Chapter 17🌟

604 66 17
                                    

එයා කිව්ව දේට මට ලැජ්ජාවක් දැනෙද්දි මන් බිම බලාගත්තත් මාව ආයෙත් එයාගෙ තුරුලට ඇදලා ගත්තු එයා මට හුස්මක් ගන්නවත් අපහසු තරමටම මාව කිටි කිටියට තුරුලු කර ගනිද්දි ඒ උණුහුමෙන් ඈත් වෙන්න ලෝබ උන මමත් තව තව ඒ උණුහුමට ගුලි උනා ..

"මගේ මී පැටියා"

එයා කියනවා ඇහෙද්දි මට කදුලු අතරින් හිනාවක් පැන්නා . මෙච්චර දෙයක් වෙලත් අපි ඉන්නේ බස් හෝල්ට් එකේ කියන එක අපිට අමතක වෙලා තියෙද්දි එක පාරටම ඇහුනු කටහඩ නිසා අපි ඉක්මනට ඈත් උනා ..

"ක් හැම් ඇති නේද බන්"

------------------------------------------------------------------------

අයියගෙ තුරුලෙන් ඈත් උන මම එයා දිහා නොබලම අපේ උන් ලගට යද්දි උන් මුකුත් නොහා ඉදපු එකනන් ඇත්තටම මට සහනයක් උනා . මොන දේ උනත් මගෙ හිතේ අයියා ගැන ආදරයක් තිබ්බත් එයාවත් මගෙ යාලුවොවත් මේකට මොනවා කියයිද කියලා මන් දන්නෙ නෑ . හොදම දේ තව ටික කාලයක් මේ දේ මගේ හිතේම තියාගන්න එක .

බස් එක එනකන්  හෝල්ට් එකට වෙලා බලන් හිටිය මගේ හිතේ අයියා මාව තුරුලු කරගත්ත සතුට තිබ්බේ ටික වෙලාවයි . මගෙ සතුටට වැඩි ආයුශ නැද්දෝ කියලත් හිතෙනවා මට ..

"යුදීශ්වර"

අපි කිට්ටුවෙන්ම කෙල්ලෙක් අයියගෙ නම කියලා කතා කරනවා ඇහෙද්දි ඒ පැත්ත බලපු මන් දැක්කෙ පියුමිව වෙද්දි තවත් එතන ඉන්න මගෙ හිතට අපහසුවක් දැනෙද්දි බස් එක එනකන්වත් නොයිද මන් එන්න හැරුනත් මට එයාගෙ කට හඩ ඇහුනා .

"ආරු"

"අයියේ"

"කොහෙද උබ යන්න හදන්නෙ"

"----------"

"ඉන්න තැනම හිටපන්"

ඒක ඉල්ලීමක් නෙවෙයි අන කිරීමක් වෙද්දි තවත් මොනවත්ම නොකියපු මම නැවතුනා . ඒ දෙන්නා හිනා වෙලා කතා කරද්දි මගෙ හිත කොච්චර රිදුනත් මේ ටික වෙලාව ඉවසන් ඉන්නම වෙනවා කියලා මන් හිතට බලෙන්ම කියාගත්තා . ඒත් ,

"කියපන් බන්"

"මොකක්ද යුදීශ්වර , බන් බන් ගාන්නේ"

"බන් ගාන්නෙ නැතුව වෙන මොකක් කියන්නද මන් උබට"

"ඇයි යුදීශ්වර කේන්තියෙන් වගේ".

Everlasting   (Nonfiction Bl)   ,  {Slow Update}Where stories live. Discover now