Meraba BeBekler :)Artık daha çabuk bölümler yazmaya başlayacağım çünkü artık okul bitti ki bu da bölüm yazmam daha kolay olacak demek oluyor...Neyse lafı uzatmıcam sizleri seviyorum İntikam Melekleri ❤️😘❤️...
Bu bölümü okuyan herkese ithaf ediyorum(umarım doğru yazmışımdır)...
***********************
Lütfen Doruk yanılmış olsun casus Beril olmasın.O olmasın...
Beril, belki de tüm çete içinde en masumumuzdu ve saftı.Yalan söyleyecek ya da arkadan işler çeviricek bir kız değildi.Zaten onunla ilk karşılaşmamızda da bu bariz bir şekilde ortadaydı.Nerden derseniz de bir gün Dorukla erkenden bizim bara gittik.Uzun bir süre orada kalınca yüksek sesten başım şiştiği için yürümeye karar verdik. Bu arada benim anlattığım kadar buralar pek sakin değildir hele de saf ve masum olarak adlandırılan kimseler için.Çünkü buradakilerin çoğu ya madde bağımlısı veya satıcısı ya eskortluk yapan kızlarla dolu ya da polislerin köşe bucak aradığı insanlarla dolu.Ayrıca burada bu kadar bar varken hepsinin neden benim barımı en çok tercih edildiği ve işlediğinin sebebi de polislerin buraya elini kolunu sallayarak giremeyeceklerini bilmelerindendir.Beril konusuna gelirsek de Dorukla birlikte gezerken bir grup genç tarafından taciz edilen biri dikkatimizi çekti.Kızın çığlıklarını duyduktan sonra ben ve Doruk olaya el atmıştık ve daha sonra onu her ne kadar zor olsa da çeteye dahil etmiştik.Bize hala o gün neden orda olduğunu hala açıklamadı ayrıca.O kısım hala gizemini koruyor.
O bizim gibi pis işler yapmak yerine;dağ evinin temizliğini yapmak,akşam toplantılarında yediğimiz yemeği pişirmek,junior Doruğa (ki bana göre başbelasının teki ) bakmak gibi işleri o yapıyordu.Bazen tanıdığı önemli kişiler sayesinde işlerimizi kolaylaştırıyordu.Bizi Mert'e satıcak biri değildi o.Tamam kesin olarak Doruk dışında kimseye güvenmem ama ona normal insanlardan daha çok güveniyordum.Belki de en büyük hatayı burda yapıyorumdur kim bilir !Belki de güvenimin arkasına saklanıp bizi arkadan bıçaklamıştır.
Bunu kesin olarak çözmek için çeteye haber verip dikkatli olmalarını en ufak bir ayrıntıyı dahi atlamamalarını söyledim.Hepsi beni anladığını belirten sözler söyledi.Bunu hallettikten sonra Doruğun içinde olduğu arabaya yönlendim ve arabaya bindim.Ne yalan söyliyeyim kireç taşı gibi bembeyaz tenli bir Dorukla karşılaşmayı beklemiyordum açıkçası.Ona bu şaşkınlığımı belli etmemek için direk konuşmaya başladım.
"Doruk sürücü koltuğuna ben geçicem iyi gözükmüyorsun."
"Önemli değil Deniz ben hallederim."
"Bu bir öneri değildi biliyorsun değil mi?"
"Vazgeçmiceksin değil mi!" Dedi ve bıkkınlıkla karışık bir nefes verdi.
"Tabikide hayır ne zaman vazgeçtiğimi gördün!" Dedim zorla gülerek.
"Kendinden vazgeçisinin her saniyesine tanıklık etmiş birine mi bunu diyorsun bebekim (!)"
Gülümsemem yerini soğuk bakışlara bıraktı.Doruğun yüzüne bir müddet baktım ve cevap vermeden arabadan inip onun oturduğu tarafın kapısını açtım.
"Doruk in şurdan!"
"Off Deniz offf offf " diye söylenerek yan koltuğa geçti.Ben de arabaya biner binmez önüme dönüp gazı kökledim.Bir anda bunu yapıcağımı tahmin etmeyen Doruk koltuğa yapıştı ve yapışmasıyla inlemesi bir oldu.
"Junior Doruğun bezleri aşkına!Deniz bir dahaki sefere uyarsan nasıl olur?Zira şuan belimi hissetmiyorum."
"Kes sesini Doruk bebek gibi mızıldanma(bu nasıl bir kelime bilmiyorum açıkçası)."
