Selamlar! 1. Bölümle gelmiş bulunmaktayım. İlk iki bölüm biraz kısa bu yüzden ikinci bölümü yarın yayımlarım büyük ihtimalle. Bölümlerin ortalama uzunluğu ise 1500 kelime civarında. Yaz boyu sıkça bölüm atmayı umuyorum.
Daha önce de söylediğim gibi bu benim yazdığım ilk kitap. Daha öncesinde kısa hikayeler karalardım ancak bu çok farklı. Mükemmel değilim ve eksikliklerim tabii ki var. Bunun farkında olarak yapıcı eleştiriler yapmanız beni geliştirecektir. Gördüğünüz yazım yanlışları, mantık hataları vb. fark ettiğiniz şeyleri belirtebilirsiniz. Yazdıklarınızı dikkatle okuyor olacağım.
Öyleyse, keyifli okumalar...
&&&&
Akıp giden pembeleşmiş suya boş gözlerle baktım. Kaçıncıydı bu? Saymamıştım. Korkaktım ben, düşüncelerini gerçekleştiremeyen bir korkak. Kapının yeniden yumruklanmasıyla irkilmedim bile. Tepkilerimi kaybedeli çok olmuştu. Gelen bağırış sesine odaklandım.
"Çık artık şu banyodan! Bir yerlere kilitlenmeyi bu kadar sevdiğini bilmiyordum!"
Oturduğum fayans zeminden kalkarken zihnime dolan anıları düşünmemeye çalışıyordum. Suyu kapatıp bornozumu giyindim ve kuşağını bağladım. Kilidi açıp banyodan dışarı adım attığım sırada kapının önünün boş olmasıyla rahat bir nefes verdim. Ona görünmeden odama gitsem iyi olacaktı.
Odama girdiğim gibi üzerimi giyindim ve saçlarımı kurutmadan dağınık yatağıma girdim. Yastığımın altındaki telefonum ard arda titrediğinde şaşırmıştım. Telefonu elime aldım. Bu saatte kim mesaj atardı ki? Daha doğrusu, kim bana mesaj atardı ki? Ekranı açıp mesaj uygulamasına girdiğimde kayıtlı olmayan bir numaradan olduğunu gördüm.
053***: Yarın okul açılıyor.
053***: Ne kadar heyecanlı olduğumu tahmin bile edemezsin!
053***: Gerçi beni tanımadığın düşünüldüğünde...
053***: Neyse, uzun bir aradan sonra seni tekrar görebileceğim.
053***: Yani bir hafta kadar sonra... Yanlış anlama sapık falan değilim! Sadece özlemiş biriyim...
053***: Biraz fazla konuştum, artık uyumalıyız.
053***: İyi geceler Elpis...
Mesajları okurken ne hissetmem gerektiğini kestiremiyordum. Bu da neyin nesiydi? Açıkçası beni tanıdığını düşünmüyordum. Dalga geçmek amaçlı yazmış olabilirdi. Mesajlara görüldü atıp uygulamadan çıktım ve telefonu kapattım. Uyuyamayacağımı bilsem de gözlerimi kapatıp düşüncelere daldım...
&
Aldığım bir saatlik uykuyla yatağımdan kalktığım gibi hazırlandım. Evde kaldığım her saniye daha da daraldığım için kahvaltı yapmadan çıktım. Her zamanki gibi okula erkenden gidecek ve müzik dinlerken kitap okuyacaktım. Okulda yaptığım tek aktivite buydu. Şikayetçi değildim. Kitaplar insanlardan çok daha iyiydi.
Lise sona geçmiştim ancak heyecanlı değildim. Hedefim veya hayalim yoktu. Hayal kurmayı uzun süre önce bırakmıştım. Hayatta istediğim herhangi bir şey de yoktu, amaçsızca yaşıyordum.
Gelen otobüsle oturduğum yerden kalktım ve düşüncelerimin beni terk etmesine izin vererek otobüse bindim. Cam kenarına oturduğum sırada cebimden çıkardığım kulaklığımın düğümünü açmaya çalışıyordum. Başardığımda kulaklıkları taktım ve rastgele bir müzik başlattım.
Dip - Madrigal
Çıkan şarkıyla yüzümde istemsiz bir gülümseme belirdi. Hemen kendimi toparladım ve başımı cama yaslayıp akıp giden yolu seyrettim.
Kısa süre içinde okula vardığımda çantamı sınıfa bıraktım. İçinden kitabımı aldığım gibi bahçede her zaman altında oturduğum ağacın yanına gittim. Kendimi ağacın altına bıraktığımda esen ılık rüzgar saçlarımı hafifçe uçuşturdu. Rahat bir pozisyon alıp kitabıma kaldığım yerden devam ederken odaklanmam yalnızca saniyelerimi almıştı.
Yaklaşık yarım saat geçtiğinde üzerimde bir çift göz hissetmemle telefonumun titremesi bir oldu. Baktığımda aynı numaradan yeni mesajlar olduğunu gördüm.
053***: Yine çok güzelsin.
053***: Ayrıca attığım mesajlara cevap vermemen gözümden kaçmadı değil ;)
Mesajları okuduğum an başımı hızla kaldırıp etrafa bakmaya başladım. Bana bakan kimse yoktu. Telefonuma döndüm.
Tulû: Kimsin?
053***: Çatma kaşlarını öyle, etrafına bakarak beni bulamazsın.
053***: Ayrıca kim olduğumu çok yakında öğreneceksin Sevgili Elpis.
Karmakarışık bir ifadeyle ayağa kalkıp okula yürümeye başladım. Kim olabileceğini bilmiyordum. Önceki mesajlarında onu tanımadığımdan bahsetmişti. Elbette tanımadığım birini bulmaya çalışmayacaktım. Yeni birini tanımak istediğimden de emin değildim.
Bölüm Sonu.
Düşüncelerinizi belirtmeyi ve beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın!
Görüşmek üzere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Kimsem
Teen Fiction"Biraz kendinden bahsetsene." Sesiyle ona baktım. Beni tanıyormuşçasına parlayan gözlerine baktım. Anlamadığımı sanıyordu. "Beni zaten tanıyorsun anladığım kadarıyla?" Şaşırdı, ancak bu kısa sürdü. Etrafa kısa bir bakış attıktan sonra gözlerimizi b...
