+10+

481 23 22
                                    


Hola, iyi okumalar

‧͙⁺˚*・༓☾ ღ ☽༓・*˚⁺‧͙

"Cenan. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum ama bende seni abim olarak görmüyordum sadece duygularımı kontrol etmek için aramıza mesafe koymaya çalışıp sana abim diyordum inatla. "

Arif oynadığı ellerine baktı.

"Sorun değil güzelim. Artık saklamana gerek yok. "

Cenan, Arif'in ellerini tuttu. Böylece gözleri buluşmuştu. Arif tekrar utançla gözlerini yere çevirse de aklı o gözlerdeydi. Cenan'dan etkileniyordu ama üvey abisiydi ve bunun yanlış olduğuna kanaat getirmişti. Bu yüzden odağını başka kişilere vermeye çalışmıştı. Kime güvense boş çıkmıştı malesef. Özellikle Cemil.. Neyseki şimdi Cenan'ında ona aşık olduğunu söylemesiyle kalbi sanki bu an için yanıp tutuşmuş gibi heyecanla atmıştı.

Cenan ise Arif'in ona yüz vermeyeceğini onu tersleyeceğini düşünmüştü. Uzun bir süre boyunca üvey kardeş olsalar da ona asla kardeş gözüyle bakmamıştı, bakamamıştı. Belki ona olan aşkını hiç söyleyemeyecekti ve mezara kadar götürecekti bu aşkı. Ama söylemişti.. Söylemişti ve hiç de hayal ettiği gibi olmamıştı. İyi ki söylemişim diyordu kendine. Yoksa Arif'in ona olan aşkını hiçbir zaman bilmeyecekti belki de. Neyseki bütün kötü olayları yaşamış bitmiş ve sonunda en güzel an gerçekleşmişti.

Arif'in sürekli öpmek istediği ama uzaktan izlemekle kaldığı dudakları ona ait olmuştu. Cenan için hayatının en güzel dakikalarıydı. Arif onun için özeldi. Hayatında kimse onun mafya olduğunu bilmiyordu. Hayatındaki kimseye tamamen güvenmiyordu. Ama Arif farklıydı. Cenan'ın ilk ve sonsuza dek sürecek aşkıydı.

----

(1 hafta sonra)

Arif eve dönmüş Cenan ile yaşamaya başlamışlardı. Yanlızca bir kaç hafta önce anne ve babalarının öldürüldüğünü öğrendikleri üzgünlerdi. Cenan sabah akşam araştırıyordu. Arda'nın adamlarının bu işte bir parmağı olduğunu anlamıştı ama Arda ve çetesi ölmüştü. Onlar cezalarını çektiği için içi rahattı. Sıra Arif'le geçireceği mutlu huzurlu yıllardaydı.

Emre birkaç gün önce hastaneden çıkmıştı. Sol kolu ve bacağı kırılmıştı ama Ömer ona yardım ediyordu. Her ne kadar Arda'nın adamlarından olsa da ona güvenmişti çünkü diğer adamlara benzemiyordu. Hem bina yıkılırken Arif ve o, Ömer sayesinde kurtulmuştu. Ona borçlu hissediyordu ve içinde anlam veremediği bir duyguyu hissediyordu ona karşı. Arif sık sık onu ziyaret edip yardım etse de Ömer Emre'ye taşınınca daha az gidip gelmeye başlamıştı. Arif de Ömer'e güvendiği için Emre'ye zarar gelmeyeceğini düşünüyordu.

Böylece hem Cenan ve Arif çifti mutluydu. Hem de Emre hayatının aşkı olduğunu düşündüğü Ömerle tanışmıştı. Ömer'de onun için aynısını düşünüyordu.

Her iki çiftide mutlu ve huzurlu yıllar bekliyordu.


➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶



Şunu fark ettimki nutlu sın yazamıyorum. Neyse.

Eğer isterseniz(sanmıyorum) özel bölüm yazarım ve yine eğer isterseniz (yine sanmıyorum) yeni bir arcen fici yazabilirim. Aklımda aksiyonlu şeyler var. Buraya kadar okuyan şahıslara çok teşekkür ederim. hepünize sarıliyirim ve alnınızdan öpüyrim


Üvey Mafya'm )-( ArcenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin