Evet bilin bakalım pazar günü yine erkenden kalkan kim?
"Açelya!"
"Uyuyorum ben!"
"Anneye ses yükseltme kalk hadi!"
Dedi ve daha hızlı kalkmam için perdeleri sonuna kadar açıp üzerimdeki yorganı çekti. Ya anne sabahın köründe ne olabilir bi bırak ta uyuyayım be kadın.
"Annem sorması ayıptır gene ne oldu ya biraz geç kalkın niye sabahın köründe uyanıyorsunuz?" Annem göz devirip saati gösterdi.
"Saat 10.30 Açelya Hanım ne erkeni?"
Ne söylesem kaldıracağı için daha fazla uzatmadan yataktan kalktım. Odamdaki küçük lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım ve aşağı indim Annem çoktan inmiş masaya oturmuştu babam da hemen yanına oturmuş gazete okuyordu.
"Günaydınlar Ekrem bey" babamın yanağından öpüp kendi yerime oturdum mis gibi sabah kahvaltısı vazgeçilmezimdir.
"Günaydın kızım." dedi babam çayları doldururken bende o sırada ekmeğimin arasına reçel sürüp annemin yağda kırdığı yumurtayı koydum.
"Kızım midesiz mısın sen o nasıl kombinasyon?" Diye sordu Annem yüzünü buruşturarak.
"Aynı babana çekmişsin" babama baktığımda o da farklı bir reçelle aynı şeyi yapmıştı. Gülümseyerek ellerimizi çakıştırdık.
"Anne bugün kurabiye yapma kararı aldım. Rüyamda çok güzel yapıyordum tam yancakmı pişcekmi diye beklerken uyandırdın nasıl tutturdun ya?"
Hep bir ağızdan güldük hepimiz nasıl yemek yaptığımı biliyorduk.
"İyi yap madem." Neyli yapsam acaba?
***
170 derecede 10 ila 12 dakika arasında pişirin.
Kurabiyeleri fırına verip ellerimi belime yasladım ve rahat bir nefes verdim.
Youtubedeki tarifi anlatan abla ne dediyse onu yapmıştım valla olmazsa onun suçu.
Tam elimi yüzümü yıkayayım derken kapı çalınca kapıyı açmaya gittim. Tabi açınca kapıda Çakma Yunan tanrısını beklemiyordum. Üzerinde bu sefer daha rahat şeyler vardı altında siyah bol bir eşofman üzerinde de lacivert sweet vardı bu çocuk niye ev kombiniyle bile güzeldi ki anasını satayım. Birde bana bak altımda şalvar diyebileceğiniz desenli saçma bir alt üzerimde de düz beyaz bir tişört vardı kafamda ise bandaj. Vasat durumdaydım.
Ayaz kapıyı açtığımda onu yaptığım gibi beni bir süzdü sonra ağzından kıkırdamaya benzer boğuk bir ses çıktı.
"Ne gülüyon be!" Tek kaşımı kaldırarak istemsizce çıkıştım. Evdeyiz kardeşim abiye mi giyelim?
"Kim gülmüş?" Dedi sahte bir şaşkınlıkla gözlerini büyütürken sağına soluna bakındı.
"Niye geldin sen?" Elindeki tabağı bana doğru uzattı ona odaklanmaktan elinde tabak olduğunu görmemiştim.
"Annem gönderdi."
Tabağı aldığım sırada annem kapıya geldi ve Ayazı gördü.
"Aa Ayaz oğlum geç kapıda kalma." Dedi gülümseyerek.
"Yok Ayşe Abla annem kek gönderdi onu getirdim gideyim ben.
Annem daha fazla ısrar etmeden kafa salladı.
"Tamam oğlum teşekkür et annene."
Annem kapıyı kapattı ve bana döndü.
"Açelya?"
"Efendim."
