Chapter 09🌟

653 77 29
                                    

"ඔච්චරටම වෙරලු දොල දුකනම් තමුසෙගෙ දරුවගෙ අප්පච්චිට කියනවා . නිකම් බොරුවට මල් වත් නැති වෙරලු ගහේ ගෙඩි හොයන්නෙ නැතුව"

ඌ එහෙම කියලා ඉස්සරහ හැරිලා මුකුත් නොව්නා වගේ යන්න යද්දි මන් උන් ‍යන දිහා බලන් හිටියේ ලැජ්ජාවට මාව රත් වීගෙන එද්දි . වෙරලු ගෙඩියක් තියා මලක්වත් නැනේන්නම් . වස විලි ලැජ්ජාවයි .

අම්මේ සුතු පුතාගෙ රෙදි ගැලව්නෝ!!!!

------------------------------------------------------------------------

හෙඩාලා එතනින් ගියාට පස්සේ අපි ටිකක් වෙලා කලාගාරෙ පිටි පස්සට වෙලා හිටියෙ කරන්නෙ මොකක්ද කියලා හිතා ගන්න බැරි උනු නිසා . කොහොම මොන වැඩේ කලත් හෙඩාලට අහු උනා කියන්නෙ ලෙප්ට්ම තමයි කියලා අපි දැනගෙන හිටියා ..අනික අපේ සෙට් එකයි උන් සෙට් එකයි , නයි සෙට් එකයි මුගටි සෙට් එකයි වගේ නිසා ඔය ගිය පිම්මෙ පිනාගෙ කනට ඕක දැම්මදෝ කියලා සැකයකුත් අපිට තිබ්බා . පිනාගෙ කනට ගියා කියන්නේ ඕක ගෙවල් වල මිනිස්සුන්ටත් කියලා පන්තිත් තහනම් වෙලා මලෝත්තක් වෙයිද කියන බයත් හිතේ නොතිබුනාම නෙවෙයි . පස් දෙනාම හිටිය හිටිය තැන් වලට වෙලා නියපොතු කකා කල්පනා කලේ ඉස්කෝලේ ඉන්නවද , නැත්නම් තාප්පෙන් පැනල ගෙදර යනවද කියලා . කලාගාරෙ පිටි පස්සේ කෙටි තාප්පේ දිහා බලන් කල්පනා කරපු උන්ට මම ඇස් වලින් පෙන්නුවෙ බැබලි බැබලි තියෙන කෙටි තාප්පේ .

"මොකෝ කියන්නෙ පනිමුද ඕයි"

"පනින එකනම් අව්ලක් නෑ යුරා ..ඒත් බන් බෑග් ටික පන්තියෙනේ"

"ආහ්හ් කොහෙන් හරි මොකක් හරි හුට්ටප්පරයක් තියෙනවනෙ"

"අනේ මේ බන් , ලමිස්සියො වගේ හැන්ගි හැන්ගි ඉන්නැතුව යමන් බන් පන්තියට , වෙන දෙයක් වෙයිනෙ රෙද්ද "

"මූ කියන කතාව හරි යුරා . පැනල ගියොත් ඒක අපේ නම්බුවක් තියෙනවනම් ඒකටත් සෙට් නෑනෙ , අනිත් එක උබ කොච්චර කිව්වත් ඕකෙන් පනින්න අපිට උබව උස්සන්නත් වෙනවනෙ බන් . ඊට මීට හොදයි ගුටි කන්න හරි පන්තියට යන එක"

සදනුවා එහෙම කියද්දි නම් මට ආච්චී වැහීගෙන වැහීගෙන ආවේ අච්චිගේ සීයත් ඒ පිටි පස්සෙන් එද්දි .

Everlasting   (Nonfiction Bl)   ,  {Slow Update}Where stories live. Discover now