Bu bölüm yazdığım en iyi bölümdü galiba 😍😍😍😍
______
Yazardan
Haberi öğrendiklerinde hızla arabaya binmiş ve hastaneye ulaşmıştı Açelya ve Ayaz.
Açelya yol boyu ne oldu? Nasıl oldu? Şimdi nasıl? Diye düşünmüş durmuş Ayaz ise onu sakinleştirmek için her yolu denemişti. Ve başarılı da olmuştu.
Ayaz Arabayı otoparka park eder etmez Açelya arabadan fırladı ve hastaneye doğru hızlı hızlı yürümeye başladı. Annesi Son 1 2 haftadır zaten bir garipti Açelya bunu fark etmişti annesinin nefes nefese kalıp bir köşeye sindiğini, normalden daha fazla uyuduğunu fark etmişti ancak ne zaman annesine sorsa annesi hiç bir şey olmadığını söyleyip geçiştirirdi. Açelya daha fazla sorgulamadığı için kendine kızgındı şuan.
Hızlı hızlı yürüyen Açelyaya 2 adımda ulaştı Ayaz. Boyu uzun olduğu için Açelyanın 2 adımı onun tek adımı oluyordu. Böylece aralarındaki mesafe açılmadan Ayaz ona ulaşıyordu her zaman.
Açelya girişteki kadının yanına gidip konuştu,
"Ayşe, Ayşe Akpınar nerede?" Diye sordu Açelya. Kadın bilgisayarından birşeylere bakıp,
"1992 numaralı odada." Dedi.
Ayaz kafa salladı ve Açelyanın elini tuttu ikisi de bu hareketin farkında değildi şuanlık.
1992 numaralı odaya girdi ikisi de. Ayazın annesi ve babası Esin ve Halit,
Açelyanın babası, Ekrem de buradaydı. Doktor ise onlar girince odadan ayrılmıştı.
Açelya Ayazın elini bırakıp annesinin yanına oturdu. Ayaz elinde bir boşluk olduğunu hissetsede öylece bakmaya devam etti.
"Ne oldu? Neyin varmış?" Diye sordu Açelya annesinin saçlarını okşayarak. Annesi de ona hasta olunca hep bu hareketi yapardı. Annesinin yeri bambaşkaydı.
"Kızım sakin." Annesi ellerinin üzerine elini koydu ve yumuşak gözlerle ona baktı.
"Neyin varmış?" Diye sordu Açelya.
Babası annesinden önce konuşmaya atladı.
"Annenin karın boşluğunda tümör olduğunu söyledi doktor. Hemen korkma kızım iyi huyluymuş daha fazla büyümeden amilyata alınıp iyileşecek annen." Dedi babası. Açelyanın ağzı o şeklini aldı.
Açelya duyduklarıyla üzülmüştü ancak annesine üzüntüsünü gösterip onu bir daha üzmek istemiyordu.
Anlayışla kafasını salladı ve annesinin ellerine bir öpücük kondurdu.
"Ne zaman peki amilyat?"
"Yarın." Açelya kafasını salladı. Annesi de,
"Kızım hadi geç oldu siz burda kalmayın yarın okulun var eve git."
Annesinin burada bile okulu düşünmesi, Açelyanın göz devirme isteğinin gelmesine neden olmuştu ancak yapmadı. Zaten her türlü gitmeyecekti annesinin amilyatı vardı yarın ancak şu anlık uzatmadı her ne kadar burda kalmak istese de annesi onu eve gönderirdi bunu bildiği için ısrar etmedi. Sakince kafasını salladı.
"Hatta Çisem aşağıdaydı onu da al birlikte gidin Damlayı da arayın kalın bizde yanliz kalma evde."
Açelya kafasını salladı.
"Halit sen çocuklarla dön ben Ayşemle kalacağım bugün." Halit kafasını salladı ve Ekremle bir şeyler konuşup Ayşeye döndü,
"Çok geçmiş olsun yarın amilyata alınmadan geliriz biz." Dedi ve Açelya ve Ayaza döndü,
