ +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin