Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mansur-Maalesef İnadı bırak yanıma yanaşıver artık Batacağımız kadar aşkın içine battık
Bu dünya için kendini paralaman gülünç
🪐
Çağan'la bir market bulmuştuk. Hemen yandan market arabasını kaptım, bana şaşkınlıkla baktı.
"Sadece çikolata için onu mu aldın?" "Hayır tabikide kendimede bir şeyler alıcam"
Hızlıca arabayı ittirmeye başladım. İlk önce içecekler attım arabaya. Ardından cipsler, çikolatalar, jelibonlar , kahve bile almıştım. Çağan'a döndüm
"İstediğin bir şey var mı?" "Afra markette bişey kalmadı." "Doğru"
Market arabasını kasaya doğru sürdüm. Kasanın yanında duran kinder joy'lardan da aldım. Telefonum çalınca telefona yöneldim.
"Alo" "Bu davada haklıyım. Bana yardım ediceksin." Dediğinde yüzüne kapattım. Hepsi bitince tam kartımı vericekken kadın bir kartla ödedi. Anlamaz gözlerle Çağan'a baktım.
"Avukat hanım. Davama gireceksiniz az bile" "Ben senin davandan para istediğimi hatırlamıyorum"
Tam cevap vericekken arkadan bir teyzenin sesi duyuldu.
"Ay çok yakışıyorsunuz evladım. Allah nazarlardan korusun" dediğinde şoka uğradım. Poşetleri oldukça hızlı doldurup marketten çıktım.
"Bir tane adam kadınla uğraşıyordu. Kadının koluna yapışınca, bende adamı kolundan tutup ittirdim. 'Medeniyet çerçevesinde konuşun' diyince bir atarlandı herif. Ondan sonra bir yumruk attı. Bende kendimi savunup karşılık verdim."
"Tamam kendine Avukat bul. İsmini soyismini bana at. Ben konuşurum."
"Yanımda komutanım. Afra Kutay, adama davalık yapmayıp adamla yüz yüze gelen. Davacı zaten piskopatın teki."
Bana baktı. "bildiğimi söyleyebilir miyim?" diye fısıldadı kafamı salladım.
"Adam küçük bir çocuğun canına kıymış. Adam denilirse."
