~Mor Lotus~ / K. muzan

Bölüm 9

| Bir Tanrı'nın sözleri değil bunlar, paramparça ruhlara aitler.|

|0, 9|

< Avcı Seçim Dağı>
🎓

İota'nın Bakış Açısı

Çok sevgili kargam sözümü dinleyip sınavın yapılacağı Dağı bulmuştu.

Ve ben, 1 ayın sonunda, dağa gelebilmiştim....

Off, ne çok şey yaşandı yahu! Bir rahat edemedim. Şu sınavı geçip resmi bir iblis Avcısı olduğumda huzura kavuşacağım yemin ediyorum!

Ah, tamam, tamam!

Biliyoruz ki bu olmayacak, maalesef.

Yüksek dağa tırmanırken wisteria(?) çiçeklerinin kokusu burnumun kaşınmasına sebep olmuştu. Biraz uğraştıktan sonra gelmeyeceğini düşünüp bırakmıştım.

Dağın iç kesimlerine girdikçe duyduğum sesler doğru zamanda geldiğimi göstermişti.

Ne yapmaları gerektiği söyleniyordu.

7 Günün sonunda, dağın başına canlı dönen herkes iblis avcılığına hak kazanır.

Anlaşılan insanlar, her canavar dan daha korkunç...

Neyse, salla gitsin.

Beyaz saçlı kadın konuşmayı bitirince herkes dağıldı. Bende kafama göre takıldım.

1. Gün

Etrafta iblis yoktu, yalnızdım. İnsanlar da görünmüyordu. Bende yanımdaki mochilerden yiyerek gezmeye başladım.

Güzel dağ aslen, keşke iblis sınavına vermeselermiş. Güzel ilaçlar yapılırdı buralarda..

Günün sonunda hiç iblis ile karşılaşmadım.

2. Gün

Öğlen saatleri olmasına rağmen bugün dahi kimseden ses soluk yoktu. Hadi iblisler Kibetsuji olduğumu anladı diyelim, insanlar nerede amk?

3. Gün

Bu cidden yetmişti. Koskoca dağda yalnız olduğumu düşünmeme ramak kalmıştı. Bende elimdeki son kozu oynayacaktım.

Elimi kılıcıma attım, ve Gece Nefesi’nin
7.form, 1.biçim'ini kullanmaya hazırlandım.

-" Gece Nefesi 7.form, 1.biçim: Karanlığın efsanesi. "

Kılıcım uzun, siyah bir flüt şeklini alınca çalmaya başladım.

Karanlığın Efsanesi, müzik ile bağlantılı bir biçim. Anlamsız duyulan notalar aslında iblisleri çağırıyor.

Bu, onlar için güzel bir marechi melodisi. Duydukları her an insanları yemiş de karınlarını doyurmuş gibi mutlu olurlar.

Ve bam!

Onlar bu mutluluk duygusu içinde kaybolurken ben kafalarını keserim. Neyse, kısaca yanıma gelene kadar tatminn olmayacaklar. Bekleyelim bakalım...

.

.

Aow, anlaşılan biraz fazla işe yaradı. Yakın çevremdeki neredeyse tüm iblisler geldi.

Harika~! Şimdi bunlardan kurtulup kalan zamanımı dinlenerek geçireceğim! Böylece hiç iblis öldüremedik diye sızlanmam.

Bunlar da bir şey sayılmaz gerçi...

Ama kölenin evinde altın mum bulmayı beklemiyorum, yani boşver.

-" İyi uykular çocuklar, lütfen geberin. "

Hızla hepsinin kafasını kestim. Bitmişti, kısaydı ama bitmişti.

Şimdi ise dağın yukarsına çıkıyordum.

4-5-6. Gün

Dağ bitmek bilmiyordu, bende bazen mola verip 7. Form 1. Biçimi uygulayarak iblis kesiyordum. Çoktan 50 olmuş, hatta geçmiştir.

Ama hâlâ tek bir insan ile karşılaşmadım...

7. Gün

Son gündü ve ben dağın başına ulaşmıştım. Herkesten önce gelmiştim ki etraf boştu. Gerçi bekleyen iki kişi vardı.

İki siyah saçlı...

Adam?

Bildiğim kadarı ile, Kagaya'nın soyundaki erkekler siyah saçlıydı-

Pekâlâ... Bunu bu bölüm çok kez yaptım ama olsun, salla gitsin.

Beni selamladılar ve konuşmaya başladılar.

Kısaca: Cevher seçtim.

Daha doğrusu sen tek kişi bendim.

Herkes ölmüştü.

Dağda kurtulan sadece bendim.

Hah!

İblis Avcısı olmak bu kadar basit, ama onlar yapamıyor...? Aman Tanrım, bu berbat. Neyse ki daha iyiyim.

^^