~Mor Lotus~ / K. muzan

Bölüm 6,5

|Aptallar, ne kadar çok olurlarsa olsunlar: Her zaman aptal olarak kalır. Dünyadaki tüm aptalları da toplasanız, akıllı birinin ortaya attığı fikrin benzerini bile düşünemezler.|

|6,5|

< Kasaba >
💫

İota'nın Bakış Açısı

Öyle çarşı pazar dolaşırken, ne yapacağımı düşünüyordum. Malikaneden uzakta, ve neresi olduğunu bilmediğim bir kasabadaydım. - Belki de köy?-

Elimde kılıcım, yoktu.

Kargam, yoktu.

Adam akıllı kıyafetim yoktu.

Sınıfta kalmışım da haberim yoktu-

Öhm. Neyse. Karga ve kılıcı almak sıkıntı değildi, her türlü o aptal kuş katanamla beraber yanıma gelecekti.

Peki...

O zamana kadar hadi bir han bulalım.

.

.

.

• HAN

İota'nın Bakış Açısı

Hancı paramı sömürdü. Hancı senin ben taa...

Oflaya puflaya üst kattaki odaya çıktım. Pahalı olabilir, ama gayet iyi.

Yan odamdaki insanlar ses yapmasa daha da iyi olabilir gerçi, ne gürültü ama. 

Sinir bozucu sesi umursamamak isterdim çok, ama mümkün mü ki? Öylesine aşikar ve belli...

Nefes vererek olduğum yeri boş bıraktım, yan odaya ilerledim. Kapıyı 3 defa çaldım. Gürültüden duymuyorlardı.

Hızla açtığımda içerideki herkes bana döndü.

Bir bakalım...

Kelebek tokalar, uzun saçlı ve haorili bir kadın, tekrar kelebek tokalar.

Oh... Sanırım uzun saçlı ve sevecen görünen kişi bir Hashira, Çiçek Hashirası. Çiçek sütunu mu demeliyim? Eh, herneyse.

İçime doğdu. Bu kadın net hashira.

Beni gördüğünde yüzü şaşırmış gibiydi, çekişen 2 kızı ayıldığında bana yaklaştı.

Kanae-" Ah, canım, iyi misin?"

-" Bu kadar ses olmasa daha iyi olacağım, büyük abla."

Kanae-" Büyük abla?"

-" Evet, büyük abla?"

Kanae-" Ara, ara~! Ne kadar tatlısın böyle! Ailen nerede?"

Söylesem inanmazsın.

-" İblis. Annemi pis bir iblis yedi. Arkasında kalanları fare kemirmek istedi, ama kuyruğunu tilkiye kaptırdı."

Herkes sessiz olduğuna göre, odama dönüyorum.

Huzurla geri döndüğümde odanın en köşesine yerleşmiş fare ve kılıcımı fark ettim.

Demiştim, bu kuş beni buluyordu.

Bekle, nasıl gelmişti!?

Yanık bile yoktu! Oha!

Karga-" Gak! Gak! Kuzey ormanından iblis geliyor, savunmaya hazırlan! Gak! Gak!"

-" Hashira var burada-"

Karga-" Üst Ay 2! Gağğğğk!"

-" Tamam be! Çığırma! Deli manyak."

Hiç karışmak istemiyorum ama yapmam gerek, sonuçta bu karga beni serbest bırakmayacaktır. Şerro karga. Pis.

-" Tamam, bir yerlere saklan sen. Beni gizlice takip et- hatta dur, git ve iblis avcısı sınavının yapıldığı dağ buradan ne kadar uzakta onu bul! Sonra da beni oraya götürürsün!"

Karga-" Gak! Gak!"

Karga hızla uçup gittiğinde bende derin bir nefes aldım. Tamam, burası bir iblisin yaşaması için uygun hava koşullarına sahipti ve o kadar da güneşli olduğu söylenemezdi.

Ama nasıl tek çizik bile almazsın be canım kargam?

Neyse ne, o şeyi gönderdiğine göre derin bir uykunun tam vakti.

Kendimi yatağa atarak son hız yorganı üstüme çektim. Ne pamuklu, ne güzle bir yer yatağı...

Gözlerim tamamen kapandığında uykunun zincirleri bedenimi esir almıştı.

.

.

.

Dışarıdan gelen bağırış ve katana sesleri beni güzelim uykumdan uyandırırken, söve söve giyiniyordum.

Bu şerefsiz Douma! Başka zaman gelmezsin piç! Haysiyet yoksunu!

Kasabada dolaşırken aldığım tilki maskesini ve haoriyi giydim. Şimdilik bununla devam.

Kılıcımı aldım, kınına taktım, saçlarımı topuz yaptım, aşağıya, Douma'yı geldiği yere geri şutlamaya gittim.

.

.

.

Hashira yaralıydı, diğer kızlar neredeydi bilmiyordum ve şu koca kasabada bir üçümüz kalmış gibiydik.

-" Uzak dur."

Maske sesimi biraz olsun değiştirirken Hashira arkamda yaralı şekilde yatıyordu.

Bir hamle.

Hashiraya yapacağı tek hamle öldürmeye yeterdi.

-" Güneş doğacak, git."

Douma inatla kalıp benimle konuşurken, son çare nefes stilimi kullandım.

-" Gece Nefesi: 6. Form; 1. Biçim, Gerçek Rüya.."

^^